€13.40
Το παρόν βιβλίο αποτελεί μια συνομιλία του Σαρλ Μελμάν με τον Ζαν-Πιερ Λεμπρέν και είναι η συνέχεια ενός άλλου βιβλίου υπό μορφήν διαλόγου, που εκδόθηκε προ εικοσαετίας και έφερε τον τίτλο “Ο άνθρωπος χωρίς βαρύτητα: Το να απολαμβάνει κανείς με οποιοδήποτε τίμημα”. Η διαγνωστική κατηγορία που συνιστά ο όρος «δυσφορία φύλου» ή η λεγόμενη «ασυμφωνία φύλου» διαμορφώνουν, μεταξύ άλλων, μια συνθήκη για τον πολλαπλασιασμό των περιστατικών που εμπίπτουν, κοινωνιογενώς ή ιατρογενώς, στις εν λόγω κατηγορίες. Αφορά τον τρόπο με τον οποίο η οικογένεια, το σχολείο, οι φορείς ψυχικής και σωματικής υγείας, το γενικότερο κοινωνικό περιβάλλον και οι ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης αντιμετωπίζουν τα θέματα των προσωπικών επιλογών και της σεξουαλικής ταυτότητας, ήδη από την παιδική ηλικία αλλά και αργότερα, κατά την εφηβεία. Όμως, σε αυτές τις περιόδους της ζωής, πραγματοποιούννται αναπόφευκτες διαδικασίες και προκύπτουν διλήμματα που αφορούν τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την έμφυλη ταυτότητα. Οι εν λόγω αμφιταλαντεύσεις αποτελούν μέρος της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης, ιδιαίτερα στις πρώιμες ηλικίες, και δεν ξεπερνιούνται με μαγικές λύσεις όπως οι επείγουσες παρεμβάσεις με φάρμακα, ορμόνες και χειρουργικές επεμβάσεις.
Ο ΔΙΕΘΝΩΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ και συγγραφέας Ίρβιν Γιάλομ αφιέρωσε την καριέρα του στη συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία ανθρώπων που υπέφεραν από άγχος και πένθος. Δεν είχε όμως ποτέ βρεθεί στην ανάγκη να συμβουλέψει ο ίδιος τον εαυτό του, ώς την ημέρα που η γυναίκα του Μαίριλυν Γιάλομ, διακεκριμένη συγγραφέας βιβλίων πολιτισμικής ιστορίας επικεντρωμένων σε γυναικεία κυρίως ζητήματα, διαγνώστηκε με καρκίνο. Στο βιβλίο Ζήτημα θανάτου και ζωής, η Μαίριλυν και ο Ίρβιν Γιάλομ μοιράζονται με τους αναγνώστες το πώς χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν έναν αγώνα πρωτόγνωρο και οδυνηρό : η Μαίριλυν να πεθάνει μ’ έναν αξιοπρεπή θάνατο, ο Ίρβιν να συνεχίσει να ζει χωρίς εκείνη. Στις διαδοχικές περιγραφές από τον καθένα τους των τελευταίων μηνών της κοινής τους ζωής και στη συνέχεια των πρώτων μηνών που ο Ίρβιν έμεινε μόνος, μας προσφέρουν μια σπάνια ματιά στη διαχείριση του θανάτου και της απώλειας του αγαπημένου προσώπου. Οι Γιάλομ υπήρξαν πολύ τυχεροί σε πολλούς τομείς –είχαν μια αγαπημένη οικογένεια, ένα όμορφο σπίτι, ευρύ κύκλο φίλων, ένθερμους αναγνώστες σε όλο τον κόσμο κι έναν μακρόχρονο και πολύ ικανοποιητικό γάμο– ήρθαν όμως αντιμέτωποι με το θάνατο, όπως όλοι μας. Με την ειλικρίνεια και τη σοφία των ανθρώπων που έχουν στοχαστεί βαθιά και ξέρουν πώς να αγαπούν, διερευνούν εδώ οικουμενικά ζητήματα εγγύτητας, αγάπης και πένθους. Γραμμένο με τη γνώση και την εμπειρία δύο ολοκληρωμένων ζωών, το Ζήτημα θανάτου και ζωής προσφέρει συνταρακτική κατανόηση και παρηγοριά σε όλους εκείνους που πασχίζουν να παλέψουν ενάντια στην απόγνωση μπροστά στο θάνατο, για να μπορέσουν να ζήσουν μια ουσιαστική ζωή.
Η ψυχανάλυση ενεφανίσθη αρχικώς ως μέθοδος θεραπευτική. Απέβλεπε να θεραπεύσει την υστερία και τα νευρικά νοσήματα γενικώς, τα οποία δεν εθεωρούντο, από τον διδάσκαλο του Φρόϋντ Σαρκώ και από τον ίδιο τον Φρόϋντ, οργανική πάθηση, αλλά ψυχική διατάραξη που, κατ’ αναλογίαν, μόνο ψυχική θεραπεία χρειαζόταν.
Στην αρχή η ψυχαναλυτική μέθοδος είταν εμπειρική, επιδιώκοντας την θεραπεία των νευροπαθών με την υποβολή και με τον υπνωτισμό. Και πρέπει να τονισθεί, ότι οι παλαιότεροι ψυχίατροι δεν προσέφεραν σχετικώς κανένα θεραπευτικό μέσον, εκτός από την ησυχία στο κρεββάτι, τον ύπνο και τα διαρκή λουτρά. Με τον υπνωτισμό τώρα ο νευροπαθής θυμόταν προηγούμενα θλιβερά γεγονότα της ζωής του και έτσι απηλάσσετο από τον ερεθισμό που του προκαλούσαν, γιατί εξηφανίζοντο και τα υστερικά του συμπτώματα. […]
“Δεν μ’ αρέσει να δουλεύω με ερωτευμένους. Ίσως γιατί τους ζηλεύω – κι εγώ ο ίδιος λαχταράω να μαγευτώ. Ίσως πάλι γιατί ο έρωτας και η ψυχοθεραπεία είναι μεταξύ τους ασύμβατα. Ο καλός θεραπευτής πολεμάει το σκοτάδι και ζητάει το φως, ενώ ο έρωτας συντηρείται από το μυστήριο και καταρρέει μόλις αρχίσεις να τον εξετάζεις σχολαστικά. Κι εγώ σιχαίνομαι να γίνομαι ο δήμιος του έρωτα”. ΔΕΚΑ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ από την κλινική εμπειρία του Ίρβιν Γιάλομ. Δέκα ανθρώπινες σχέσεις – δέκα θεραπευτικές περιπέτειες. Σ’ αυτή τη σπάνια περιγραφή του αφοσιωμένου θεραπευτή την ώρα της δουλειάς του, ένας δάσκαλος της ψυχιατρικής έρχεται ανοιχτά αντιμέτωπος όχι μόνο με τα δικά του συναισθήματα και σφάλματα αλλά και με την αβεβαιότητα που υπάρχει στην καρδιά της θεραπευτικής σχέσης. Ο Γιάλομ στρέφει εδώ τον προβολέα τόσο στους ασθενείς όσο και στον εαυτό του. Περιγράφει και μελετά τη διαδικασία της εξερεύνησης, τη διαδικασία της συμμετοχής μέσα στον ψυχοθεραπεία και για τα δύο μέρη. Μοιράζεται μαζί μας τις χαρές και τις επιτυχίες του, αλλά και – ακόμα πιο συναρπαστικό – τις αγωνίες του, τους περιορισμούς και τις αποτυχίες του στην κοινή του πορεία προς την αναζήτηση της αλήθειας και της ίασης με τον καθέναν από τους δέκα πρωταγωνιστές των ιστοριών του. Οι σαγηνευτικές αυτές ιστορίες προχωρούν πέρα απ’ την ψυχοθεραπεία και μιλούν για την ανθρώπινη μοίρα με όλη της τη σπαρακτική παραδοξότητα. Και σ’ αυτές ο Ίβριν Γιάλομ επιτυγχάνει ένα πάθος κι ένα χιούμορ αντάξιο του ίδιου του Τσέχοφ. “Ο Δήμιος του έρωτα”, ο ίδιος ο θεραπευτής, είναι ο ενδέκατος θεραπευόμενος σ’ αυτές τις δέκα ψυχοθεραπευτικές ιστορίες. “Ο Δήμιος του έρωτα” πρωτοδημοσιεύτηκε το 1990 και είναι το πρώτο βιβλίο του ΙΡΒΙΝ ΓΙΑΛΟΜ όπου ο διάσημος ψυχοθεραπευτής, μετά τα παγκοσμίως γνωστά επιστημονικά του βιβλία, επιχειρεί να αφηγηθεί λογοτεχνικά ιστορίες ψυχοθεραπείας. Παραμένει μέχρι σήμερα σημείο αναφοράς στο λογοτεχνικό του έργο.
Ο Σάντορ Φερέντσι υπήρξε χαρισματικός και οξυδερκής ψυχαναλυτής με πολυεπίπεδη κλινική εμπειρία, αναλαμβάνοντας συχνά τις πιο δύσκολες περιπτώσεις ασθενών, που είχαν υποστεί σοβαρούς ψυχικούς ή και σωματικούς τραυματισμούς. Επινόησε σημαντικές έννοιες, όπως την “ενδοβολή” και την “ταύτιση με τον επιτιθέμενο”, ενώ ήταν εκ των πρώτων που αναγνώρισαν τη σημασία του πρώιμου τραύματος. Μάς μίλησε για τη σύγχυση γλωσσών μεταξύ παιδιού και ενηλίκων, για τις παιδικές αναλύσεις των ενηλίκων, για την αμφιμείξη των ερωτισμών· εμπνεύστηκε την έννοια του σοφού βρέφους, του μη καλοδεχούμενου παιδιού, της ναρκισσιστικής σχάσης, της τρομοκρατίας της οδύνης, των παθονευρώσεων.
Η σχέση του με τον Φρόυντ υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη του ψυχαναλυτικού κινήματος, καθώς ο Φερέντσι ήταν από εκείνους που υποστήριξαν με θέρμη την αναγκαιότητα της μακρόχρονης ανάλυσης του αναλυτή, του επονομαζόμενου και δεύτερου θεμελιώδους κανόνα της ψυχανάλυσης. Για χρόνια αντάλλασσαν με τον Φρόυντ ερωτήματα πάνω στην αναλυτική εργασία, σε τέτοιον βαθμό που η σκέψη του ενός σφραγίστηκε από τη σκέψη του άλλου. Ωστόσο, λίγο καιρό πριν από τον πρόωρο θάνατό του, οι σχέσεις του με τον Φρόυντ στιγματίστηκαν από έντονη αμφιθυμία και υπόγειες συγκρούσεις, στις οποίες κυρίαρχο ρόλο διαδραμάτισαν σημαντικά πρόσωπα του διεθνούς ψυχαναλυτικού κινήματος.
Η σχέση του Φερέντσι με τον Φρόυντ σημαδεύτηκε από τη διεργασία αλλά και την άρνηση του θηλυκού και του παθητικού στοιχείου. Η θηλυκή-μητρική πλευρά, την οποία μάταια αναζητούσε να βρει στον Φρόυντ, ήταν μια θέση που ο Φρόυντ δυσκολευόταν να αναλάβει. Σε αντιστάθμισμα, την ανέλαβε προοδευτικά ο ίδιος ο Φερέντσι, όταν λειτούργησε για τους ασθενείς του σαν τρυφερή μητέρα. Τη δε άρνηση υπαγωγής του Φερέντσι στο πατρικό υπερεγώ και στην παθητικότητα της αναλυτικής θέσης τη διαδέχθηκε η προώθηση της ενεργητικής τεχνικής εκ μέρους του.
Οι συνεχείς τεχνικοί πειραματισμοί του επιχειρούσαν εξάλλου να απαντήσουν στα φαινόμενα επανάληψης που διέπουν την ψυχική ζωή. Μέσα από αντιφατικές τεχνικές παρεμβάσεις, τις οποίες δεν δίσταζε να εγκαταλείψει, ο Φερέντσι επέκτεινε τα όρια του αναλύσιμου και κατέστη ο πρόδρομος της σύγχρονης αναλυτικής πρακτικής, εισάγοντας την ελαστικότητα της τεχνικής. Έφτασε όμως σε ακραία σημεία, όπως στη θύελλα της αμοιβαίας ανάλυσης, κάτι που τον κατέστησε αιρετικό για την τότε ψυχαναλυτική κοινότητα. Αυτό που ακολούθησε δεν ήταν απλώς δυσμένεια αλλά ιστορική λήθη ενός ιδιαίτερα πλούσιου έργου που λογοκρίθηκε για δεκαετίες.
Το παρόν βιβλίο επιχειρεί να διερευνήσει σημαντικές πτυχές του έργου μιας εμβληματικής όσο και αμφιλεγόμενης φυσιογνωμίας της ψυχανάλυσης. Μιας προσωπικότητας ακατάπαυστα δημιουργικής, ευρηματικής, που διακρινόταν παράλληλα από ένα θυελλώδες παιδικό στοιχείο, αντίστοιχο ενός άτακτου παιδιο
ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ 1 × €85.00
Τίγρη 1 × €13.50
Φιλελευθερισμός 1 × €10.80
Οι Κορυφές Της Ζωής 1 × €18.00
Εισαγωγή στη Φιλοσοφία 1 × €12.00
Ρωμαϊκή Ιστορία, Α+Β 1 × €50.00
Ο Μούργος (1) 1 × €6.00
Τα σανδάλια 1 × €6.00
Ο Άνταμ Σμιθ στο Πεκίνο 1 × €20.90
Σκυφτοί περάσανε 1 × €13.00
Πας - Λακίς - Michelet 1 × €15.00
Το θεώρημα του παπαγάλου 1 × €22.05
Ο ΤΑΛΑΝΤΟΥΧΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΡΙΠΛΕΥ 1 × €15.00Υποσύνολο: €287.25
