Ιστορία του αγροτικού κινήματος στην Ελλάδα
€15.00
Ο σύλλογος “Φίλοι Γιάννη Κορδάτου” φιλοδοξεί να πραγματώσει σ’ όλο το βάθος και το πλάτος το σκοπό που κίνησε στην ίδρυσή του. Εμπνευσμένος από την πνευματική παρουσία εκείνου που τον υψώνει και τον προβάλλει σαν λάβαρό του, θέλει ν’ αρτιώσει και ακεραιώσει τη δραστηριότητά του στην κατεύθυνση που χάραξε το πρότυπό του. Το πνεύμα του Κορδάτου είναι άξιο να φωτίσει όλο το λαό, να του δείξει το δρόμο που αυτός πρέπει ν’ ακολουθήσει για να μπορέσει να ορθωθεί και δημιουργήσει μιαν ανώτερη “ανθρώπινη” ζωή, με άλλους λόγους να φτιάξει ο ίδιος σαν συνειδητός πια πλαστουργός την ιστορική του μοίρα. Ο Κορδάτος ένιωσε ως τα τρίσβαθά του αυτό το λαό, τις ανάγκες του, τα βάσανά του, όλη την αξία του κι αφιέρωσε τη ζωή του στην εξυπηρέτησή του. Όλη η επιστημονική άθλησή του -για να περιοριστώ μόνο σ’ αυτή- δεν ήταν καμιά συνειθισμένη ασχολία τον γραφείου, που ικανοποιούσε μιαν απλή περιέργεια ή που έτερπε μονάχα τον εργάτη της, παρά προβάλλε μέσα σε μια πλατύτατη κονίστρα με απέραντη προοπτική. Με την πρώτη ματιά μπορεί κανείς να νομίσει πως όλη η ιστοριογραφική του δράση δεν κάνει άλλο παρά να στρέφεται στο περασμένο, στο μακρινό και στο κοντινό, να το αναπλάθει μόνο και να το κάνει ευχάριστο ανάγνωσμα. Αυτή την άποψη, έχουν πολλοί για το χαραχτήρα της ιστορίας. Μα ο Κορδάτος είχε διαφορετική αντίληψη, είχε βαθύτατη γνώση της αληθινής ουσίας της. Αν αναπαράσταινε το περασμένο, δεν καταγινόταν μόνο στη σωστή, στην αντικειμενική παρουσίασή του μέσα στο απέραντο έργο του, μα και το δούλευε, το ταχτοποιούσε, προσπαθούσε να συλλάβει τον εσώτατο ουσιαστικό παλμό του, να διδαχτεί ο ίδιος πρώτα κι ύστερα να διδάξει και τους άλλους και να τους φανερώσει τη νομοτέλεια του ιστορικού γίγνεσθαι. Προς τα εκεί τέντωνε το πνευματικό του τόξο και σκόπευε από υψηλή σκοπιά στόχους σημερινούς, μα και αυριανούς. Αν μελετούσε το “τετελεσμένο”, ήταν γιατί ήθελε να φωτίσει το σωστό δρόμο που φέρνει προς το άμεσο και το απώτερο “ατέλεστο”. Και πρέπει ν’ αναγνωρίσουμε την εύστοχη σκόπευσή του. Όλη η δράση του παρουσιάζει μιαν ενιαία διαλεκτική πορεία, μια θαυμαστή συνοχή, σαν ένα νήμα που ξετυλίγεται ή και που τυλίγεται με αδιάσπαστη ακολουθία
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Άγρια ιστορία για μεγάλα παιδιά
Κωστής Παπαϊωάννου€15.00€13.50Ποιες ήταν οι απαρχές; Πώς απλώθηκε η σκοτεινή έκρηξη στη γερασμένη Ευρώπη; Ποια υπόσχεση ανατροπής πυροδότησε την απελπισμένη οργή; Τι ρόλο έπαιξε η θεωρία των δύο άκρων; Πώς σάρωσε τα πάντα ο αντισημιτισμός, η “συνωμοσία του αίματος”; Μπορούμε να αποδεχτούμε τον ελληνικό αντισημιτισμό, τη μυστική συνενοχή στο έγκλημα; Πώς μιλάμε για το Ολοκαύτωμα; Πού βρίσκεται η “κοινοτοπία του κακού”; Πού έκρυβε τις “γερμανικές στολές στη ναφθαλίνη” η μεταπολεμική Ακροδεξιά; Ζει η “Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών”; Γιατί έχει τόσο βάθος ο ελληνικός εθνικισμός; Ποια είναι η θεσμική συνενοχή στην ακροδεξιά βία; Ποια είναι σήμερα τα προσωπεία της Ακροδεξιάς; Πώς πνίγεται η δημοκρατία στον ηθικό πανικό και τα fake news; Γιατί κερδίζει έδαφος η Alt-Right; Πώς οικοδομείται μια ανελεύθερη δημοκρατία; Ποιο μήνυμα στέλνει εντέλει ο “αθώος αντιφασισμός” του Μεσοπολέμου;
Να μιλήσουμε για την Ακροδεξιά σαν να διηγούμαστε μια άγρια ιστορία για μεγάλα παιδιά. Να αναζητήσουμε απαντήσεις, να πάμε μπρος και πίσω στον χρόνο και στον χώρο, να κοιτάξουμε τα μάτια των ανθρώπων, να αντικρίσουμε τις ζοφερές όψεις της βίας. Να δούμε το σήμερα υπό το φως που δίνει η γνώση τού χθες, κι αντίστροφα. Γιατί “συνέβη, επομένως μπορεί να ξανασυμβεί”.
Ο φασισμός δεν είναι υπόθεση του παρελθόντος. Μια νέα έκφανση του ακροδεξιού φαινομένου ξετυλίγεται γύρω μας. Την έχουν ονομάσει μεταφασισμό. Αντλεί ιδέες και εργαλεία από το οπλοστάσιο του δεξιού εξτρεμισμού του Μεσοπολέμου, τη δημαγωγία, τον εθνικισμό, τον ρατσισμό. Αξιοποιεί ψηφιακά μέσα, διασπείρει fake news, δικτυώνεται. Σπέρνει το μίσος, πυροδοτεί συγκρούσεις, νομοθετεί τον νέο αυταρχισμό. Οι δημοκρατίες δοκιμάζονται.
Ο φασισμός στοχεύει πάντα στην καρδιά και το μυαλό όλων, αλλά περισσότερο των νέων. Τους διδάσκει να υποτάσσουν τους αδύναμους και να υποτάσσονται στους ισχυρούς· να αποτελούν υλικά μιας πυραμίδας φόβου και ανελευθερίας. Γίνεται ολοένα και πιο πιεστική η ανάγκη να μελετάμε, να γνωρίζουμε και να αναγνωρίζουμε το ακροδεξιό φαινόμενο. Αυτό τον σκοπό θέλει να υπηρετήσει το παρόν βιβλίο. - Δοκίμιο
Κατάρρευση
Jared DiamondΠως οι κοινωνίες επιλέγουν να αποτύχουν ή να επιτύχουν€32.00€28.80Τι πιο απειλητικό από το φάσμα της κατάρρευσης ενός πολιτισμού – οι εγκαταλελειμμένοι ναοί της Ανγκορ Γουάτ, οι σκεπασμένες από ζούγκλα πόλεις των Μάγια και τα βλοσυρά αγάλματα του Νησιού του Πάσχα; Ποιος αντίκρισε τέτοια ερείπια και δεν αναρωτήθηκε “Θα μπορούσε να συμβεί το ίδιο και σε εμάς;”. Στο παρόν βιβλίο, ο Diamond υφαίνει μια εμπεριστατωμένη και καθολική θέση μέσα από μια σειρά συναρπαστικών ιστορικο-πολιτισμικών αφηγήσεων. Περιδιαβαίνοντας από την αρχαία κουλτούρα των νησιών της Πολυνησίας στον άλλοτε ανθηρό πολιτισμό των Ανασάζι, στην καταδικασμένη αποικία των Βίκινγκς στη Γροιλανδία και, τέλος, στον σύγχρονο κόσμο, ο Diamond ανιχνεύει ένα θεμελιώδες μοτίβο καταστροφής, διευκρινίζοντας τι συμβαίνει όταν σπαταλούμε τους φυσικούς πόρους μας ή αγνοούμε τα σημάδια του περιβάλλοντος. Η κλιματική αλλαγή, η γοργή αύξηση του πληθυσμού, οι ασταθείς εμπορικοί εταίροι και η πίεση από εχθρούς υπήρξαν παράγοντες αφανισμού κάποιων κοινωνιών, ωστόσο άλλες κοινωνίες βρήκαν λύσεις για τα ίδια προβλήματα και επιβίωσαν. Γιατί μερικές κοινωνίες, αλλά όχι όλες, έφτασαν από δικό τους λάθος στην αυτοκαταστροφή; Ποιες οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές επιλογές έχουμε ακόμα ώστε να μην οδηγηθούμε στο ίδιο τέλος;
- Ιστορία
Ιστορίες της Αυλής Ιστοριογραφία, θεσμοί και κοινωνία στη Γαλλία του 17ου αιώνα
Νίκος ΚοκκομέληςΙστοριογραφία, θεσμοί και κοινωνία στη Γαλλία του 17ου αιώνα€13.00€11.70Τα κεφάλαια του παρόντος βιβλίου μπορούν να διαβαστούν είτε ως σύνολο είτε αποσπασματικά. Ο αναγνώστης που θα θελήσει να περιπλανηθεί στην ξένη χώρα την οποία αποτελεί για εμάς ο 17ος αιώνας μπορεί να επιλέξει ελεύθερα τη διαδρομή που θα ακολουθήσει. Εάν αρχίσει από το πρώτο κεφάλαιο, θα συναντήσει ανθρώπους που πάσχισαν να αποδείξουν κάτι που σήμερα μοιάζει αυτονόητο: ότι το μυθιστόρημα αποτελεί ένα ξεχωριστό είδος λόγου. Εάν πάλι η επιλογή του είναι να διατρέξει το δεύτερο κεφάλαιο, θα έρθει αντιμέτωπος με το δίλημμα στο οποίο προσέκρουσαν όσοι κλήθηκαν να γράψουν την ιστορία του Λουδοβίκου ΙΔ’: πώς δηλαδή να συγγράψουν έναν πανηγυρικό χωρίς να δίνουν την εντύπωση ότι κολακεύουν τον υψηλό προστάτη τους. Εφόσον, τέλος, κάποιος προτιμά να ξεκινήσει από το τέλος, θα χρειαστεί να αναλογιστεί μια παράδοξη υπόθεση: ότι η ιστορία μπορεί, τελικά, να είναι ένα καλλιτεχνικό είδος, κάπου ανάμεσα στο θέατρο, το έπος και τη ρητορική. […]
Το αόρατο νήμα που συνδέει τους λόγους περί ιστορίας είναι η διαπίστωση ότι ο στοχασμός επί του παρελθόντος δεν αντιστοιχεί σε μια απλή τεχνική διαδικασία τεκμηρίωσης αλλά, πολύ περισσότερο, σε μια απόπειρα μετάφρασης των προκλήσεων (κοινωνικών, πολιτικών ακόμα και φιλοσοφικών) που θέτει το εκάστοτε παρόν. - Δοκίμιο
Η ελληνική ιστορική συνέχεια και η υπονομευσή της
Καργάκος Σαράντος Ι.€18.00€16.00Τα σημεία των κακών μας καιρών
Διακηρύσσεται πως δεν υπάρχει συνέχεια ανάμεσα στους αρχαίους και στους σύγχρονους Έλληνες, ούτε καν με αυτούς της αυτοκρατορίας της ΚΠόλεως. Έτσι με ποικίλους επιστημονικοφανείς τρόπους αναβιώνει η θεωρία του Φαλλμεράυερ.
Ήταν ομολογουμένως δύσκολο να υπάρχει συνεχής και σταθερή παρουσία Ελλήνων υπό συνθήκες υποταγής και δουλείας. Όμως ο ελληνικός κόσμος είναι μία συνεχής και δυναμική παρουσία και συχνά υπερτερεί έναντι του «άγριου νικητή» (ferum victorem), όπως λέγει ο Οράτιος. Το ελληνικό στοιχείο κατόρθωσε να υπερνικήσει και τις ακραίες χριστιανικές αντιδράσεις και να δώσει στη χριστιανικότητα οικουμενική διαπερατότητα.
Το να επιβάλλεις από τα μέσα τον πνευματικό και γλωσσικό πολιτισμό σου σ αυτόν που επίσημα κυριαρχεί είναι η αψευδέστερη μαρτυρία της ελληνικής συνέχειας. Επίσης διατείνονται ότι χάθηκε κάθε ίχνος ελληνικότητας μέσα στη θάλασσα των πληθυσμιακών στοιχείων που ως επιδρομείς κατέκλυσαν τον ελληνικό χώρο. Η παρουσία τέτοιων και άλλων λαών στον ελλαδικό χώρο είναι αναμφισβήτητη. Αυτό όμως που διέφυγε από τον Φαλλμεράυερ και τους τωρινούς συνεχιστές του είναι τούτο το πολύ σημαντικό: κανείς τέτοιος λαός δεν έγινε εξουσία. Απεναντίας, με την πάροδο του χρόνου ο ελληνικός κόσμος αφομοίωσε τα ξενικά στοιχεία.