Κρήτη Α΄+Β΄
€60.00
έκδοση: Σύνδεσμος Τοπικων Ενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων.
εκδοτική φροντίδα:Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη
Α΄ τόμος:1987
Β΄τόμος: 1988
Σχετικά προϊόντα
- ΚΡΗΤΙΚΑ
Κατίνα Παΐζη
Νίκη ΤρουλλινούΠόσο πολύ σ'αγάπησα€16.50€15.00Η ποιήτρια Κατίνα Παΐζη γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων το 1911, έζησε στο Ηράκλειο και πέθανε στην Αθήνα το 1996. Ξεχωριστή ποιητική φωνή της γενιάς του μεσοπολέμου, αδελφή της σπουδαίας ηθοποιού Αλέκας Παΐζη, τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστή με το ποίημα της “Πόσο πολύ σ’ αγάπησα” που έγινε τραγούδι με τη φωνή του Χρήστου Θηβαίου.
Το βιβλίο περιλαμβάνει ανθολόγιο των ποιημάτων της και των πεζών της, τόσο από τις εκδόσεις των βιβλίων της, όσο και κείμενα για τη ζωή της από τη συγγραφέα, Νίκη Τρουλλινού, καθώς και ένα μέρος της αλληλογραφίας της με τον Νίκο Πλουμπίδη, τον Γιάννη Ρίτσο, τον Γιάννη Σκαρίμπα, τον Νίκο Καζαντζάκη, τον Τάκη Καλμούχο, τον Βάσο Δασκαλάκη (σύζυγο της Έλλης Αλεξίου), τον Κ. Θ. Δημαρά και άλλους, με σχόλια από την επιμελήτρια του τόμου.
- ΚΡΗΤΙΚΑ
Ερωτόκριτος
Βιτζέντζος Κορνάροςκριτική έκδοση : Στυλιανός Αλεξίου€25.00€22.50Σκοπός μου με τη νέα αυτή έκδοση του αριστουργήματος της κρητικής λογοτεχνίας ήταν να δώσω ένα κείμενο αυθεντικότερο, περισσότερο πιστό στην αρχική μορφή του έργου. Γιατί έγινε πια κατανοητό ότι η έκδοση του Ξανθουδίδη, παρά τη μεγάλη ευσυνειδησία του σοφού Ηρακλειώτη, αποκλίνει σε σημαντικό βαθμό από το κείμενο του ποιητή. Ήδη ο κ. Λίνος Πολίτης παρατήρησε ότι ο Ξανθουδίδης, υπερεκτιμώντας το χειρόγραφο του Λονδίνου, εισήγαγε γραφές κατώτερες από κείνες που δίνει η άλλη πηγή του κειμένου, η βενετική έκδοση του 1713. […] Εμείς, ακολουθώντας περισσότερο την τόσο έγκυρη πρώτη έκδοση που την επιμελήθηκε άγνωστος αλλά ικανός κρητικός λόγιος (και που ο Ξανθουδίδης μόνο έμμεσα την ήξερε), αποκαταστήσαμε τον γλωσσικό χαρακτήρα του κειμένου, έχοντας υπόψη ότι αιώνες μάς χωρίζουν από την εποχή του Κορνάρου και επομένως η τόση διαδεδομένη άποψη για τη δήθεν απόλυτη σύμπτωση της γλώσσας του “Ερωτόκριτου” με το νεότερο κρητικό ιδίωμα δεν μπορεί να είναι σωστή. Και υπενθυμίζω εδώ ότι ήδη το 1943 ο κ. Ε. Κριαράς είχε χαρακτηρίσει ως “κλίνη του Προκρούστη” κάθε προσαρμογή του κειμένου του Κορνάρου στο σύγχρονο ιδίωμα της ανατολικής Κρήτης. (Σ. Αλεξίου, από τον πρόλογο της έκδοσης
- Ελληνική πεζογραφία
Τα νοσταλγικά
Ορφανού Γεωργία€12.00€10.80Είναι άραγε τόσο δύσκολο να γράψεις απλά;
Μοιάζει πράγματι να είναι. Γι’ αυτό ο Γιώργος Σεφέρης, σπαρακτικά σχεδόν, ζητά να του δοθεί ετούτη η χάρη. Γι’ αυτό και κείμενα με απλό, ουσιαστικό λόγο, σήμερα σπανίζουν.
«Δεν θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη.
Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά σιγά βουλιάζει
Και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε
Από τα μαλάματα το πρόσωπό της …»
Αναμφίβολα, τα “Νοσταλγικά” της Γεωργίας Ορφανού την έχουν ετούτη τη χάρη. Η συγγραφέας τους, δασκάλα επί της ουσίας και όχι διδάσκουσα, δίνει μόνη της την εξήγηση στο επίμετρο.
«Τα κείμενα αυτά δεν γράφτηκαν για να παίξω, αλλά επειδή πρόσφατα είχα χάσει τη μητέρα και μετά τον άνδρα μου και πιο πολλά είναι δικές τους αφηγήσεις, είχα την εντύπωση ότι τους είχα κοντά μου όσο τα έγραφα».
Λόγος απλός και καθαρός, μια συνομιλία με απόντες που τους καλείς αναζητώντας την επικοινωνία μαζί τους, με όποιον τρόπο εσύ μπορείς να την εξασφαλίσεις. Και ένας άξιος φιλόλογος ποιόν άλλο τρόπο μπορεί να έχει πέρα από ένα χαρτί και ένα μολύβι;
Λόγος απλός και καθαρός, που περιγράφει ανθρώπινες σκηνές καθημερινού βίου. Μια συνομιλία με οικείους, χωρίς εξάρσεις, χωρίς μαλάματα.
Λόγος απλός και καθαρός γι’ αυτό και λόγος σπουδαίος. - Ελληνική πεζογραφία
Παντέρμη Κρήτη
Παντελής ΠρεβελάκηςΧρονικό του σηκωμού του '66€17.76€16.00Οι τάφοι από το σηκωμό του 66 παίρνανε πια να χλοΐζουνε. Τα κούτσουρα στα λιόφυτα και στ’ αμπέλια πετούσανε βλαστάρια και φύλλα. Στα χορταριασμένα χαλάσματα, οι χελιδόνες κουβαλούσανε τα φρύγανα και τη λάσπη να χτίσουνε καινούριες φωλιές. Τα γυναικόπαιδα της Κρήτης γυρίζανε καραβιές-καραβιές από τη λεύτερην Ελλάδα να ξαναρίξουνε ρίζα στο χώμα που τα γέννησε. Τρεις κάπου χρόνους, είχανε πορευτεί με το ζητιανοκόματο της προσφυγιάς είχανε στραγγισμένα τα μάτια τους να κλαίνε τους άντρες που σφαγιάζουνταν στο νησί είχανε πάνω τους σηκωμένα όσα ο άνθρωπος μπορεί να βαστάξει. Με το γονάτισμα του Σηκωμού, δένανε κόμπο την καρδιά τους και κινούσανε να ξαναμπούνε στη σκλαβιά – φτάνει να ματαδούνε τα μέρη τους και να θυμιάσουνε το χώμα όπου λιώναν οι άντρες κ’ οι πατεράδες τους. Παντέρμη Κρήτη! Έτσι είχανε πράξει -γενεές γενεών πρωτήτερα- κ’ οι γονέοι τους ύστερα από τον κάθε Σηκωμό.