Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική Ποίηση

  Χωρίς μετρήσιμα ίχνη

  Μανόλης Νταγιαντάς

  €5.00

  παλιά δελτάρια με σημειώσεις
  ποντικοφαγωμένα τεφτέρια
  χαρτιά
  κηλίδες του καφέ
  διάχυτο μελάνι απ’ τη σταγόνα του οινοπνεύματος
  διάδρομοι κυκλικοί
  καμπουριασμένοι
  διανυσματικές κυρτώσεις
  σε βαθουλωμένα πλέγματα
  κορμιά γεμάτα αδιάτρητα
  έτσι
  μονάχος πύκνωσα

  από το ποίημα “πυκνότητ

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική Ποίηση

  Τα ποιήματα 1967-2007

  Γιώργης Μανουσάκης

  Τόμος Α´ - οι δημοσιευμένες συλλογές

  €20.00 €18.00

  ΛΑΧΤΑΡΗΣΑ ΤΟΥΣ ΑΝΕΜΟΥΣ

  Λαχτάρησα τοὺς ἀνέμους
  μὲ τὰ μεγάλα φτερὰ τὰ αἱματοραντισμένα
  ποὺ σ’ ἁρπάζουν στὴ δίνη τους
  καὶ σ’ ἀνεβάζουν ψηλὰ
  στὴ γειτονιὰ τοῦ πυροδότη ἥλιου.

  Βαρέθηκα τὶς νωχελικὲς αὖρες
  καὶ τοὺς ψίθυρους ἀνάμεσα στὰ φύλλα.
  Χαρίζω τὰ ὀστᾶ μου στὸ γραῖγο καὶ στὸ σιρόκο
  νὰ τὰ κάμουν φλογέρες
  γιὰ τοὺς ἀντρίκειους σκοπούς των.

  Ἴσως τραγουδήσουν ἐκεῖνα
  ὅ,τι δὲν μποροῦνε τὰ χείλη μου
  τὰ κολλημένα στὸ χῶμα νὰ ποῦνε.

  (Το ποίημα προέρχεται από τη συλλογή Το σώμα της σιωπής, 1970)

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ξενόγλωσση

  Ανθολογία Ρομαντικών Ποιητών

  English Romantic Poets

  €27.50 €24.75

  Μεταφράσεις χαρακτηριστικών ποιημάτων των κορυφαίων εκπροσώπων του Αγγλικού Ρομαντισμού: William Blake, William Wordsworth, Samuel Taylor Coleridge, Percy Bysshe Shelley, John Keats και George Gordon, Lord Byron. Στα έργα αποτυπώνεται η ταραγμένη ιστορικά και κοινωνικά εποχή μέσα στην οποία δημιουργήθηκαν, σκιαγραφείται ο ρόλος του ποιητή ως φορέα πολιτισμικής και πολιτικής ανανέωσης, και αναδεικνύονται οι πρωτοποριακές ποιητικές πρακτικές των Άγγλων ρομαντικών.

  Δεμένη, δίγλωσση έκδοση

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική Ποίηση

  Μέσα σε ήλιους και φεγγάρια

  Μπουρναζάκης Κώστας

  €10.00 €9.00

  Κατάµεστος ανένδοτα τζιτζίκια

  και γύρω χρυσογάλανη ερηµιά·

  τρελά πετροχελίδονα

  θερίζουν ασταµάτητα

  τις ξένοιαστες φωνές της γης·

  για τους ξυπόλητους κορµούς

  λαµπάδιασµα ολότρεµο, βαθύ, ξεθεωµένο —

  πηγαίνω τώρα πιο κοντά και μένω.

  Προσάναµµα µια λέξη που δε λέγεται —

  µα όχι ρέµβη, όχι δίψα, σπίθα, ή μετέωρο·

  κάτι απροσµέτρητο υπάρχει

  όλβιο, ανεξάντλητο κι ατρόµητο

  ή κι οργωµένο απ’ τον ήλιο της καρδιάς,

  ηχώ ανεξιχνίαστη, σε κάθε λίκνο χαρισµένη,

  και φέρνει διάφανο το θάµβος µέσα µου

  σε τούτο τον κατάφωτο πευκώνα

  που ξέρω πως δεν έχει τέλος.