Καβάφης
€20.00
Η πρώτη μελέτη, γραμμένη μεταξύ 1927 και 1932, τυπώθηκε σε βιβλίο, τρεις μήνες μετά το θάνατο του ποιητή, το 1933. Τα “Συμπληρωματικά σχόλια” δημοσιεύθηκαν, το 1935, στα “Νέα Γράμματα” και “κυκλοφόρησαν, τον ίδιο χρόνο, σε τεύχος. Έκτοτε -όπως έγραφα και στην έκδοσή τους του 1941- στο σύνολό τους, οι γνώμες μου δεν άλλαξαν. Μάλιστα τολμώ να πιστεύω ότι μια κάποιαν αξία θεμελιακή δεν έπαψαν να έχουν, αφού κάποιοι, που αρχικά τις είχαν αποκρούσει, σιωπηρά τις παραδέχτηκαν, και, αφού, μερικές απ’ αυτές, σ’ αυτό το διάστημα είχα την ευχάριστη έκπληξη να τις συναπαντήσω μεταμφιεσμένες μες σε γραπτά άλλων σχετικά με τον ποιητή. Ίσως το τελευταίο αυτό να πρέπει να θεωρηθεί και ως η κολακευτικώτερη αποδοχή τους, μολονότι, στο μεταξύ, δεν έλειψαν και οι φανερές εκείνες αναγνωρίσεις, που πραγματικά με τιμούν. Από αυτές, ας μου επιτραπεί τώρα να μεταφέρω εδώ μία τη γνώμη του εξαίρετου ποιητή και θαυμαστή της Καβαφικής μούσας κ. Μ. Μαλακάση:
«Σε μια αξιοπρόσεχτη και εμπεριστατωμένη μελέτη περί Καβάφη του ποιητή Τίμου Μαλάνου, μαθαίνουμε όλα σχεδόν τα περί του ανθρώπου και του έργου του.
Ο Μαλάνος είναι ο αυθεντικώτερος πληροφορητής μας, πολύτιμος και για τις σκέψεις του και για τα συμπεράσματά του, επάνω στον Καβάφη και τον Καβαφισμό. Δεν αφίνει τίποτε που να μη σχολιάσει, να μην αναλύσει, να μην αποδείξει ακόμα με τα συμπεράσματά του. Και επειδή αφίνει ακόμα και τον αναγνώστη του ελεύθερο να κρίνει και μόνος του, η εργασία του Μαλάνου είναι δοκίμιο πληρέστατο, στην εντέλεια». (“Νέα Εστία”, τεύχος 331, 1.10,1940).
Όποιος ήδη διάβασε, στην πρώτη μορφή τους, αυτές τις δύο μελέτες, ας έχει τώρα υπ’ όψει του ότι, τόσον οι προσθήκες, όσον και οι υποσημειώσεις στις μεταγενέστερές τους εκδόσεις, όταν δεν αποβλέπουν στη συμπλήρωση χρήσιμου πληροφοριακού υλικού, συντελούν απλώς στην πληρέστερη ανάπτυξη αρχικών απόψεων, γνωμών και παρατηρήσεων.
Άριστη κατάσταση
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Τα συμπεράσματα της ιστορίας
Ariel Durant - Will Durant€20.00Δεν έχει ανάγκην εκτεταμένου προλόγου αυτό το επιμύθιον. Αφού ετερματίσαμε την “Ιστορίαν του Πολιτισμού” εις το έτος 1789, εδιαβάσαμε πάλιν από την αρχήν τους δέκα τόμους, με την πρόθεσιν να πραγματοποιήσουμε μίαν αναθεώρησιν του όλου έργου, η οποία πολλά θα διώρθωνε λάθη, οφειλόμενα άλλα εις παράλειψιν, άλλα εις εσφαλμένα δεδομένα, άλλα εις το τυπογραφείον. Κατά την αναθεώρησιν αυτήν επεσημάναμε ωρισμένα γεγονότα και εκρατήσαμε σημειώσεις υπό μορφήν σχολίων, που θα ημπορούσαν να φωτίσουν την παρούσαν κατάστασιν πραγμάτων, τας προοπτικάς των πιθανών εξελίξεων εις το μέλλον, την φύσιν του ανθρώπου, την συμπεριφοράν των κρατών. (Αι εντός του κειμένου αναφοραί εις διαφόρους τόμους της “Ιστορίας” παρέχονται όχι ως παραπομπαί εις αυθεντικάς πηγάς, αλλ’ ως παραδείγματα ή διαφωτιστικαί περικοπαί, που μας ήλθαν απλώς εις τον νουν). Απεφύγαμε οριστικά συμπεράσματα, μέχρις ολοκληρώσεως της όλης επισκοπήσεως, αλλά, χωρίς αμφιβολίαν, αι εκ των προτέρων αντιλήψεις μας επηρέασαν αυτήν ταύτην την επιλογήν του τοιούτου διαφωτιστικού υλικού. Καρπός, πάντως, της όλης αυτής εργασίας είναι η παρούσα μελέτη. Επαναλαμβάνει πολλάς απόψεις, τας οποίας ημείς ή άλλοι προ ημών έχουν ήδη διατυπώσει. Επιδίωξίς μας δεν είναι η πρωτοτυπία, αλλά η ολοκλήρωσις. Προσφέραμε εδώ μίαν γενικήν εποπτείαν της ανθρώπινης εμπειρίας και όχι μίαν προσωπικήν αποκάλυψιν.
Και εδώ, όπως τοσάκις και εις το παρελθόν, οφείλομε να εκφράσωμε τας θερμάς ευχαριστίας μας δια την βοήθειαν και την συνεργασίαν που μας προσέφερε η κόρη μας Έθελ. - Ιταλική
Καπουτ
Curzio Malaparte€10.00έκδοση του 1959
Η Ευρώπη πεθαίνει. Σωρός ερειπίων, θέατρο καταστροφής και θανάτου, η Γηραιά Ήπειρος σέρνει το μακρύ της ψυχορράγημα μέσα στη φρίκη του πολέμου. Στο μεταξύ, πρίγκιπες και πρέσβεις, κορυφαία στελέχη και κυρίες της αριστοκρατίας, ο καλός κόσμος της υψηλής κοινωνίας και των μποέμ καλλιτεχνών και λογοτεχνών, παρηκμασμένος, χρονοτριβεί εν μέσω διπλωματικών γευμάτων και λαμπρών δεξιώσεων. Γραμμένο μεταξύ του 1941 και του 1943, το “Καπούτ” είναι ένα έντονα λυρικό μυθιστόρημα και μαζί μια ωμή μαρτυρία για τη φρικτή πραγματικότητα της εποχής.
Το Καπούτ ανήκει στα πιο σκληρά βιβλία που έχουν γραφτεί για τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Eίναι το χρονικό της πολιτιστικής και ηθικής κατάρρευσης της Ευρώπης όπως τις καταγράφει ο συγγραφέας ως αυτόπτης μάρτυρας. […] Για ποια Ευρώπη μάς μιλάει ωστόσο ο Mαλαπάρτε; Eίναι η Ευρώπη των πολέμων και των μετόπισθεν, μια ήπειρος ταξική, ρατσιστική, υποκριτική, που οι “ραφιναρισμένες” της ευαισθησίες έχουν οδηγήσει στον απόλυτο κυνισμό. […] γι’ αυτό kaputt. Εδώ τελειώσαμε, είναι σαν να μας λέει ο συγγραφέας. Πάμε παρακάτω. Τι θα βρούμε εκεί ένας θεός ξέρει! Κι αν προκύπτει κάποιο συμπέρασμα που ισχύει στο διηνεκές, είναι ότι ο πολιτισμός χρεοκοπεί από τη στιγμή που χάνει τα τελευταία ψήγματα της αθωότητάς του.