€16.20
Σε πολεμική με τη θεωρία της «Σύγκρουσης των Πολιτισμών» ο Bulliet προτείνει μια νέα ανάγνωση της ιστορίας που γεφυρώνει το χάσμα Ισλάμ – Δύσης, υποστηρίζοντας πως και οι δύο πλευρές μπορούν να κατανοηθούν καλύτερα μέσα στο πλαίσιο ενός ενιαίου ισλαμοχριστιανικού πολιτισμού. Πέρα από τις κοινές κειμενικές ρίζες κι ένα κοινό πολιτισμικό υπόβαθρο, οι δίδυμες κοινωνίες διέγραψαν παράλληλες τροχιές σε γεωγραφικά γειτονικές περιοχές, πέρασαν από ανάλογα στάδια εξέλιξης και αντιμετώπισαν παρόμοια εσωτερικά προβλήματα, στα οποία απάντησαν με όχι ασύμβατους τρόπους. Από το 1500 και μετά, μέσα από τη συσσώρευση των αποκλίσεων και κάτω από την πίεση τυχαίων ιστορικών συμβάντων, οι δρόμοι τους χώρισαν – η ιδέα, ωστόσο, μιας κοινής κληρονομιάς, πάντα παρούσα, μας επιτρέπει να φανταστούμε την προοπτική μιας συμφιλίωσης
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Το θρησκευτικό στοιχείο δεν αποτελεί εμπόδιο στην ένταξη των εβραίων στο αναρχικό κίνημα, στην ενεργό συμμετοχή τους στη ζωή του και χωρίς να πρέπει εξαιτίας αυτού να απαρνείται τις θρησκευτικές του ρίζες. Στο ιστορικό επίπεδο, ο αναρχισμός μοιάζει να δείχνει απέναντι στο “θρησκευτικό ζήτημα” και στο “εβραϊκό ζήτημα” πιο συγκεκριμένα, μια αξιοσημείωτη ποικιλία στάσεων και πρακτικών. -Enrico Ferri
Αυτό που προσέδιδε στους εβραίους αναρχικούς μια κάποια φήμη, ήταν η τοξικότητα της αντι-θρησκευτικής τους προπαγάνδας. Όποιος δεν είναι εξοικειωμένος με την εβραϊκή παράδοση, δεν καταφέρνει να συλλάβει το νόημα της παρωδίας τόσο του τελετουργικού όσο και των ιερών κειμένων. Αυτό μας θυμίζει ότι το κοινό των αναρχικών αποτελείτο σε μεγάλο βαθμό από πρώην μαθητές των ταλμουδικών σχολείων, πλήρως ενταγμένων στο ρεύμα των εβραϊκών παραδόσεων. Άλλωστε, ακόμη και με μια αρνητική και συνειδητή μορφή, εκείνη η παράδοση χρωματίζει όλες τις πλευρές του εβραϊκού αναρχικού κινήματος. Στον χασσιδισμό κάθε άνθρωπος γίνεται ο λυτρωτής ενός κόσμου που είναι ο δικός του, κι αυτή είναι μία από τις πλευρές της μεγάλης χασσιδικής επανάστασης. Ο άνθρωπος βγαίνει από τη συλλογική ανωνυμία και γίνεται ένα υποκείμενο με την πλέον ισχυρή έννοια αυτής της λέξης. -Furio Biagini
Σε ένα δοκίμιο του 1974, ο Σόλεμ ανιχνεύει την ακριβή διάκριση ανάμεσα σε δύο μορφές μηδενιστικής εξέγερσης: εκείνης που εγγράφεται στον “ησυχαστικό μηδενισμό” και εκείνης που εγγράφεται, αντιθέτως, στον “μηδενισμό της πράξης”. Ενώ η ιδέα του μηδενισμού χαρακτηριζόταν ουσιαστικά από μια αποστασιοποίηση από τα προβλήματα του κόσμου προκειμένου να αναζητήσει καταφύγιο σε ένα είδος “μεταφυσικού αναρχισμού”, τώρα ο όρος μηδενισμός υιοθετείται προκειμένου να περιγράφει ένα κίνημα ριζοσπαστικά ενεργό, ζωντανό μέσα στην ιστορία και έτοιμο να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων”. -Eric Jacobson
Ο συλλογικός αυτός τόμος προσφέρει στους αναγνώστες μια πρώτη προσέγγιση του έργου του Ζιλ Ντελέζ και, επισημαίνοντας τα κύρια σημεία του πρωτοποριακού του έργου, εκτυλίσσοντας και ερμηνεύοντας τις βασικές έννοιες του και υπογραμμίζοντας την ικανότητά του να επεμβαίνει με επιτυχία σε τρέχοντα προβλήματα, ευελπιστεί ότι θα καταστήσει την πρόσβαση στο έργο του Γάλλου φιλοσόφου ευκολότερη. […]
Ο Ντελέζ υποστήριξε ότι η φιλοσοφία είναι μια συνεχής παραγωγή εννοιών που αποβλέπουν στην αβέβαιη επιβολή μιας κάποιας συνοχής σ’ ένα χάος που ο ίδιος προτιμούσε να προσομοιάζει περισσότερο με το άπειρο του Εμπεδοκλή και λιγότερο με το κενό ή με το μηδέν. Απαιτούσε πολλά και δύσκολα από τον δημιουργό-φιλόσοφο, ζητώντας του κάθε φορά να τοποθετείται μπροστά στο άγραφο χαρτί του σαν σ’ έναν καμβά ζωγραφικής, με πρώτο του μέλημα το σβήσιμο και την εξαφάνιση των κλισέ και των ετοιμοπαράδοτων της δόξας και της κοινής λογικής που έργο τους είναι σε κάθε εποχή να εμποδίζουν τη δημιουργία. Τους ζητούσε να κατασιγάσουν μέσα τους και γύρω τους τη φλυαρία που η επικρατούσα επικοινωνιακή ιδεολογία ενθαρρύνει και να επιλέξουν την έρημο της σκέψης και της γραφής – μια έρημο που παρ’ όλ’ αυτά δεν παύει να διασχίζεται από κοπάδια και φατρίες. Μας διαβεβαίωνε πως το αποτέλεσμα αυτών των επιλογών δεν είναι η αφασία αλλά μάλλον η κοσμογόνα γλωσσοπλαστία του «πλάγιου λόγου». Και οσάκις του ζητούσαμε να μας δώσει εχέγγυα για την αποτελεσματικότητα αυτής της γλωσσοπλαστίας, μας έφερνε μπροστά στις «ενδιαφέρουσες» και «αξιοσημείωτες» έννοιες που μόλις είχε δημιουργήσει και στη δυνατότητά τους να επέμβουν στα προβλήματά μας ή, πράγμα που είναι το ίδιο, στη δυνατότητά τους να κάνουν τα πολλά και διαφορετικά προβλήματά μας να συνηχούν παραγωγικά. Est enim verum index sui. Θα ήθελα λοιπόν τούτος ο τόμος να είναι ένας χαιρετισμός και μια ευχαριστία στον Ντελέζ, τον αξέχαστο δάσκαλο που βάδισε στα χνάρια του Σπινόζα.
Επιμέλεια: ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΟΥΝΤΑΣ
Από τη προϊστορία έως τους μεσογειακούς πολιτισμούς, ο συγγραφέας μάς καλεί να ανακαλύψουμε την έννοια του θείου στους κυνηγούς της Παλαιολιθικής περιόδου, στις εδραίες κοινότητες της Νεολιθικής περιόδου, στις αυτοκρατορίες της Ανατολής, στις ελληνικές πόλεις. Το βάρος πέφτει στην «ελληνική εξαίρεση», γιατί η αρχαία ελληνική θρησκεία έχει διπλή καταγωγή, ινδοευρωπαϊκή και αιγαιακή.
Τίποτε δεν μπορεί να εξηγηθεί χωρίς αναφορά στην εξέλιξη των υλικών βάσεων της κοινωνίας, των κοινωνικών σχέσεων και των μορφών εξουσίας. Η ιστορία τους εξηγεί τις ρήξεις και τις συνέχειες ανάμεσα στις θρησκείες των μεγάλων αυτοκρατοριών της Εποχής του Χαλκού και την αρχαία ελληνική θρησκεία που ενσωματώνει άλλες δομές, χαρακτηριστικές της οργάνωσης κατά φυλές και μιας ιδιόμορφης γλώσσας.
Λαμπρή σύνθεση ευρύτατων γνώσεων και στοχασμού που ωρίμαζε για καιρό, τούτο το έργο του Πιέρ Λεβέκ ρίχνει καινούριο φως στην ιστορία των αρχαίων πολιτισμών, αναδεικνύοντας ταυτόχρονα ορισμένες ειδικές μορφές του θρησκευτικού φαινομένου: έρωτες των Θεαινών-Μητέρων με ταύρους, ιερογαμίες, θεοί-ήρωες, λατρεία των νεκρών, θεοποίηση των ζώων
Γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι είναι θρησκευόμενοι; Γιατί ονειροπολούμε, φανταζόμαστε και ελπίζουμε; Φιλόσο-
φοι, θεολόγοι, κοινωνικοί επιστήμονες και ιστορικοί έχουν επιχειρήσει να εξηγήσουν το φαινόμενο εδώ και
αιώνες, αλλά οι περιγραφές τους συχνά αγνοούν ή και υποτιμούν την εξέταση της ανθρώπινης εξέλιξης.
Οι εξελικτικοί επιστήμονες διατυπώνουν προτάσεις σχετικά με τους λόγους για τους οποίους οι τελετουργίες,
η θρησκεία και η πίστη αποκτούν το νόημά τους ως προσαρμογές σε προκλήσεις του παρελθόντος ή
ως υποπροϊόντα των υπερπολύπλοκων γνωστικών μας ικανοτήτων.
Η αποκλειστική όμως επικέντρωση στη θρησκεία περιορίζει το πεδίο μας. Ο Agustín Fuentes υποστηρίζει ότι
η ικανότητα να είναι κανείς θρησκευόμενος αποτελεί στην πραγματικότητα ένα μικρό μόνο μέρος μιας
ευρύτερης και βαθύτερης ικανότητας του ανθρώπου να πιστεύει.
Γιατί πιστεύουμε στη θρησκεία, στις οικονομίες, στην αγάπη;
Το βιβλίο αυτό συνιστά μια συναρπαστική απάντηση σε μερικές από τις πιο συνηθισμένες παρανοήσεις
για την ανθρώπινη φύση. Χρησιμοποιώντας εξελικτικά, νευροβιολογικά και ανθρωπολογικά στοιχεία,
υποστηρίζει την άποψη ότι η πίστη ‒η ικανότητα να δεσμευόμαστε ολόψυχα και με θέρμη σε μια ιδέα‒
είναι κεντρικό στοιχείο του τρόπου ύπαρξης του ανθρώπου στον κόσμο.
Τα ελιξίρια του διαβόλου 1 × €18.00
Ο Μούργος στο σχολείο 1 × €6.60
Ανθολογία Ρομαντικών Ποιητών 1 × €24.75
Το θαύμα και η τραγωδία 1 × €16.20
Η ελληνική Επανάσταση του 1821, τόμος Γ΄ 1 × €29.70
Το οχυρό 1 × €13.50
Κατεδαφιζόμεθα 1 × €15.70
Leadbelcher 1 × €3.00
Τα μακάρια χρόνια της τιμωρίας 1 × €11.50Υποσύνολο: €138.95
