Ιστορία του αγροτικού κινήματος στην Ελλάδα
€15.00
Ο σύλλογος “Φίλοι Γιάννη Κορδάτου” φιλοδοξεί να πραγματώσει σ’ όλο το βάθος και το πλάτος το σκοπό που κίνησε στην ίδρυσή του. Εμπνευσμένος από την πνευματική παρουσία εκείνου που τον υψώνει και τον προβάλλει σαν λάβαρό του, θέλει ν’ αρτιώσει και ακεραιώσει τη δραστηριότητά του στην κατεύθυνση που χάραξε το πρότυπό του. Το πνεύμα του Κορδάτου είναι άξιο να φωτίσει όλο το λαό, να του δείξει το δρόμο που αυτός πρέπει ν’ ακολουθήσει για να μπορέσει να ορθωθεί και δημιουργήσει μιαν ανώτερη “ανθρώπινη” ζωή, με άλλους λόγους να φτιάξει ο ίδιος σαν συνειδητός πια πλαστουργός την ιστορική του μοίρα. Ο Κορδάτος ένιωσε ως τα τρίσβαθά του αυτό το λαό, τις ανάγκες του, τα βάσανά του, όλη την αξία του κι αφιέρωσε τη ζωή του στην εξυπηρέτησή του. Όλη η επιστημονική άθλησή του -για να περιοριστώ μόνο σ’ αυτή- δεν ήταν καμιά συνειθισμένη ασχολία τον γραφείου, που ικανοποιούσε μιαν απλή περιέργεια ή που έτερπε μονάχα τον εργάτη της, παρά προβάλλε μέσα σε μια πλατύτατη κονίστρα με απέραντη προοπτική. Με την πρώτη ματιά μπορεί κανείς να νομίσει πως όλη η ιστοριογραφική του δράση δεν κάνει άλλο παρά να στρέφεται στο περασμένο, στο μακρινό και στο κοντινό, να το αναπλάθει μόνο και να το κάνει ευχάριστο ανάγνωσμα. Αυτή την άποψη, έχουν πολλοί για το χαραχτήρα της ιστορίας. Μα ο Κορδάτος είχε διαφορετική αντίληψη, είχε βαθύτατη γνώση της αληθινής ουσίας της. Αν αναπαράσταινε το περασμένο, δεν καταγινόταν μόνο στη σωστή, στην αντικειμενική παρουσίασή του μέσα στο απέραντο έργο του, μα και το δούλευε, το ταχτοποιούσε, προσπαθούσε να συλλάβει τον εσώτατο ουσιαστικό παλμό του, να διδαχτεί ο ίδιος πρώτα κι ύστερα να διδάξει και τους άλλους και να τους φανερώσει τη νομοτέλεια του ιστορικού γίγνεσθαι. Προς τα εκεί τέντωνε το πνευματικό του τόξο και σκόπευε από υψηλή σκοπιά στόχους σημερινούς, μα και αυριανούς. Αν μελετούσε το “τετελεσμένο”, ήταν γιατί ήθελε να φωτίσει το σωστό δρόμο που φέρνει προς το άμεσο και το απώτερο “ατέλεστο”. Και πρέπει ν’ αναγνωρίσουμε την εύστοχη σκόπευσή του. Όλη η δράση του παρουσιάζει μιαν ενιαία διαλεκτική πορεία, μια θαυμαστή συνοχή, σαν ένα νήμα που ξετυλίγεται ή και που τυλίγεται με αδιάσπαστη ακολουθία
Σχετικά προϊόντα
- Ιστορία
Los buenos antifascistas
Γιάννης ΠαντελάκηςΗ ιστορία των Ελλήνων εθελοντών του ισπανικού εμφυλίου μέσα από τα άγνωστα αρχεία των διεθνών ταξιαρχών€18.00€16.20“Ονομάζομαι Anastasia Tsackos Moratalla, είμαι κόρη μιας Ισπανίδας και ενός έλληνα brigadista, μέλους των Brigadas Internacionales”.
Μια ογδοντάχρονη γυναίκα από το Albacete, στα νοτιοανατολικά της Ισπανίας, αφηγείται τη μυθιστορηματική ζωή του πατέρα της. Ήταν ένας από τους περίπου τετρακόσιους Έλληνες και Κύπριους που, μαζί με χιλιάδες εθελοντές από πενήντα τρεις χώρες, κάνοντας προσωπικές υπερβάσεις, άφησαν τις ζωές που έκαναν ως τότε, για να πολεμήσουν τον εθνικισμό στην Ιβηρική.
Τα αρχεία των Διεθνών Ταξιαρχιών και πολλές ακόμα πηγές ρίχνουν φως σε αυτούς τους Έλληνες που δεν απουσίασαν από το πρωτόγνωρο αυτό ραντεβού διεθνισμού και αλληλεγγύης τα τελευταία χρόνια του Μεσοπολέμου. Ποιοι ήταν, γιατί πήγαν στην Ισπανία, ποιες ήταν οι πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές τους αναφορές, πόσοι άφησαν τις ζωές τους πολεμώντας σε μια χώρα που δεν ήταν η δική τους;
- Ιστορία
Το Μεγάλο Ταξίδι των Μύθων
Ηλίας ΠετρόπουλοςΑνάμεσα στον αρχαίο ελληνικό κόσμο κ την Εγγύς ανατολή€25.00€22.50Πώς ερμήνευε ο άνθρωπος στο απώτατο παρελθόν θανατηφόρες λοιμικές ασθένειες, όπως η λέπρα, ο τύφος και η χολέρα, και με ποια μέσα τις αντιμετώπιζε; Πόσο παλαιά είναι η κοινή αντίληψη για την (αυτο)θυσία του εξιλαστήριου θύματος; Ποια είναι η σχέση της προσφάτως βιωμένης πανδημίας με την πανάρχαια αντίληψη για τον αποδιοπομπαίο τράγο, τον αρχαϊκό ελληνικό αποικισμό και τον θεό Απόλλωνα;
Αυτά είναι μερικά μόνο από τα σημαντικότερα ερωτήματα που τίθενται στο ανά χείρας πόνημα. Οι ανθρώπινες κοινωνίες ήδη από τα προϊστορικά χρόνια, αδυνατώντας να αντιληφθούν τα πραγματικά αίτια για τα οποία ενέσκηπτε λιμός ή και λοιμός, απέδιδαν την εμφάνιση τέτοιων συμφορών σε επέμβαση θεϊκών δυνάμεων, οι οποίες τις έστελναν στους ανθρώπους ως τιμωρία και ως μέσο σωφρονισμού για την παραβατική τους συμπεριφορά. Με στόχο τον εξευμενισμό του θεού, την ίαση και την επιστροφή στην ομαλότητα επιστρατεύονταν κατάλληλα τελετουργικά και ειδικές προσευχές, που συνέτασσαν και εκτελούσαν μάντεις-θεραπευτές οι οποίοι, λόγω της εξειδικευμένης τους κατάρτισης, ήταν σε θέση να ερμηνεύουν τα κακώς κείμενα και να δίνουν τις προσήκουσες λύσεις.
Στο βιβλίο αυτό, μέσα από την σύγκριση των πρωιμότερων αρχαίων ελληνικών πηγών με διάφορα εξειδικευμένα τελετουργικά κείμενα Χετταίων, Λουβίων, Χουρριτών, κ.ά. ιατρομάντεων της τρίτης και δεύτερης χιλιετίας π.Χ., που προέρχονται από βιβλιοθήκες αρχαίων ανατολικών βασιλείων, ιχνηλατείται η πορεία της αντίληψης για την αποπομπή του τελετουργικού φαρμάκου (του αποδιοπομπαίου τράγου) στις αρχαίες κοινωνίες. Μέρος της πολύτιμης αυτής και μακραίωνης γνώσης των λαών της αρχαίας Εγγύς Ανατολής φαίνεται πως πέρασε απρόσκοπτα στον κόσμο του Αιγαίου και την ηπειρωτικής Ελλάδας περί τις αρχές της πρώτης χιλιετίας π.Χ. Κατά το μεγάλο ταξίδι των μύθων στον αρχαίο ελληνικό κόσμο και την Εγγύς Ανατολή, η μορφή του ισχυρού επήλυδος θεού Απόλλωνος αναδείχθηκε, και μάλιστα με την καίρια συμβολή του ίδιου του Ομήρου, σε θεό θεραπευτή λοιμικών ασθενειών και προστάτη του ελληνικού αποικισμού, μπολιάζοντας καθοριστικά τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό - Ιστορία
Η καρδιά της Ευρώπης
Τάκης ΑναστόπουλοςΟ ρόλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης€14.00€12.60Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί μια εισαγωγή στην ιστορία του κεντρικού θεσμικού οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που λειτούργησε, όπως παρατηρεί ο Νικηφόρος Διαμαντούρος στον πρόλογό του, ως κύριος μοχλός για την προώθηση του οράματος των ιδρυτών της Ενωμένης Ευρώπης. Πρόκειται για την ιστορία ενός μοναδικού στην ιστορία θεσμού, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, που υιοθέτησε ως ουσιώδη τρόπο λειτουργίας του τη συναίνεση, τον συμβιβασμό και την εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών του, τα οποία δεν ήταν άλλα από τα ευρωπαϊκά κράτη που μόλις είχαν βγει από τον πιο αιματηρό πόλεμο της Ιστορίας, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Γραμμένο από έναν άνθρωπο που γνώρισε και υπηρέτησε τους ευρωπαϊκούς θεσμικούς οργανισμούς εκ των έσω, το βιβλίο δεν αποτελεί μια γραμμική αφήγηση της ιστορίας τους αλλά έναν στοχασμό γύρω από τη φύση τους, την ιστορικότητά τους, την ιδεολογία τους και την πρωτοτυπία τους – κυρίως μάλιστα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που έως και σήμερα έχει τον κύριο λόγο για την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Ο αναγνώστης θα γνωρίσει την ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε στις εργασίες της θεσμικής οικοδόμησης της Ευρώπης, με τις δυσκολίες και τις παλινδρομήσεις που εμφανίζονταν κατά καιρούς και που εξακολουθούν, άλλωστε, να υπάρχουν.
- Ιστορία
Αυτός ο πόλεμος
Thomas Mannεπίμετρο: Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου€14.00€12.60Το κείμενο “Αυτός ο Πόλεμος” είναι η μαρτυρία, η εξομολόγηση, η προσπάθεια εξιλέωσης και ταυτόχρονα η προ φητεία ενός μεγάλου συγγραφέα για την πατρίδα του, τους συμπολίτες του, τον κόσμο της εποχής του αλλά και τον εαυτό του.
Γράφτηκε τον Δεκέμβριο του 1939 και προοριζόταν για τη νεοϋρκέζικη Herald Tribune. Στις αρχές του επόμενου χρόνου κυκλοφόρησε και στα γερμανικά, αλλά οι ναζί κατέσχεσαν όλα τα αντίτυπα όταν εισέβαλαν στο Άμστερνταμ.
Ο εθνικοσοσιαλισμός εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τις ιστορικές και οικονομικές κακουχίες του γερμανικού λαού. Η δικτατορία βρήκε πρόσφορο έδαφος στα πάθη του, τα παρόξυνε και τα ποδηγέτησε.
Όταν ένας λαός γίνεται σύσσωμος έρμαιο μιας τραχιάς, στριγκής, ημιπαράφρονος φωνής και αφήνεται να υπνωτιστεί από υποβλητικές μαζικές τελετές συλλογικής μύησης προκειμένου να αναπληρώσει αυτό που έχει, υποτίθεται, χάσει,ποια δύναμη του λόγου μπορεί εδώ να αντισταθεί; Η ψυχική, πνευματική, ηθική και πολιτική παράδοση έχει επιτελεστεί πολύ νωρίτερα.
Η ιστορία αυτή εμπεριέχει μια αιώνια υπόμνηση και προειδοποίηση για τις δημοκρατίες. Το διάβημα του Τόμας Μαν είναι, νομίζω, συμβολικό και εκφράζει την ανάγκη του να μιλήσει χωρίς να ελπί- ζει. Ως εθνικός συγγραφέας, δεν μπορεί να ελπίζει.
Προβαίνει, εντούτοις, σε μια σειρά από ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις που δεν είναι απλές διαπιστώσεις αλλά, αν προσέξουμε, έχουν κατά βάθος έναν ηθικό χαρακτήρα, κάτι σαν συμβολική εξιλέωση ενός ολόκληρου έθνους. Οι Γερμανοί παρασύρονται από την άθλια προπαγάνδα και την εγκληματική αγκιτάτσια του αντισημιτισμού και του ρατσισμού και καταδέχονται μια κίβδηλη ανακούφιση των παθών τους: δαιμονοποιώντας τους Εβραίους και άλλους, μπορούν επιτέλους να νιώσουν οι ίδιοι υπέρτεροι, ισχυροί, ανίκητοι.
Όπως, όμως, ορθά επισημαίνει ο Μαν, το αίσθημα φυλετικής ανωτερότητας λίγη χαρά έμελλε να δώσει σε εκείνους που, με τις επιλογές τους, όχι μόνο έβαλαν τις βάσεις της μελλοντικής τους καταστροφής, αλλά στάθηκαν προπάντων οι ίδιοι μάρτυρες του αργού και βασανιστικού ηθικού τους θανάτου.
Από το Επίμετρο του Κωνσταντίνου Παπαγεωργίου