Ιστορία του αγροτικού κινήματος στην Ελλάδα
€15.00
Ο σύλλογος “Φίλοι Γιάννη Κορδάτου” φιλοδοξεί να πραγματώσει σ’ όλο το βάθος και το πλάτος το σκοπό που κίνησε στην ίδρυσή του. Εμπνευσμένος από την πνευματική παρουσία εκείνου που τον υψώνει και τον προβάλλει σαν λάβαρό του, θέλει ν’ αρτιώσει και ακεραιώσει τη δραστηριότητά του στην κατεύθυνση που χάραξε το πρότυπό του. Το πνεύμα του Κορδάτου είναι άξιο να φωτίσει όλο το λαό, να του δείξει το δρόμο που αυτός πρέπει ν’ ακολουθήσει για να μπορέσει να ορθωθεί και δημιουργήσει μιαν ανώτερη “ανθρώπινη” ζωή, με άλλους λόγους να φτιάξει ο ίδιος σαν συνειδητός πια πλαστουργός την ιστορική του μοίρα. Ο Κορδάτος ένιωσε ως τα τρίσβαθά του αυτό το λαό, τις ανάγκες του, τα βάσανά του, όλη την αξία του κι αφιέρωσε τη ζωή του στην εξυπηρέτησή του. Όλη η επιστημονική άθλησή του -για να περιοριστώ μόνο σ’ αυτή- δεν ήταν καμιά συνειθισμένη ασχολία τον γραφείου, που ικανοποιούσε μιαν απλή περιέργεια ή που έτερπε μονάχα τον εργάτη της, παρά προβάλλε μέσα σε μια πλατύτατη κονίστρα με απέραντη προοπτική. Με την πρώτη ματιά μπορεί κανείς να νομίσει πως όλη η ιστοριογραφική του δράση δεν κάνει άλλο παρά να στρέφεται στο περασμένο, στο μακρινό και στο κοντινό, να το αναπλάθει μόνο και να το κάνει ευχάριστο ανάγνωσμα. Αυτή την άποψη, έχουν πολλοί για το χαραχτήρα της ιστορίας. Μα ο Κορδάτος είχε διαφορετική αντίληψη, είχε βαθύτατη γνώση της αληθινής ουσίας της. Αν αναπαράσταινε το περασμένο, δεν καταγινόταν μόνο στη σωστή, στην αντικειμενική παρουσίασή του μέσα στο απέραντο έργο του, μα και το δούλευε, το ταχτοποιούσε, προσπαθούσε να συλλάβει τον εσώτατο ουσιαστικό παλμό του, να διδαχτεί ο ίδιος πρώτα κι ύστερα να διδάξει και τους άλλους και να τους φανερώσει τη νομοτέλεια του ιστορικού γίγνεσθαι. Προς τα εκεί τέντωνε το πνευματικό του τόξο και σκόπευε από υψηλή σκοπιά στόχους σημερινούς, μα και αυριανούς. Αν μελετούσε το “τετελεσμένο”, ήταν γιατί ήθελε να φωτίσει το σωστό δρόμο που φέρνει προς το άμεσο και το απώτερο “ατέλεστο”. Και πρέπει ν’ αναγνωρίσουμε την εύστοχη σκόπευσή του. Όλη η δράση του παρουσιάζει μιαν ενιαία διαλεκτική πορεία, μια θαυμαστή συνοχή, σαν ένα νήμα που ξετυλίγεται ή και που τυλίγεται με αδιάσπαστη ακολουθία
Σχετικά προϊόντα
- ΙστορίαΙστορίες της Αυλής Ιστοριογραφία, θεσμοί και κοινωνία στη Γαλλία του 17ου αιώναΝίκος ΚοκκομέληςΙστοριογραφία, θεσμοί και κοινωνία στη Γαλλία του 17ου αιώνα€13.00€11.70Τα κεφάλαια του παρόντος βιβλίου μπορούν να διαβαστούν είτε ως σύνολο είτε αποσπασματικά. Ο αναγνώστης που θα θελήσει να περιπλανηθεί στην ξένη χώρα την οποία αποτελεί για εμάς ο 17ος αιώνας μπορεί να επιλέξει ελεύθερα τη διαδρομή που θα ακολουθήσει. Εάν αρχίσει από το πρώτο κεφάλαιο, θα συναντήσει ανθρώπους που πάσχισαν να αποδείξουν κάτι που σήμερα μοιάζει αυτονόητο: ότι το μυθιστόρημα αποτελεί ένα ξεχωριστό είδος λόγου. Εάν πάλι η επιλογή του είναι να διατρέξει το δεύτερο κεφάλαιο, θα έρθει αντιμέτωπος με το δίλημμα στο οποίο προσέκρουσαν όσοι κλήθηκαν να γράψουν την ιστορία του Λουδοβίκου ΙΔ’: πώς δηλαδή να συγγράψουν έναν πανηγυρικό χωρίς να δίνουν την εντύπωση ότι κολακεύουν τον υψηλό προστάτη τους. Εφόσον, τέλος, κάποιος προτιμά να ξεκινήσει από το τέλος, θα χρειαστεί να αναλογιστεί μια παράδοξη υπόθεση: ότι η ιστορία μπορεί, τελικά, να είναι ένα καλλιτεχνικό είδος, κάπου ανάμεσα στο θέατρο, το έπος και τη ρητορική. […] 
 Το αόρατο νήμα που συνδέει τους λόγους περί ιστορίας είναι η διαπίστωση ότι ο στοχασμός επί του παρελθόντος δεν αντιστοιχεί σε μια απλή τεχνική διαδικασία τεκμηρίωσης αλλά, πολύ περισσότερο, σε μια απόπειρα μετάφρασης των προκλήσεων (κοινωνικών, πολιτικών ακόμα και φιλοσοφικών) που θέτει το εκάστοτε παρόν.
- ΔοκίμιοΤρεις φιλικοί, έπαρχοι στην ΆνδροΔημήτρης Δημητρόπουλος€16.00€14.40Το βιβλίο αυτό είναι αφιερωμένο στους τρεις πρώτους επάρχους της Άνδρου, τον Γεώργιο Κλήρη, τον Κωνσταντίνο Ράδο και τον Ήβο Ρήγα. Νέοι άνθρωποι που οραματίστηκαν την εθνική ανεξαρτησία και την απελευθέρωση, στρατεύτηκαν στα ιδανικά του Αγώνα, υπηρέτησαν τους θεσμούς που δημιούργησε η επανάσταση· και εμπνεύστηκαν από αυτούς. Κοινό τους σχολείο η Φιλική Εταιρεία· μια μαθητεία που ενώ τους σφράγισε και δημιούργησε δεσμούς ζωής, όφειλε να παραμείνει στο ημίφως ακόμη και μετά την εδραίωση της επανάστασης. Κοινό τους στοιχείο επίσης η θητεία ως επάρχων στην Άνδρο, ένα νησί που η πορεία του στα χρόνια της επανάστασης ήταν παρόμοια αλλά και διακριτή από τα άλλα νησιά του Αιγαίου. Οι έντονες πολιτικές διεργασίες και οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις, η σχέση των προκρίτων της Άνδρου με την κεντρική διοίκηση και οι διαδικασίες ενσωμάτωσης, η είσπραξη και διαχείριση των φορολογικών προσόδων, αλλά και η καθημερινότητα των κατοίκων στα χρόνια της επανάστασης είναι μερικά από τα θέματα που ανοίγονται στη συζήτηση. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται και 80 ανέκδοτα μέχρι σήμερα τεκμήρια που σχετίζονται με τη θητεία τους στην Άνδρο. 
- ΙστορίαΕπιδημίες και κοινωνίαSnowden FrankΑπό τον μαύρο θάνατο μέχρι σήμερα€32.00€29.00Το Επιδημίες και κοινωνία, Νo 1 στον κατάλογο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ με τα βιβλία που πρέπει να διαβάσουμε για να τοποθετήσουμε την πανδημία του κορονοϊού στο σωστό της πλαίσιο, εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο τα μαζικά ξεσπάσματα λοιμωδών νόσων διαμόρφωσαν την κοινωνία, από τον Μαύρο Θάνατο μέχρι σήμερα. Διεξοδική διερεύνηση του αντίκτυπου των επιδημικών νόσων, το βιβλίο αυτό, που πρωτοκυκλοφόρησε στην Αμερική τον Δεκέμβριο του 2019, αποκαλύπτει με ποιους τρόπους αυτές οι νόσοι όχι μόνο επηρέασαν την ιατρική επιστήμη και τη δημόσια υγεία, αλλά μεταμόρφωσαν επίσης τις τέχνες, τη θρησκεία, την ιστορία των ιδεών και τον πόλεμο. Ο Snowden θίγει θέματα όπως η εξέλιξη των ιατρικών θεραπειών, η λογοτεχνία της πανώλης, η φτώχεια, το περιβάλλον και η μαζική υστερία. Δεν αναπτύσσει μόνο την ιστορική διάσταση νόσων όπως η ευλογιά, η χολέρα και η φυματίωση, αλλά εξετάζει και τις επιπτώσεις πρόσφατων επιδημιών, καθώς και το ζήτημα της παγκόσμιας ετοιμότητας ενώπιον της νέας γενιάς νοσημάτων, ενώ σε έναν νέο πρόλογο πραγματεύεται και την παγκόσμια απειλή της COVID-19. 
- ΙστορίαΑυτός ο πόλεμοςThomas Mannεπίμετρο: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου€14.00€12.60Το κείμενο “Αυτός ο Πόλεμος” είναι η μαρτυρία, η εξομολόγηση, η προσπάθεια εξιλέωσης και ταυτόχρονα η προ φητεία ενός μεγάλου συγγραφέα για την πατρίδα του, τους συμπολίτες του, τον κόσμο της εποχής του αλλά και τον εαυτό του. Γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 1939 και προοριζόταν για τη νεοϋρκέζικη Herald Tribune. Στις αρχές του επόμενου χρόνου κυκλοφόρησε και στα γερμανικά, αλλά οι ναζί κατέσχεσαν όλα τα αντίτυπα όταν εισέβαλαν στο Άμστερνταμ. Ο εθνικοσοσιαλισμός εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις ιστορικές και οικονομικές κακουχίες του γερμανικού λαού. Η δικτατορία βρήκε πρόσφορο έδαφος στα πάθη του, τα παρόξυνε και τα ποδηγέτησε. Όταν ένας λαός γίνεται σύσσωμος έρμαιο μιας τραχιάς, στριγκής, ημιπαράφρονος φωνής και αφήνεται να υπνωτιστεί από υποβλητικές μαζικές τελετές συλλογικής μύησης προκειμένου να αναπληρώσει αυτό που έχει, υποτίθεται, χάσει,ποια δύναμη του λόγου μπορεί εδώ να αντισταθεί; Η ψυχική, πνευματική, ηθική και πολιτική παράδοση έχει επιτελεστεί πολύ νωρίτερα. Η ιστορία αυτή εμπεριέχει μια αιώνια υπόμνηση και προειδοποίηση για τις δημοκρατίες. Το διάβημα του Τόμας Μαν είναι, νομίζω, συμβολικό και εκφράζει την ανάγκη του να μιλήσει χωρίς να ελπί- ζει. Ως εθνικός συγγραφέας, δεν μπορεί να ελπίζει. Προβαίνει, εντούτοις, σε μια σειρά από ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις που δεν είναι απλές διαπιστώσεις αλλά, αν προσέξουμε, έχουν κατά βάθος έναν ηθικό χαρακτήρα, κάτι σαν συμβολική εξιλέωση ενός ολόκληρου έθνους. Οι Γερμανοί παρασύρονται από την άθλια προπαγάνδα και την εγκληματική αγκιτάτσια του αντισημιτισμού και του ρατσισμού και καταδέχονται μια κίβδηλη ανακούφιση των παθών τους: δαιμονοποιώντας τους Εβραίους και άλλους, μπορούν επιτέλους να νιώσουν οι ίδιοι υπέρτεροι, ισχυροί, ανίκητοι. Όπως, όμως, ορθά επισημαίνει ο Μαν, το αίσθημα φυλετικής ανωτερότητας λίγη χαρά έμελλε να δώσει σε εκείνους που, με τις επιλογές τους, όχι μόνο έβαλαν τις βάσεις της μελλοντικής τους καταστροφής, αλλά στάθηκαν προπάντων οι ίδιοι μάρτυρες του αργού και βασανιστικού ηθικού τους θανάτου. Από το Επίμετρο του Κωνσταντίνου Παπαγεωργίου 
 
 





