«Κατά το 1836 έτος, ότε εξέδωκα την παρ’ εμού εκ του Γαλλικού του Δ.Ο. Δάπερ μεταφρασθείσαν ακριβή περιγραφήν της Κρήτης, υπεσχέθην περί το τέλος της εισαγωγής εκείνης ότι θέλω σπεύσει να εκδώσω και την ιστορίαν της Κρήτης, μεταφρασθείσαν ομοίως παρ’ εμού, εκ του δωδεκάτου τόμου της Γενικής Ιστορίας, το Λιμενολόγιον του Ερρίκου Μιχελότου την ιστορίαν του αρχαίου ποιητού και φιλοσόφου της Κρήτης Επιμενήδου (κατά το ιστορικόν και κριτικόν λεξιλόγιον του Ι.Γ. Σχιοφεπιέ) και άλλα διάφορα. Αλλ’ επειδή το απόκεντρον και μεμακρυσμένον από την πρωτεύουσαν μέρος της Λαμίας, όπου οκτώ συνεχή έτη διέτριψα, μ’ εμπόδισε να εκτελέσω την υπόσχεσίν μου εκείνην, ιδού, ήδη σχολάζων εις Αθήνας, επρόσθεσα την εν των μεγάλω γεωγραφικώ, ιστορικώ τε και κριτικώ λεξικώ του Μ. Βρούζεν περιγραφήν της Κρήτης, αυτοκρατορικά τινά έγγραφα περί διανομής των γαιών αυτής εις τους δώδεκα από Κωνσταντινουπόλεως ελθόντας εκεί ευγενείς, αποσπάσματα εκ των του Γ. Φραντζή, εκ της Γεωγραφίας του Β. Γυθρή, και εκ της ιστορίας της Ενετικής δημοκρατίας του Π. Δαρύ, περί των επαναστάσεων των Κρητών εναντίον των Ενετών, τέλος περί της κατακτήσεως της Κρήτης υπό των Οθωμανών και εκδίδω αυτά συνδρομή, των φιλομούσων και φιλίστορων, επιμεληθείς όσον ηδυνάμην να μην απομακρυνθών από την έννοιαν του γαλλικού κειμένου.