Κρήτη Α΄+Β΄
€60.00
έκδοση: Σύνδεσμος Τοπικων Ενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων.
εκδοτική φροντίδα:Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη
Α΄ τόμος:1987
Β΄τόμος: 1988
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική πεζογραφία
Η Πολιτεία
Παντελής ΠρεβελάκηςΟ Κρητικός, βιβλίο τρίτο€14.71€13.30O Κωσταντής στάθηκε στην ακροχωραφιά, λεύτερος και μοναχός. Το ψήλωμα όπου βρισκόταν έβανε αποκάτω του τη βρύση του χωριού και την πλατεία όπου συνηθούσαν ναποσπερίζουν οι χωριάτες. Δυο-τρία κληματόδεντρα ισκιώνανε τον τόπο, κ’ είχαν κρεμασμένα από τις κλάρες τους κάτι θεόρατα τσαμπιά, που θέλαν ακόμα καιρό για να μαυρίσουν. Οι πέτρες και τα ξερόχορτα στους φράχτες σταλάζανε το μάλαμα του απόβραδου.
- ΚΡΗΤΙΚΑ
ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΙΗΤΙΚΟΤΗΤΑ
Φραγκιαδάκης Ι. θεοχάρηςΧΘΕΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ€16.50€14.85Κρήτη, αρχές του 1900 Κάποιος, πρόσφατα αποφυλακισμένος, επιστρέφει στο χωριό του, αφού εξέτισε την ποινή του. Μαζί του φέρνει ένα χειρόγραφο σημειωματάριο εκατό και πλέον σελίδων που περιέχει μαντινάδες και άλλα τραγούδια της Κρήτης. Ο πρώην κατάδικος παραδίδει το σημειωματάριο σε οικογένεια του ίδιου χωριού, άγνωστο γιατί… Το ανθολόγιο αυτό της κρητικής ποιητικότητας των τελών του 19ου αιώνα περιλαμβάνει γνωστά αλλά και άγνωστα στιχουργήματα. Πιθανόν ο συντάκτης να συγκέντρωσε σε αυτό ποιήματα που άκουσε -ή και εμπνεύσθηκε- μέσα στη φυλακή… Κρήτη, δεκαετία του 1960 Ηλικιωμένη σε χωριό του νομού Χανίων έχει μαζέψει γύρω της μικρά και μεγάλα κορίτσια και τους τραγουδά τον θρήνο για τους Λαρεντζάκη και Παπαδάκη που είχαν απαγχονίσει οι τούρκοι το 1894. Κρατά στα χέρια της τη Συλλογή κρητικών τραγουδιών του Αριστείδη Κριάρη, την οποία πού και πού συμβουλεύεται. Μια έφηβη ακροάτρια, με στενογραφικές ικανότητες (!), καταγράφει το τραγούδι σε τέσσερα φύλλα αλληλογραφίας. Στο τέλος, μάλιστα, αισθάνεται την ανάγκη να παραθέσει εν είδει βιβλιογραφικής παραπομπής τον τίτλο, τον συγγραφέα, την πόλη και το έτος έκδοσης του βιβλίου που κρατά στα χέρια της η ηλικιωμένη. Το ίδιο μοιρολόι για τους Λαρεντζάκη και Παπαδάκη υπάρχει, μεταξύ άλλων στιχουργημάτων, και στο χειρόγραφο του 1900. Από την αντιπαραβολή των δύο χειρογράφων προέκυψαν πολύτιμα συμπεράσματα. Κεντρική Μακεδονία, μέσα της δεκαετίας του 1960 Σε στρατόπεδο πυροβολικού στο Πολύκαστρο Κιλκίς, κρητικοί φαντάροι τραγουδούν μαντινάδες του στρατού. Κάποιοι καταγράφουν τις μαντινάδες (αυτό γινόταν συνήθως πάνω σε πακέτα τσιγάρων) και, τελικά, τις στέλνουν στους δικούς τους στην Κρήτη μέσω της αλληλογραφίας για να τους πουν πώς περνάνε… Κρήτη, μέσα της δεκαετίας του 1980 Λαϊκός άνθρωπος προχωρημένης ηλικίας, με έμφυτες, όχι σχολικές, ικανότητες στον λόγο και με γερή μνήμη, καταγράφει σε κλασικά μπλε τετράδια αυτά τα οποία θεωρούσε πως έπρεπε να αφήσει στους μεταγενέστερους ως γλωσσική και πνευματική παραδοση1 - Ελληνική πεζογραφία
Το δέντρο
Παντελής ΠρεβελάκηςΟ Κρητικός, βιβλίο πρώτο€14.71€13.30Από την ισκιαδερή μεριά του Ψηλορείτη, πάνω σε μια κορφούλα μέσα στο λαγκάδι του Αμαριού, στέκει ένα θεορατικό χάλασμα που οι ντόπιοι το λένε Μεροβίγλι και που σε περασμένο καιρό είταν βενετικός πύργος. Οι αγριοσυκιές, οι βάτοι κ’ η τσουκνίδα θρασεύουνε στα πόδια του, και τα Όρνια, πούχουν τις φωλιές τους στα ρημάδια, στρινιάζουν κάθε τόσο ψηλά από τα μπεντένια του και φοβερίζουν την ερημιά. Γκρεμισμένες οι καμάρες του, τρύπιοι οι κουμπέδες του, χορταριασμένα τα ντουβάρια. Και μονάχα αντιπαλεύει την υβρισιά του καιρού και του θανάτου μια δρακοντική μονόπετρα, εν’ ανώφλι, με χαραγμένα πάνω του τα λόγια: ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ ΦΟΒΟΣ ΚΥΡΙΟΥ. ΔΟΓΗΣ ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΡΕΒΙΖΑΝΟΣ ΕΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ 1554. Κάθε πρωί, ο αφέντης Ήλιος, όταν καβαλάει το ζυγό του Ψηλορείτη και κορφοκοιτάζει λιόφυτα κι αμπέλια, χτυπάει με τη ματιά του και την πέτρα. Κι αυτή, άσπρη απ’ τις βροχές και παστρική απ’ τους ανέμους, δέχεται γελούμενη το καλημέρισμα και του το γυρίζει σπιθίζοντας.
- Ελληνική πεζογραφία
Παντέρμη Κρήτη
Παντελής ΠρεβελάκηςΧρονικό του σηκωμού του '66€17.76€16.00Οι τάφοι από το σηκωμό του 66 παίρνανε πια να χλοΐζουνε. Τα κούτσουρα στα λιόφυτα και στ’ αμπέλια πετούσανε βλαστάρια και φύλλα. Στα χορταριασμένα χαλάσματα, οι χελιδόνες κουβαλούσανε τα φρύγανα και τη λάσπη να χτίσουνε καινούριες φωλιές. Τα γυναικόπαιδα της Κρήτης γυρίζανε καραβιές-καραβιές από τη λεύτερην Ελλάδα να ξαναρίξουνε ρίζα στο χώμα που τα γέννησε. Τρεις κάπου χρόνους, είχανε πορευτεί με το ζητιανοκόματο της προσφυγιάς είχανε στραγγισμένα τα μάτια τους να κλαίνε τους άντρες που σφαγιάζουνταν στο νησί είχανε πάνω τους σηκωμένα όσα ο άνθρωπος μπορεί να βαστάξει. Με το γονάτισμα του Σηκωμού, δένανε κόμπο την καρδιά τους και κινούσανε να ξαναμπούνε στη σκλαβιά – φτάνει να ματαδούνε τα μέρη τους και να θυμιάσουνε το χώμα όπου λιώναν οι άντρες κ’ οι πατεράδες τους. Παντέρμη Κρήτη! Έτσι είχανε πράξει -γενεές γενεών πρωτήτερα- κ’ οι γονέοι τους ύστερα από τον κάθε Σηκωμό.