Στο λυκόφως του περασμένου αιώνα, στις 18 Μαρτίου 1871, εγκαθιδρύθηκε η Κομμούνα του Παρισιού. Στις 28 Μαΐου του ίδιου χρόνου η Κομμούνα συντριβόταν και πνιγόταν στο αίμα. Όλο κι όλο είχε ζήσει εβδομήντα μέρες. Κι όμως, έμεινε στην παγκόσμια ιστορία σαν μεγάλος σταθμός της ανθρωπότητας. Όχι μονάχα γιατί αποτελούσε τη μεγάλη, αστραφτερή επίθεση των προλετάριων για την κατάκτηση του ουρανού, μα βασικά γιατί άνοιγε τον δρόμο, έκανε την αρχή, για την ποιοτικά καινούργια εξέλιξη της ανθρωπότητας. (ΝΙΚΟΣ ΨΥΡΟΥΚΗΣ)
Εκατόν πενήντα χρόνια μετά την Παρισινή Κομμούνα, τα κείμενα που περιλαμβάνονται στον ανά χείρας τόμο αποτυπώνουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η Κομμούνα τόσο από τους συγχρόνους της όσο και από τους κομμουνιστές πριν κατακτήσουν την εξουσία στη Ρωσία, αλλά και μετά, όταν η επανάσταση είχε γίνει πλέον καθεστώς. Η διαφορετική εστίαση κάθε εποχής αντανακλά τις διαφορετικές προτεραιότητες σε ζητήματα όπως αυτό του αποικιοκρατούμενου κόσμου και της στάσης του επαναστατημένου προλεταριάτου απέναντί του. Αυτό που φαίνεται να μην απασχολεί ιδιαίτερα τον Μαρξ, οι Σοβιετικοί ιστορικοί της μεταπολεμικής εποχής, όταν το ζήτημα της αποαποικιοποίησης ήταν επίκαιρο, το επισημαίνουν ως παράγοντα αποτυχίας του κινήματος της Κομμούνας, κάτι που κάνει και ο Νίκος Ψυρούκης, στο δικό του κείμενο, σε μια εποχή που ο πόλεμος του Βιετνάμ έληγε με την ήττα της αμερικανικής υπερδύναμης.
Ἐδῶ καὶ 340.000 χρόνια ὁ ἄνθρωπος κατόρθωσε να ανάψει φωτιά καὶ νὰ τὴ συντηρήσει,
καὶ νὰ κατασκευάσει ἀπὸ τὴ σκληρὴ πέτρα τὰ πρῶτα ἐργαλεία του.
Εφοδιασμένος μὲ τὶς δυὸ αὐτὲς κατακτήσεις τῆς ἀνθρώπινης » εὐφυΐας καὶ ἐπιδεξιότητας,
ὁ ἄνθρωπος μπόρεσε νὰ ἐπιζήσει ανάμεσα στὰ ἄγρια θηρία καὶ στὶς ἐχθρικὲς κλιματολογικές συνθῆκες τῆς ἐποχῆς τῶν Παγετώνων.
Αποκεῖ κ᾿ ὕστερα, ὁ ἄνθρωπος προχωρεῖ μὲ γοργὸ βῆμα στὴ δημιουργία τοῦ πολιτισμού του καὶ στὸ πλάσιμο τοῦ ἑαυτοῦ του.
Ὁ καθηγητὴς Βὴρ Γκόρντον Τσάιλντ ἀρχίζοντας ἀπὸ τὰ προϊστορικὰ
αὐτὰ χρόνια διαγράφει τὴν πορεία ποὺ ἀκολούθησε ὁ ἀνθρώπινος πολιτισμὸς ὥς τὰ πρῶτα ἱστορικά χρόνια,
οπότε αρχίζουν τὰ γραφτὰ ντοκουμέντα γιὰ τὴν ἐξελικτική πορεία τοῦ ἀνθρώπινου πολιτισμοῦ.
Ὁ Τσάιλντ ἐπισημαίνει καὶ ἀναλύει τις δεκαεννιά βασικὲς ἀνακαλύψεις, ἐφευρέσεις καὶ ἐπιστημονικὲς ἐφαρμογές ποὺ πέτυχε ὁ ἄνθρωπος στα προϊστορικά χρόνια καὶ ποὺ ἐσημείωσαν
τὴν εἴσοδό του στὴν ἱστορία: ἡ τεχνητὴ ἄρδευση, τὸ ἀλέτρι, ἡ χαλιναγώγηση τῆς δύναμης τῶν ζώων,
τὸ ἱστιοφόρο, τὸ τροχοφόρο, ἡ κηπευτική γεωργία, οἱ ζυμώσεις, ἡ παραγωγὴ καὶ χρησιμοποίηση τοῦ χαλκοῦ, τὰ τοῦβλα, το τόξο,
τὸ σμάλτωμα, ἡ σφραγίδα, τὸ ἡλιακὸ ἡμερολόγιο, ή γραφή, ἡ ἀριθμητική σημειολογία,
ὁ μπρούντζος, τὸ λιώσιμο τοῦ σιδήρου, τὸ ἀλφάβητο καὶ τὸ ὑδραγωγείο γιὰ τὸν ἀστικὸ ἐφοδιασμό με πόσιμο νερό. Μετὰ ἀπὸ αὐτὴ
τὴν ἐξαίσια ἀνάλυση, ὁ Τσάιλντ περιγράφει πῶς ὁ ἄνθρωπος ἀνέπτυξε τις παραδόσεις, ποὺ τὸν βοήθησαν ἀλλὰ συγχρόνως καὶ
ἀνέστειλαν τὴν πολιτισμική του πορεία, ὅπως ἔγινε μὲ τὴν παράλληλη ανάπτυξη τῆς ἐπιστήμης καὶ τῶν δεισιδαιμονιών.
Πρόσκειται γιὰ μιὰ γοητευτική «ξαναανακάλυψη» τοῦ μικροῦ δρόμου
ποὺ ἀκολούθησε ὁ ἄνθρωπος ὥς νὰ φτάσει στο σημερινό ἐκθαμβωτικό στάδιο ἀνάπτυξής του, καὶ γιὰ ἕνα μπούσουλα γιὰ μᾶς πῶς
νὰ ἀποφύγουμε τὴν ἐξαφάνιση τοῦ ἀνθρώπινου γένους, ποὺ φαίνεται νὰ ἀποτελεῖ σήμερα μιὰ ἄμεση καὶ πολύπλευρη ἀπειλή.
Σειρά “Προβλήματα του καιρού μας”
Εκδόσεις Ράππα
Από τον συγγραφέα του Sapiens, η ιστορία των δικτύων πληροφοριών που έχουν φτιάξει -και γκρεμίσει- τον κόσμο μας.
Τα τελευταία 100.000 χρόνια, οι σάπιενς έχουν αποκτήσει τεράστια δύναμη. Αλλά παρά τις ανακαλύψεις, τις εφευρέσεις και τις κατακτήσεις μας έχουμε περιέλθει πλέον σε υπαρξιακή κρίση. Ο κόσμος βρίσκεται στο χείλος της οικολογικής καταστροφής. Οι πολιτικές εντάσεις αυξάνονται. Η παραπληροφόρηση οργιάζει. Και βαίνουμε ολοταχώς στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης -ενός αλλότριου δικτύου πληροφοριών που απειλεί να μας εξολοθρεύσει. Γιατί, παρά τα όσα έχουμε καταφέρει, είμαστε τόσο αυτοκαταστροφικοί;
Το Nexus κοιτάζει μέσα από το φακό της ανθρώπινης ιστορίας για να καταλάβει πώς η ροή των πληροφοριών μας έφερε ως εδώ. Οδηγώντας μας από την Εποχή του Λίθου και τη διαμόρφωση του κανόνα της Βίβλου μέχρι την εφεύρεση της τυπογραφίας, την ανάδυση των μέσων μαζικής ενημέρωσης και την πρόσφατη επανεμφάνιση του λαϊκισμού, ο Γιουβάλ Νώε Χαράρι μάς καλεί να σκεφτούμε τη σύνθετη σχέση ανάμεσα στην πληροφορία και την αλήθεια, τη γραφειοκρατία και τη μυθολογία, τη σοφία και τη δύναμη. Εξετάζει πώς συστήματα όπως η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η Καθολική Εκκλησία και η Σοβιετική Ένωση χρησιμοποίησαν τις πληροφορίες για να πετύχουν τους στόχους τους, καλούς ή κακούς. Και μιλάει για τις επείγουσες επιλογές που έχουμε μπροστά μας καθώς η μη ανθρώπινη νοημοσύνη απειλεί την ίδια μας την ύπαρξη. Οι πληροφορίες δεν είναι η πρώτη ύλη της αλήθειας ούτε απλώς ένα όπλο. Το Nexus διερευνά τον ελπιδοφόρο ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στα δύο αυτά άκρα, ανακαλύπτοντας ξανά στην πορεία την κοινή μας ανθρώπινη ιδιότητα. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
Η Κινεζική Αυτοκρατορία ιδρύθηκε το 221 π.Χ. και διήρκεσε μέχρι το 1912, οπότε την αντικατέστησε η Δημοκρατία της Κίνας. Σε αυτά τα 2.132 έτη η Αυτοκρατορία κλονίστηκε από εμφύλιες διαμάχες και ξένες εισβολές, κατακτήθηκε από ξένα φύλα και γνώρισε ολέθριες εξεγέρσεις. Παρ’ όλα αυτά, τα θεμελιώδη θεσμικά, κοινωνικοπολιτικά και πολιτισμικά γνωρίσματά της παρέμειναν αναλλοίωτα. Στην Αιώνια Αυτοκρατορία διερευνώνται οι λόγοι για την απαράμιλλη πολιτική ανθεκτικότητα της Κίνας, δεδομένου ότι η Αυτοκρατορία κατάφερε να επιβιώσει και να αντεπεξέλθει τόσο σε εσωτερικές όσο και εξωτερικές προκλήσεις. Ένας από τους βασικούς παράγοντες που συνετέλεσαν στη μακραίωνη πορεία της ήταν ότι συνδύαζε αυστηρά ιδεολογικά θεμέλια με ευέλικτη εφαρμογή. Οι κύριοι πολιτικοί παράγοντες και οι γείτονες της Αυτοκρατορίας σέβονταν και υιοθετούσαν τις θεμελιώδεις αρχές της, όπως η ενότητα υπό έναν μονάρχη. Ωστόσο, οι λεπτομέρειες της ηγεσίας βρίσκονταν συνεχώς υπό διαπραγμάτευση. Καθώς η σύγχρονη Κίνα εισέρχεται σε μια νέα περίοδο διακυβέρνησης τον 21ο αιώνα, ο Πάινς εξετάζει πώς η αυτοκρατορική της κληρονομιά επηρεάζει την πορεία της.
Ο Γιούρι Πάινς (Yuri Pines· γενν. 1964, Κίεβο, Ουκρανία) διδάσκει κινεζική ιστορία και πολιτισμό στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ (από την έδρα του οποίου παραιτήθηκε τον Μάρτιο του 2024) και σε πανεπιστήμια της Κίνας. Η έρευνά του επικεντρώνεται στην πρώιμη κινεζική σκέψη, την παραδοσιακή κινεζική πολιτική κουλτούρα καθώς και την κινεζική ιστοριογραφία. Έχει εκδώσει τέσσερις μονογραφίες, ενώ έχει επιμεληθεί διάφορα βιβλία για την Κίνα στα αγγλικά, τα κινεζικά, τα εβραϊκά και τα γαλλικά. Το 2010 το βιβλίο του Envisioning Eternal Empire: Chinese Political Thought of the Warring States Era απέσπασε το βραβείο Polonsky για τη δημιουργικότητα και την πρωτοτυπία του στις ανθρωπιστικές επιστήμες.
Υψώνοντας τείχη 1 × €14.00
Φρίντριχ Νίτσε, 'Δεν είμαι άνθρωπος, είμαι δυναμίτης'. Η βιογραφία 1 × €21.60
Οι Μπολσεβίκοι 1 × €15.00
Οι καλύτερες ιστορίες με σκύλους και γάτες 1 × €10.00
Τα τρία μικρά λυκάκια 1 × €13.00
Iyanden Yellow 1 × €5.30
Ανθολογία Επιστημονικής Φαντασίας 1950-1965, τόμος 2ος 1 × €16.20
Οδοντόκρεμα με χλωροφύλλη 1 × €9.00
Homo Deus 1 × €24.00
Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος 1 × €17.55Υποσύνολο: €145.65
