Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Ιστορία και Πολιτισμός
Κρήτη Α΄+Β΄
€60.00
έκδοση: Σύνδεσμος Τοπικων Ενώσεων Δήμων και Κοινοτήτων.
εκδοτική φροντίδα:Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη
Α΄ τόμος:1987
Β΄τόμος: 1988
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική πεζογραφία
Το δέντρο
Ο Κρητικός, βιβλίο πρώτο€13.30Από την ισκιαδερή μεριά του Ψηλορείτη, πάνω σε μια κορφούλα μέσα στο λαγκάδι του Αμαριού, στέκει ένα θεορατικό χάλασμα που οι ντόπιοι το λένε Μεροβίγλι και που σε περασμένο καιρό είταν βενετικός πύργος. Οι αγριοσυκιές, οι βάτοι κ’ η τσουκνίδα θρασεύουνε στα πόδια του, και τα Όρνια, πούχουν τις φωλιές τους στα ρημάδια, στρινιάζουν κάθε τόσο ψηλά από τα μπεντένια του και φοβερίζουν την ερημιά. Γκρεμισμένες οι καμάρες του, τρύπιοι οι κουμπέδες του, χορταριασμένα τα ντουβάρια. Και μονάχα αντιπαλεύει την υβρισιά του καιρού και του θανάτου μια δρακοντική μονόπετρα, εν’ ανώφλι, με χαραγμένα πάνω του τα λόγια: ΑΡΧΗ ΣΟΦΙΑΣ ΦΟΒΟΣ ΚΥΡΙΟΥ. ΔΟΓΗΣ ΜΑΡΚΑΝΤΩΝΙΟΣ ΤΡΕΒΙΖΑΝΟΣ ΕΤΟΣ ΚΥΡΙΟΥ 1554. Κάθε πρωί, ο αφέντης Ήλιος, όταν καβαλάει το ζυγό του Ψηλορείτη και κορφοκοιτάζει λιόφυτα κι αμπέλια, χτυπάει με τη ματιά του και την πέτρα. Κι αυτή, άσπρη απ’ τις βροχές και παστρική απ’ τους ανέμους, δέχεται γελούμενη το καλημέρισμα και του το γυρίζει σπιθίζοντας.
- ΚΡΗΤΙΚΑ
ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ
ΕΦΤΑ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ€15.12Εφτά διαδρομές στο σύγχρονο Ηράκλειο “Η γριά Χάιδω, που ζούσε χρόνια σε τούτο το μαγαζί, κρατούσε ένα δίσκο που ’χε πάνω του ένα ποτηράκι κονιάκ, έναν μπακλαβά και μπόλικα ζεστά μπεμπλέκια . «Να ζεσταθείς, κόρη μου. Φάε και πιες να νιώσεις τη ζωή να ξυπνά μέσα σου. Γλυκόπιοτη να ’ναι, τραγανή και με αρώματα γιομάτη…» Άπλωσα το χέρι μου να πιάσω το ποτήρι κι έμειναν όλα μετέωρα… Το φρένο του ποδηλάτου μου πατούσα. Στη μέση του δρόμου είχα βρεθεί και παραλίγο να πατήσω μια γάτα που γρήγορα κι απρόσμενα πετάχτηκε μπροστά μου. Έρημος ήταν και πάλι ο δρόμος… Ψυχή πουθενά. Έψαχνα τα ερείπια της Κιοσκάρας· τίποτα δεν υπήρχε! Σήκωσα πιο ψηλά το φερμουάρ απ’ το μπουφάν μου κι άρχισα γρήγορα πετάλι κατηφορίζοντας στον Λάκκο… Μια ζεστή κανελάδα ήταν ό,τι πρέπει για εκείνη την ώρα. Δεν μπορεί, κάπου θα υπήρχε… Ίσαμε την επόμενη φορά και ιστορία… ” «Εφτά διαδρομές, σαράντα κείμενα, στα σοκάκια της Candia, της Kandiye,του Χάνδακα, του Μεγάλου Κάστρου, του σημερινού Ηρακλείου ανάμεσα στους αιώνες και την Ιστορία με ένα ποδήλατο… Για τους ανθρώπους της πόλης μου –κατοίκους και επισκέπτες– τα έκανα τούτα τα κείμενα βιβλίο. Για να μάθουν, να ψάξουν, να συνειδητοποιήσουν πως η πόλη μας έχει πολλές όμορφες γωνιές και πως η κάθε πέτρα της κρύβει έναν πολύτιμο θησαυρό. Είναι ποτισμένη με πολύ αίμα· είναι περήφανη σαν τους λέοντες που σμίλεψαν κάποτε οι Ενετοί σε όλα τους τα μνημεία· έχει μυρωδιές που δεν φεύγουν όσο κι αν φυσήξουν οι άνεμοι ή περάσουν τα χρόνια – αρκεί να θέλουν τα παιδιά της να τις μυρίσουν. Έχει, και τί δεν έχει! μέσα στις εκκλησιές της, τις κρήνες της, τις Πύλες της, μέσα στα σπλάχνα της, σε κάθε σημείο που το προσπερνούν σχεδόν αδιάφορα…»
