€15.75
Η “Μάστιγα της Ασίας” αποτελεί μια συγκλονιστική προσωπική μαρτυρία του διπλωμάτη Τζορτζ Χόρτον, που υπηρετούσε ως γενικός πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη τα χρόνια της Μικρασιατικής Καταστροφής. Ως αυτόπτης μάρτυρας, καταδεικνύει τις οργανωμένες σφαγές των Ελλήνων και των Αρμενίων από τους Τούρκους και την παθητική στάση που κράτησαν οι Μεγάλες Δυνάμεις.
“Η “Μάστιγα της Ασίας” είναι ένα βιβλίο που πρέπει να διαβαστεί από όποιον ενδιαφέρεται έστω και ελάχιστα να κατανοήσει τα πολύπλοκα και αποφεύξιμα γεγονότα που οδήγησαν στην καταστροφή της πόλης της Σμύρνης… Η αφήγηση του Χόρτον είναι αξιόπιστη και σημαντική. Ήταν ο ίδιος αυτόπτης μάρτυρας πολλών από τα συνταρακτικά γεγονότα που αφηγείται στο βιβλίο του και είδε με τα ίδια του τα μάτια πολλές πράξεις τρομοκρατίας, ανάμεσά τους τις διώξεις σε βάρος των χριστιανών που ζούσαν στη Μικρά Ασία”.
από τον Πρόλογο του συγγραφέα και ιστορικού Τζάιλς Μίλτον
Διαθεσιμότητα: Out Of Stock
Να γράφεις επί έναν χρόνο ένα γράμμα στον αγαπημένο σου που «έφυγε» σημαίνει πως παρατείνεις την ύπαρξή του δίπλα σου, πως με κάποιον τρόπο καταφέρνεις να καταργήσεις την απώλεια. Αυτό θέλησε να κάνει η Ξένια Καλογεροπούλου τον Οκτώβριο του 2013, όταν η αυλαία έπεσε για τον επί 37 χρόνια σύζυγό της και σύντροφο ψυχής, Κωστή Σκαλιόρα. Πέτυχε όμως πολύ περισσότερα. Καθώς ανασύρει μνήμες, άλλοτε πικρές κι άλλοτε αστείες, για να τις αφηγηθεί στον Κωστή, η Ξένια Καλογεροπούλου πετυχαίνει να στήσει μπροστά μας μια Ελλάδα που πια δεν υπάρχει, αλλά που γέννησε κριτικούς σαν τον Κωστή Σκαλιόρα και ανθρώπους του θεάτρου σαν την ίδια: αστικά σαλόνια, λαϊκοί θίασοι, τα ελληνικά νησιά του ’40 και του ’50, η εμπορική κινηματογραφική παραγωγή και το μη εμπορικό θέατρο της δεκαετίας του ’60, η εφταετία όπως την έζησαν, κυρίως, οι θεατράνθρωποι. Κι ύστερα, ο χρόνος κυλάει κι όλο εκείνο το παρελθόν ελίσσεται μέσα απ’ τις δεκαετίες για να συναντήσει το παρόν μας, φέρνοντας μαζί του ό,τι άντεξε στον καιρό.
«Όταν διαβάζεις το Γράμμα στον Κωστή είναι σαν να έχεις απέναντί σου την Ξένια να σου μιλάει και να μη θες να σταματήσει». Άλκη Ζέη
«Το βιβλίο αυτό είναι της Ξένιας για τον Κωστή. Συνάμα είναι και του Κωστή για την Ξένια. Πρόκειται, δηλαδή, για αμοιβαίο βιβλίο αγάπης. Διαβάζεται μιλώντας, χαρίζει και χαρίζεται. Διπλό χάρισμα. Μην το ξεχάσετε». Δ.Ν. Μαρωνίτης
«Αδύνατο να αντισταθείς και να μη βυθιστείς μαζί με την Ξένια σ’ αυτή της την “επιστροφή”. Κι εκεί, να τος… Σου χαρίζεται γενναιόδωρα, ανενδοίαστος, μελαγχολικός, παιχνιδιάρης, αγέραστος και πεισματάρικα αισιόδοξος –ακριβώς όπως η ίδια– ο προσωπικός της Ξανακερδισμένος χρόνος». Θωμάς Μοσχόπουλος
«Όποιος διαβάσει αυτό το βιβλίο θα αγαπήσει την Ξένια. Αν την αγαπάει, θα την αγαπήσει διπλά». Σταμάτης Φασουλής
Τον Απρίλιο του 1955, ο Τρούμαν Καπότε και η Μέριλιν Μονρόε συναντιούνται στην κηδεία μιας παλιάς ηθοποιού και βγαίνουν οι δυο τους για μια μεγάλη βόλτα στη Νέα Υόρκη. Δεκαεφτά χρόνια αργότερα, ο συγγραφέας συνομιλεί στις φυλακές του Σαν Κουέντιν με τον Μπομπ Μποσολέιγ, τον άνθρωπο που για χάρη του η Σάρον Τέιτ και άλλοι τέσσερις αθώοι δολοφονήθηκαν από την οικογένεια Μάνσον. Και στο κλείσιμο της δεκαετίας του ’70 ο Καπότε ζει μια αξέχαστη εμπειρία συνοδεύοντας μια θρησκευόμενη μαύρη καθαρίστρια που διώχνει τα βάρη της ζωής με τη βοήθεια της μαριχουάνας.
Τρεις πολύ διαφορετικές συνομιλίες και τρεις από τις πιο ξεχωριστές συγγραφικές στιγμές του Τρούμαν Καπότε, που εντυπώνονται απευθείας στο μυαλό σαν εμπιστευτικός ψίθυρος σε μια κατάμεστη αίθουσα.
“Ένα μουγκρητό οδύνης και οργής υψωνόταν στην πόλη, και αντηχούσε ακατεύναστα, ανυποχώρητα, αφανίζοντας κάθε άλλο θόρυβο, τονίζοντας ρυθμικά το μεγάλο ψέμα. Ζει, ζει, ζει! Μουγκρητό που δεν είχε τίποτε το ανθρώπινο. Δεν υψωνόταν από ανθρώπινα όντα, πλάσματα με δυο χέρια και δυο πόδια και μια δική τους συνείδηση, υψωνόταν από ένα τερατώδες και ασύνετο θεριό, το πλήθος, το χταπόδι που το καταμεσήμερο, καλυμμένο από σφιγμένες γροθιές, στρεβλωμένα πρόσωπα, συσπασμένα στόματα, είχε κατακλύσει την πλατεία Μητροπόλεως, έπειτα είχε απλώσει τα πλοκάμια στους παρακείμενους δρόμους φράζοντάς τους, καταβυθίζοντάς τους με την ανηλεή λάβα που στο ορμητικό της πλημμύρισμα καταπίνει κάθε εμπόδιο, ξεκουφαίνοντάς τους με το ζει, ζει, ζει”.
Η Οριάνα Φαλλάτσι, σύντροφος του Αλέκου Παναγούλη τα τελευταία χρόνια της ζωής του, εκδίδει το Ένας άντρας τον Ιούλιο του 1979 στην Ιταλία, τρία χρόνια μετά τον αδόκητο θάνατό του σε ηλικία 36 ετών.
Το βιβλίο γίνεται παγκόσμια επιτυχία, μεταφράζεται σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. “Είχε πεθάνει αυτός που αγαπούσα και είχα ξεκινήσει να γράφω ένα μυθιστόρημα που θα έδινε νόημα στην τραγωδία” γράφει η Φαλλάτσι. Και σε μια συνέντευξή της δηλώνει: “Διαβάζοντας Προπ, είδα πως η ιστορία του Παναγούλη αντιστοιχούσε στη δομή ενός παραμυθιού: Η μύηση, η περίοδος της μεγάλης δοκιμασίας, η επιστροφή στο χωριό, η τελευταία πρόκληση, η αποθέωση ή ο θάνατος”. Και συμπληρώνει: “Δε λέω ποτέ πως ήταν ήρωας -βεβαίως και ήταν ήρωας, αλλά μου φαίνεται περιοριστικό να το λέω-, ήταν πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα ένας ποιητής, ένας καλλιτέχνης, και ο ηρωισμός του ήταν απόρροια της ποίησής του”.
“Η συνάντηση του Παναγούλη με τη Φαλλάτσι ήταν όπως έπρεπε να είναι, για όλους εμάς που παρακολουθούσαμε. Εκδίκηση της ομορφιάς και της γενναιότητας απέναντι στη Χούντα, η οποία κράτησε έναν χρόνο ακόμα μετά την απελευθέρωση του Παναγούλη και τη γνωριμία τους. Οι φωτογραφίες τους με τις λεζάντες που πληροφορούσαν για τη σχέση τους ήταν θρίαμβος για εμάς που βομβαρδιζόμασταν από τις εικόνες της Χούντας. Πόσο όμορφοι ήταν εκείνοι οι δυο, πόσο άσχημοι όσοι τους κατηγορούσαν”. (Από τον πρόλογο της Άννας Δαμιανίδη στην ελληνική έκδοση)
Το όνοµα του Γιάννη Μπεχράκη (1960-2019) είναι άρρηκτα συνδεδεµένο µε τις σηµαντικότερες στιγµές της παγκόσµιας φωτοειδησεογραφίας των τελευταίων δεκαετιών. Μάρτυρας των γεγονότων που συνθέτουν τη σύγχρονη ιστορία και υπερασπιστής εκείνων που την υφίστανται, ο Γιάννης Μπεχράκης ήταν ένας βαθιά στρατευµένος ανθρωπιστής. Κύριο χαρακτηριστικό του ο ρεαλιστικός και ταυτόχρονα ιδεαλιστικός τρόπος καταγραφής της ανθρώπινης τραγωδίας και η συνεχής υπενθύµιση ότι η ελπίδα επιζεί µέσα στη δυστυχία και στην καταστροφή.
Βασισµένο σε σειρά συζητήσεών του µε τον Γιώργο Αρχιµανδρίτη, το βιβλίο “Γιάννης Μπεχράκης – Με τα µάτια της ψυχής” αποτυπώνει µε τρόπο ανάγλυφο τη φιλοσοφία και τον τρόπο σκέψης του πολυβραβευµένου Έλληνα φωτογράφου και µας παραδίδει ατόφια την ποιητική της τέχνης και της ζωής του.
Εξήντα χρόνια τρύγος… 1 × €14.94
Η Αφροδίτη με τις γούνες 1 × €6.00
1984 1 × €13.00
Τα σανδάλια 1 × €6.00
Μελέτες για την αυταρχική προσωπικότητα 1 × €21.60
Ο πρίγκιπας με το φλιτζανάκι 1 × €13.50
Το οχυρό 1 × €13.50Υποσύνολο: €88.54
