€10.00
O Zαν-Mπατίστ Kλαμάνς είναι ένας «ήρωας της εποχής μας»: η εξυπνάδα του να στέκεται πάντα στη «σωστή» πλευρά της ζωής τον κάνει έναν άντρα ικανοποιημένο από τον εαυτό του, έναν άνθρωπο που χρησιμοποιεί την υποκρισία για να αρέσει στους άλλους. Mέχρι που μια νύχτα ακούει μια άγνωστή του γυναίκα να πέφτει στα νερά ενός ποταμού. Aυτός ο τόσο καλός, ο τόσο ελεήμων, ο τόσο συμφιλιωμένος με την «σωστή», ανθρώπινη συμπεριφορά, δεν θα τη βοηθήσει και τότε όλα γύρω του θα καταρρεύσουν.
Mετά τον Ξένο και την Πανούκλα, ο Kαμύ με την Πτώση ολοκληρώνει την αριστουργηματική του τριλογία που τον έκανε διάσημο σ’ όλο τον κόσμο χαρίζοντάς του και ένα από τα πιο δίκαια βραβεία Νόμπελ στην ιστορία του θεσμού.
Νόμπελ Λογοτεχνίας (1957)
Ένας διάσημος καθηγητής πανεπιστημίου, ο οποίος δεν έχει αναμειχθεί ποτέ ενεργά στην πολιτική, καλείται ξαφνικά από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας να αναλάβει το Υπουργείο Οικονομικών.
Δεν θα μείνει στη θέση του παρά μόνο έξι μέρες. Τέσσερα χρόνια μετά, πιάνει την πένα για να εξιστορήσει την περιπέτειά του και τα αίτια που τον οδήγησαν στην απόφαση να παραιτηθεί.
Πώς μπορεί κανείς να παραμείνει πιστός στις αξίες και τις αρχές του; Πόσο ισχυρό είναι το κάλεσμα της φιλοδοξίας και πόσο μετρά ως αντιστάθμισμα το αίσθημα της ευθύνης και η ανάγκη της αποδοχής και έγκρισης από τη γυναίκα που αγαπάς και τους ανθρώπους που εκτιμάς; Τι ακριβώς σημαίνει η έννοια του πολιτικού θάρρους;
Ο Λαφαί συνθέτει με συναρπαστικό τρόπο ένα υπαρξιακό, πολιτικό και ερωτικό μυθιστόρημα για την τραγωδία (και κωμωδία) της εξουσίας, την ανθρώπινη μοναξιά και τα ηθικά διλήμματα που συνοδεύουν κάθε κρίσιμη απόφασή μας.
«Ο αγαπημένος μου καθηγητής μ’ έβαζε να μαθαίνω απέξω ένα σωρό παροιμίες, όπως κάτι εκφράσεις του τύπου: «Τι είναι η μύγα, τι είναι η σπλήνα», «Μ’ όποιο δάσκαλο καθίσεις, φύλαγε τα ρούχα σου», «Όποιος κοιμάται με στραβό, δεν ξέρει από πού του ‘ρθε», «Μην κατουράς στη θάλασσα, θα το ‘βρεις στη σαλάτα» κ.λπ. Τι ωραία γλώσσα που είναι, όπως και να το κάνουμε, η γαλλική, τι χαρά για μένα να κάθομαι με τη ρομπ-ντε-σαμπρ μου κοντά σ’ ένα τζάκι, αναμμένο με ιρλανδική τύρφη, και να χειρίζομαι με τόση άνεση το τρυφερό κι εξωτικό λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν εκείθεν της Μάγχης οι λιμενεργάτες της Χάβρης, οι αμαξηλάτες, οι μουσταρδοποιοί της Ντιζόν κι οι μόρτες της Μασσαλίας! Αχ, λιώνω, λιώνω!»
Το ημερολόγιο μιας αφελούς, άπειρης, νεαρής, Ιρλανδής (ή Ιρλανδίδος, ή Ιρλανδέζας) σπουδάστριας της γαλλικής μετά (πεπειραμένου) διδασκάλου. Το βιβλίο θέτει απερίφραστα το θέμα του Σαλλυμαρισμού επί τάπητος και τον καθένα προ των ευθυνών του…
Δευτέρα. Κοιμήθηκα πολύ αργά την προηγούμενη. Σηκώθηκα πολύ νωρίς. Ανεβαίνουμε το λιμάνι της Νέας Υόρκης. Καταπληκτικό Θέαμα παρά την καταχνιά ή και εξαιτίας της. Εδώ βρίσκονται η τάξη, η εξουσία, η οικονομική ισχύς. Η καρδιά τρέμει μπροστά σε τόση θαυμαστή απανθρωπιά.
Αποβιβάζομαι τελικά στις 11 το πρωί μετά από πολλαπλές διατυπώσεις που έχουν να κάνουν μόνο μ’ εμένα, μια και είμαι ο μοναδικός ανάμεσα σε όλους τους επιβάτες που τον αντιμετωπίζουν σαν ύποπτο. Ο αξιωματικός της Υπηρεσίας Μετανάστευσης ζητά τελικά συγγνώμη που με καθυστέρησε τόσο πολύ. Ήμουν υποχρεωμένος, αλλά δεν μπορώ να σας εξηγήσω τον λόγο.
Αργά τη νύχτα, πάνω στο κοιμισμένο πλοίο, κοιτάζω το σκοτάδι. Η περίεργη σελήνη του νότιου ημισφαιρίου, πεπλατυσμένη στην κορυφή της, φωτίζει τα νερά προς τη μεριά του Νότου. Φανταζόμαστε αυτά τα χιλιάδες χιλιόμετρα, αυτές τις μοναξιές όπου τα βαθιά και λαμπερά νερά έχουν την όψη μιας ελαιώδους γης. Αυτό τουλάχιστον θα ήταν η γαλήνη.
Ο Αλμπέρ Καμύ ταξίδεψε στις ΗΠΑ από τον Μάρτιο μέχρι τον Μάιο του 1946 και ύστερα στη Νότια Αμερική από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο του 1949. Το ύφος στα δυο ημερολόγια διαφέρει αισθητά. Στη Βόρεια Αμερική πηγαίνει ως δημοσιογράφος που ανακαλύπτει, με βλέμμα άλλοτε γεμάτο θαυμασμό και άλλοτε επικριτικό, την υπερβολή του Νέου Κόσμου. Ωστόσο, δεν ξεχνά τις τότε προτεραιότητές του και, κυρίως, την Πανούκλα. Στη Νότια Αμερική ταξιδεύει σαν επίσημος καλεσμένος, σαν μια διασημότητα, ενώ προοδευτικά υποψιάζεται έναν νέο παροξυσμό φυματίωσης. Η διαδρομή του είναι παράλληλη με τη διαδρομή της αρρώστιας του, που την ανακαλύπτει εκ νέου…
Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας (1957)
“Είκοσι λεπτά: Πρώτ’ απ’ όλα ένα ντους. Ύστερα, γυμνή ακόμα, μακιγιαρίστηκε ελαφρά. Φούστα, φυσικά, και κάλτσες μαύρες με ζαρτιέρες. Τα εργαλεία της δουλειάς, είπε μέσα της, μ’ εκείνο τον κυνισμό που της επέτρεπε να παίρνει αποστάσεις. Από τον εαυτό της, κατά περίπτωση. Κάλτσες μαύρες μα ζαρτιέρες, κυλοτάκι μικροσκοπικό, δαντελένιο. Διάλεξε μια φούστα στενή στη μέση και στους γοφούς, που άνοιγε χαμηλά. Μια φούστα ανάλαφρη, ευκολοφόρετη. Τέλος, ένα ζευγάρι σανδάλια ραφινάτα, με τακούνι και λουράκια, που αναδείκνυαν τη φινέτσα των αστραγάλων, τις λεπτές, καλλίγραμμες και μυώδεις γάμπες της. Ήταν έτοιμη”.
Αφέντες και Δούλοι 1 × €20.00
Το πέρασμα του μακελάρη 1 × €14.40
Οι Κορυφές Της Ζωής 1 × €18.00
Μικρό χρονικό τρέλας 1 × €11.00
Η έννοια της αγωνίας 1 × €12.00
Ο Μούργος στο σχολείο 1 × €6.60
Ο ελέφαντας 1 × €9.00Υποσύνολο: €91.00
