€17.20
Ο Έρνεστ Τζόουνς σημείωνε στη βιογραφία του Φρόιντ: “Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ιδρυτής της ψυχανάλυσης βρήκε την ψυχολογία των γυναικών πιο αινιγματική από αυτή των ανδρών. Είπε μια φορά στη Μαρία Βοναπάρτη: Η μεγάλη ερώτηση που δεν έχει απαντηθεί ποτέ και που δεν μπόρεσα ακόμα και τώρα να απαντήσω, παρά την τριακονταετή έρευνά μου στη θηλυκή ψυχή, είναι: τι θέλει μια γυναίκα;
Οι “Διατυπώσεις για τις δύο αρχές της ψυχικής λειτουργίας” αποτελούν περαιτέρω ανάπτυξη των διακρίσεων που ήδη είχαν παρουσιαστεί, μέσα από μία σχεδόν νευρολογική ορολογία, στο Σχεδίασμα επιστημονικής ψυχολογίας. Οι έννοιες της πρωτογενούς και δευτερογενούς διαδικασίας που παρουσιάστηκαν σε αυτά τα κείμενα, παίρνουν την οριστική τους σημασία μέσα από τη διάκριση που εισάγεται: αρχή της ηδονής και αρχή της πραγματικότητας.
Ήδη από το παρόν κείμενο, η πραγματικότητα μετατρέπεται, όχι μόνο σε μία “αληθινά αυτόνομη δύναμη”, αλλά και σε έναν κεντρικό νοσογραφικό παράγοντα. Η αρχή της πραγματικότητας παρουσιάζεται να ακολουθεί χρονικά την αρχή της ηδονής, όταν εγκαταλείπεται η προσπάθεια ικανοποίησης μέσα από την ψευδαίσθηση. Τότε δεν αναζητείται το ευχάριστο, αλλά το πραγματικό, ακόμα κι αν δεν είναι ευχάριστο.
Η “Αποποίηση” είναι από τα πιο μικρά και πιο πυκνά κείμενα του Φρόιντ. Παρόλο που διαπραγματεύεται, κατά κύριο λόγο, ένα ειδικό πρόβλημα της μεταψυχολογίας, άπτεται, από την αρχή μέχρι το τέλος, ερωτημάτων για την ψυχαναλυτική τεχνική. Η “Αποποίηση” αποτελεί μία διεργασία κατά την οποία το υποκείμενο, εκφράζει υλικό (σκέψεις, συναισθήματα) που μέχρι τότε ήταν απωθημένο, παράλληλα, όμως, αρνείται να το αναγνωρίσει ως δικό του. Η αποποίηση είναι ένας τρόπος να λάβει κανείς υπόψη του το απωθημένο· είναι ουσιαστικά ήδη μια αναίρεση της απώθησης, όχι όμως και μια παραδοχή του απωθημένου.
Η ψυχανάλυση ενεφανίσθη αρχικώς ως μέθοδος θεραπευτική. Απέβλεπε να θεραπεύσει την υστερία και τα νευρικά νοσήματα γενικώς, τα οποία δεν εθεωρούντο, από τον διδάσκαλο του Φρόϋντ Σαρκώ και από τον ίδιο τον Φρόϋντ, οργανική πάθηση, αλλά ψυχική διατάραξη που, κατ’ αναλογίαν, μόνο ψυχική θεραπεία χρειαζόταν.
Στην αρχή η ψυχαναλυτική μέθοδος είταν εμπειρική, επιδιώκοντας την θεραπεία των νευροπαθών με την υποβολή και με τον υπνωτισμό. Και πρέπει να τονισθεί, ότι οι παλαιότεροι ψυχίατροι δεν προσέφεραν σχετικώς κανένα θεραπευτικό μέσον, εκτός από την ησυχία στο κρεββάτι, τον ύπνο και τα διαρκή λουτρά. Με τον υπνωτισμό τώρα ο νευροπαθής θυμόταν προηγούμενα θλιβερά γεγονότα της ζωής του και έτσι απηλάσσετο από τον ερεθισμό που του προκαλούσαν, γιατί εξηφανίζοντο και τα υστερικά του συμπτώματα. […]
Καθώς το αποχαιρετιστήριο δείπνο έφτανε στο τέλος του, ο Μπόμπ Μπέργκερ, ο φίλος μου από τα παλιά, έκανε νόημα ότι είχε ανάγκη να μου μιλήσει. Είχαμε ακολουθήσει διαφορετικές επαγγελματικές κατευθύνσεις, εκείνος χειρουργούσε καρδιές, εγώ θεράπευα ραγισμένες καρδιές μέσα από τη συζήτηση, κι όμως μεταξύ μας υπήρχε ένας στενός σύνδεσμος που το νιώθαμε κι οι δύο πως θα διαρκούσε όλη μας τη ζωή. Όταν με πήρε απ’ το μπράτσο για να με τραβήξει παράμερα, κατάλαβα πως συνέβαινε κάτι εξαιρετικό. Ο Μπόμπ πολύ σπάνια με άγγιζε. Κάτι τέτοια τα παρατηρούμε εμείς οι ψυχίατροι. Έσκυψε στο αυτί μου και είπε βραχνά: “Μου συμβαίνει κάτι πολύ βαρύ… ξεσπάει το παρελθόν… οι δύο ζωές μου, της νύχτας και της μέρας, γίνονται ένα. Έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον “.
Κατάλαβα. Μετά τα παιδικά του χρόνια, που τα πέρασε στην ΟΥΓΓΑΡΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ, ο Μπομπ ζούσε δύο ζωές: μία το πρωί, σαν ένας γλυκομίλητος, αφοσιωμένος και ακούραστος καρδιοχειρουργός, και μια άλλη τη νύχτα, όπου στα όνειρά του περιφέρονταν θραύσματα από φρικτές αναμνήσεις. Για την πρωινή του ζωή γνώριζα τα πάντα, για τη νυχτερινή όμως στα πενήντα χρόνια της φιλίας μας δεν είχε αποκαλύψει τίποτα. Ούτε ποτέ είχα ακούσει απ’ το στόμα του ένα ξεκάθαρο αίτημα για βοήθεια: ήταν κλειστός, μυστηριώδης, αινιγματικός. […] Δημοσίευε πυρετωδώς, δίδασκε και χειρουργούσε ακαταπόνητα. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που εμφύτευσε τεχνητή καρδιά μερικής υποβοήθησης, εξασφαλίζοντας μακρόχρονη επιβίωση. Και όλ’ αυτά απόλυτα μόνος στον κόσμο – είχε χάσει όλους τους δικούς του στο ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ.
Για το παρελθόν του όμως δεν έλεγε τίποτα. Μ’ έτρωγε η περιέργεια, γιατί δεν είχα γνωρίσει άλλον άνθρωπο που να έζησε από πρώτο χέρι τη φρίκη των στρατοπέδων, ο Μπομπ όμως απόδιωχνε τις ερωτήσεις μου και με κατηγορούσε για ηδονοβλεψία. […]
Αξιοσημείωτες ανακαλύψεις και ανακάμψεις από τα σύνορα της νευροευπλαστότητας -Το βιβλίο Ο εγκέφαλος αυτοθεραπεύεται εισάγει τον αναγνώστη στη νευροευπλαστότητα, δηλαδή στην ικανότητα του εγκεφάλου να αλλάζει τη δομή και λειτουργία του, ανταποκρινόμενος σε διαφορετικά ερεθίσματα και μετά από διαφορετικές νοητικές εμπειρίες. Ο συγγραφέας Norman Doidge δείχνει τον τρόπο με τον οποίο η εκπληκτική αυτή διαδικασία της νευροευπλαστότητας μπορεί να επιφέρει την ίαση, ακόμα και σε περιπτώσεις τις οποίες παραδοσιακές προσεγγίσεις έχουν θεωρήσει μη ιάσιμες. Στο βιβλίο αυτό περιγράφει φυσικές, μη επεμβατικές μεθόδους επίδρασης στον εγκέφαλο, που αξιοποιούν την ενέργεια η οποία υπάρχει γύρω μας: το φως, τον ήχο, τη δόνηση, την κίνηση. Η ενέργεια αυτή δύναται να διεγείρει τις ίδιες τις δυνατότητες ίασης του εγκεφάλου, χωρίς να δημιουργήσει ανεπιθύμητες παρενέργειες. Οι περιπτώσεις που αναφέρονται περιλαμβάνουν ασθενείς με ανίατο χρόνιο πόνο, βαριά εγκεφαλικά επεισόδια, εγκεφαλικές κακώσεις, πολλαπλή σκλήρυνση, νόσο Πάρκινσον, εγκεφαλική παράλυση, αλλά και άτομα με μαθησιακές δυσκολίες και αυτισμό. Το βιβλίο καλύπτει τα στάδια της ίασης μέσω διεργασιών νευροευπλαστότητας, καθώς και μη φαρμακευτικούς τρόπους μείωσης του κινδύνου εμφάνισης άνοιας.
Κλυταιμνήστρα 1 × €18.00
Ο Ταχυδρόμος 1 × €13.50
Νεώτερη ιστορία του Ελληνικού Έθνους - Πλήρης 1 × €120.00
Να έχεις ή να είσαι; 1 × €15.00
Όταν έκλαψε ο Νίτσε 1 × €20.70
Θραύσματα από τη ζωή τριών φίλων 1 × €12.15
Το οχυρό 1 × €13.50
Τρεις φιλικοί, έπαρχοι στην Άνδρο 1 × €14.40Υποσύνολο: €227.25
