Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
Μια ψυχαναλύτρια, οι θεραπευόμενοι της και η συναισθηματική κληρονομιά
Η κληρονομιά του τραύματος
€16.20
Στην οικογένειά µου, εγώ και τα αδέλφια µου καταλάβαµε από πολύ νωρίς σε ποια θέµατα δεν έπρεπε να αναφερόµαστε. ∆εν ρωτούσαµε ποτέ για τον θάνατο. Προσπαθούσαµε να µη θίγουµε το θέµα του σεξ, να µην είµαστε υπερβολικά λυπηµένοι, υπερβολικά θυµωµένοι ή απογοητευµένοι, και οπωσδήποτε δεν έπρεπε να ακουγόµαστε πολύ.
Ποια είναι η θέση µας απέναντι στη συναισθηµατική µας κληρονοµιά; Πώς επιδρούν πάνω µας τα θαµµένα µυστικά των προγόνων µας, οι ανείπωτες ιστορίες, οι αλήθειες που κρύβουµε από τον εαυτό µας;
Στο βιβλίο Η κληρονοµιά του τραύµατος η έµπειρη ψυχαναλύτρια Galit Atlas συνυφαίνει αφηγήσεις ασθενών της µε δικές της προσωπικές ιστορίες και αξιοποιεί έρευνες δεκαετιών προκειµένου να διερευνήσει εις βάθος το διαγενεακό τραύµα.
Σχετικά προϊόντα
- Ψυχανάλυση
ΣΑΝΤΟΡ ΦΕΡΕΝΤΣΙ
ΑΤΑΚΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΕΦΕΥΡΕΤΗΣ ΕΝΗΛΙΚΟΣ (ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ, ΤΕΧΝΙΚΟΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΛΗΘΗ)€16.10Ο Σάντορ Φερέντσι υπήρξε χαρισματικός και οξυδερκής ψυχαναλυτής με πολυεπίπεδη κλινική εμπειρία, αναλαμβάνοντας συχνά τις πιο δύσκολες περιπτώσεις ασθενών, που είχαν υποστεί σοβαρούς ψυχικούς ή και σωματικούς τραυματισμούς. Επινόησε σημαντικές έννοιες, όπως την “ενδοβολή” και την “ταύτιση με τον επιτιθέμενο”, ενώ ήταν εκ των πρώτων που αναγνώρισαν τη σημασία του πρώιμου τραύματος. Μάς μίλησε για τη σύγχυση γλωσσών μεταξύ παιδιού και ενηλίκων, για τις παιδικές αναλύσεις των ενηλίκων, για την αμφιμείξη των ερωτισμών· εμπνεύστηκε την έννοια του σοφού βρέφους, του μη καλοδεχούμενου παιδιού, της ναρκισσιστικής σχάσης, της τρομοκρατίας της οδύνης, των παθονευρώσεων.
Η σχέση του με τον Φρόυντ υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη του ψυχαναλυτικού κινήματος, καθώς ο Φερέντσι ήταν από εκείνους που υποστήριξαν με θέρμη την αναγκαιότητα της μακρόχρονης ανάλυσης του αναλυτή, του επονομαζόμενου και δεύτερου θεμελιώδους κανόνα της ψυχανάλυσης. Για χρόνια αντάλλασσαν με τον Φρόυντ ερωτήματα πάνω στην αναλυτική εργασία, σε τέτοιον βαθμό που η σκέψη του ενός σφραγίστηκε από τη σκέψη του άλλου. Ωστόσο, λίγο καιρό πριν από τον πρόωρο θάνατό του, οι σχέσεις του με τον Φρόυντ στιγματίστηκαν από έντονη αμφιθυμία και υπόγειες συγκρούσεις, στις οποίες κυρίαρχο ρόλο διαδραμάτισαν σημαντικά πρόσωπα του διεθνούς ψυχαναλυτικού κινήματος.
Η σχέση του Φερέντσι με τον Φρόυντ σημαδεύτηκε από τη διεργασία αλλά και την άρνηση του θηλυκού και του παθητικού στοιχείου. Η θηλυκή-μητρική πλευρά, την οποία μάταια αναζητούσε να βρει στον Φρόυντ, ήταν μια θέση που ο Φρόυντ δυσκολευόταν να αναλάβει. Σε αντιστάθμισμα, την ανέλαβε προοδευτικά ο ίδιος ο Φερέντσι, όταν λειτούργησε για τους ασθενείς του σαν τρυφερή μητέρα. Τη δε άρνηση υπαγωγής του Φερέντσι στο πατρικό υπερεγώ και στην παθητικότητα της αναλυτικής θέσης τη διαδέχθηκε η προώθηση της ενεργητικής τεχνικής εκ μέρους του.
Οι συνεχείς τεχνικοί πειραματισμοί του επιχειρούσαν εξάλλου να απαντήσουν στα φαινόμενα επανάληψης που διέπουν την ψυχική ζωή. Μέσα από αντιφατικές τεχνικές παρεμβάσεις, τις οποίες δεν δίσταζε να εγκαταλείψει, ο Φερέντσι επέκτεινε τα όρια του αναλύσιμου και κατέστη ο πρόδρομος της σύγχρονης αναλυτικής πρακτικής, εισάγοντας την ελαστικότητα της τεχνικής. Έφτασε όμως σε ακραία σημεία, όπως στη θύελλα της αμοιβαίας ανάλυσης, κάτι που τον κατέστησε αιρετικό για την τότε ψυχαναλυτική κοινότητα. Αυτό που ακολούθησε δεν ήταν απλώς δυσμένεια αλλά ιστορική λήθη ενός ιδιαίτερα πλούσιου έργου που λογοκρίθηκε για δεκαετίες.
Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να διερευνήσει σημαντικές πτυχές του έργου μιας εμβληματικής όσο και αμφιλεγόμενης φυσιογνωμίας της ψυχανάλυσης. Μιας προσωπικότητας ακατάπαυστα δημιουργικής, ευρηματικής, που διακρινόταν παράλληλα από ένα θυελλώδες παιδικό στοιχείο, αντίστοιχο ενός άτακτου παιδιο - Αγγλική-Αγγλόφωνη
Στον κήπο του Επίκουρου
Aφήνοντας πίσω τον τρόμο του θανάτου€17.70Από τον συγγραφέα των βιβλίων “Όταν έκλαψε ο Νίτσε”, “Στο ντιβάνι”, “Ο δήμιος του έρωτα”, “Θρησκεία και Ψυχιατρική”, “Το δώρο της ψυχοθεραπείας”, “Η θεραπεία του Σοπενάουερ”, “Η μάνα και το νόημα της ζωής”, έρχεται τώρα ένα ξεχωριστό βιβλίο που αντικρίζει καταπρόσωπο τη μεγαλύτερη δυσκολία με την οποία ερχόμαστε όλοι αντιμέτωποι: το πώς να ξεπεράσουμε τον παραλυτικό τρόμο μας για το θάνατο.
Γραμμένο με τον μοναδικό τρόπο του Ίρβιν Γιάλομ, το βιβλίο “Στον κήπο του Επίκουρου” συμπυκνώνει το έργο και την προσωπική εμπειρία μιας ολόκληρης ζωής σε μια βαθύτατα ενθαρρυντική προσέγγιση στο οικουμενικό ζήτημα της θνητότητας. Ο Γιάλομ δείχνει ότι στον πυρήνα του άγχους μας βρίσκεται συχνά ο φόβος του θανάτου. Στη συνειδητοποίηση αυτή οδηγεί πολλές φορές μια “αφυπνιστική εμπειρία” – ένα όνειρο, μια αρρώστια, μια τραυματική εμπειρία ή το γεγονός ότι γερνάμε.
Ανάμεσα σε συγκινητικές προσωπικές ιστορίες ανθρώπων που πασχίζουν να νικήσουν τον τρόμο του θανάτου εντάσσεται ένα κεφάλαιο βαθύτατων αυτοβιογραφικών εξομολογήσεων του Γιάλομ. Με το βιβλίο αυτό ο μεγάλος ψυχοθεραπευτής μας προτείνει διάφορες μεθόδους, με τις οποίες μπορούμε να διαχειριστούμε τον τρόμο, και τελικά καταφάσκει στη ζωή. Και το σημαντικότερο, ο Γιάλομ μας ενθαρρύνει να αγωνιζόμαστε για έναν πιο άμεσο σύνδεσμο με τους άλλους ανθρώπους. Η συμπονετική επαφή, σε συνδυασμό με τη σοφία των μεγάλων διανοητών που πάλεψαν κι οι ίδιοι με το ζήτημα της θνητότητας, μας βοηθάει να ξεπεράσουμε τον τρόμο μας για τον θάνατο, να ζήσουμε μια ζωή πιο χαρούμενη και ουσιαστική και να αναλάβουμε τα αναγκαία ρίσκα για να πραγματώσουμε τον εαυτό μας. - Αγγλική-Αγγλόφωνη
Θα φωνάξω την αστυνομία
Μια ιστορία απώθησης και ανάκτησης€8.00Καθώς το αποχαιρετιστήριο δείπνο έφτανε στο τέλος του, ο Μπόμπ Μπέργκερ, ο φίλος μου από τα παλιά, έκανε νόημα ότι είχε ανάγκη να μου μιλήσει. Είχαμε ακολουθήσει διαφορετικές επαγγελματικές κατευθύνσεις, εκείνος χειρουργούσε καρδιές, εγώ θεράπευα ραγισμένες καρδιές μέσα από τη συζήτηση, κι όμως μεταξύ μας υπήρχε ένας στενός σύνδεσμος που το νιώθαμε κι οι δύο πως θα διαρκούσε όλη μας τη ζωή. Όταν με πήρε απ’ το μπράτσο για να με τραβήξει παράμερα, κατάλαβα πως συνέβαινε κάτι εξαιρετικό. Ο Μπόμπ πολύ σπάνια με άγγιζε. Κάτι τέτοια τα παρατηρούμε εμείς οι ψυχίατροι. Έσκυψε στο αυτί μου και είπε βραχνά: “Μου συμβαίνει κάτι πολύ βαρύ… ξεσπάει το παρελθόν… οι δύο ζωές μου, της νύχτας και της μέρας, γίνονται ένα. Έχω ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον “.
Κατάλαβα. Μετά τα παιδικά του χρόνια, που τα πέρασε στην ΟΥΓΓΑΡΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ, ο Μπομπ ζούσε δύο ζωές: μία το πρωί, σαν ένας γλυκομίλητος, αφοσιωμένος και ακούραστος καρδιοχειρουργός, και μια άλλη τη νύχτα, όπου στα όνειρά του περιφέρονταν θραύσματα από φρικτές αναμνήσεις. Για την πρωινή του ζωή γνώριζα τα πάντα, για τη νυχτερινή όμως στα πενήντα χρόνια της φιλίας μας δεν είχε αποκαλύψει τίποτα. Ούτε ποτέ είχα ακούσει απ’ το στόμα του ένα ξεκάθαρο αίτημα για βοήθεια: ήταν κλειστός, μυστηριώδης, αινιγματικός. […] Δημοσίευε πυρετωδώς, δίδασκε και χειρουργούσε ακαταπόνητα. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον κόσμο που εμφύτευσε τεχνητή καρδιά μερικής υποβοήθησης, εξασφαλίζοντας μακρόχρονη επιβίωση. Και όλ’ αυτά απόλυτα μόνος στον κόσμο – είχε χάσει όλους τους δικούς του στο ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ.
Για το παρελθόν του όμως δεν έλεγε τίποτα. Μ’ έτρωγε η περιέργεια, γιατί δεν είχα γνωρίσει άλλον άνθρωπο που να έζησε από πρώτο χέρι τη φρίκη των στρατοπέδων, ο Μπομπ όμως απόδιωχνε τις ερωτήσεις μου και με κατηγορούσε για ηδονοβλεψία. […] - Ψυχανάλυση
Διατυπώσεις για τις δύο αρχές της ψυχικής λειτουργίας / Η αποποίηση
€9.60Οι “Διατυπώσεις για τις δύο αρχές της ψυχικής λειτουργίας” αποτελούν περαιτέρω ανάπτυξη των διακρίσεων που ήδη είχαν παρουσιαστεί, μέσα από μία σχεδόν νευρολογική ορολογία, στο Σχεδίασμα επιστημονικής ψυχολογίας. Οι έννοιες της πρωτογενούς και δευτερογενούς διαδικασίας που παρουσιάστηκαν σε αυτά τα κείμενα, παίρνουν την οριστική τους σημασία μέσα από τη διάκριση που εισάγεται: αρχή της ηδονής και αρχή της πραγματικότητας.
Ήδη από το παρόν κείμενο, η πραγματικότητα μετατρέπεται, όχι μόνο σε μία “αληθινά αυτόνομη δύναμη”, αλλά και σε έναν κεντρικό νοσογραφικό παράγοντα. Η αρχή της πραγματικότητας παρουσιάζεται να ακολουθεί χρονικά την αρχή της ηδονής, όταν εγκαταλείπεται η προσπάθεια ικανοποίησης μέσα από την ψευδαίσθηση. Τότε δεν αναζητείται το ευχάριστο, αλλά το πραγματικό, ακόμα κι αν δεν είναι ευχάριστο.
Η “Αποποίηση” είναι από τα πιο μικρά και πιο πυκνά κείμενα του Φρόιντ. Παρόλο που διαπραγματεύεται, κατά κύριο λόγο, ένα ειδικό πρόβλημα της μεταψυχολογίας, άπτεται, από την αρχή μέχρι το τέλος, ερωτημάτων για την ψυχαναλυτική τεχνική. Η “Αποποίηση” αποτελεί μία διεργασία κατά την οποία το υποκείμενο, εκφράζει υλικό (σκέψεις, συναισθήματα) που μέχρι τότε ήταν απωθημένο, παράλληλα, όμως, αρνείται να το αναγνωρίσει ως δικό του. Η αποποίηση είναι ένας τρόπος να λάβει κανείς υπόψη του το απωθημένο· είναι ουσιαστικά ήδη μια αναίρεση της απώθησης, όχι όμως και μια παραδοχή του απωθημένου.
