€14.40
«Η Αποκάλυψη καλεί αρκετά σχόλια και εξηγήσεις. Δεν αποπειράθηκα μια τέτοια εργασία. Υπάρχουν πολλές έγκυρες ερμηνείες. Μπορεί εύκολα να τις αποκτήσει κανείς. Από αυτές ερανίστηκα και εγώ τις λίγες που δίνω στις σημειώσεις μου, προσπαθώντας να τις περιορίσω στο ελάχιστο και να μείνω στις γενικά παραδεγμένες. Δεν γύρεψα ν’ αποσαφηνίσω της Αποκάλυψη, πράγμα που έκαναν άνθρωποι εγκυρότεροι από εμένα. Αλλά με τη γνώση, τις ικανότητες και την προσήλωση που αξιώθηκα να έχω, θέλησα να μεταγράψω το παλαιό κείμενο στη σημερινή λαλιά μας. Δε ζήτησα να αναλύσω ή να διαλύσω την έκφρασή του. Απεναντίας ήμουν ευτυχής όταν μπορούσα να κρατήσω την τραχύτητά του, θα έλεγα, και το συνεπαρμό που του δίνει η θεϊκή εμπνοή. Η Αποκάλυψη δεν είναι κείμενο ενός καιρού και μιας γενεάς ανθρώπων, αλλά όλων των καιρών και όλων των γενεών».
Ο σταυρός δεν είναι και δεν δύναται να είναι αντικείμενο αγάπης. Και όμως μονάχα ο Εσταυρωμένος μάς χορηγεί εκείνη την ελευθερία που μεταμορφώνει τον κόσμο, διότι δεν φοβάται πια τον θάνατο. Ο Εσταυρωμένος ήταν για την εποχή του σκάνδαλο και μωρία. Αλλά και σήμερα είναι παράκαιρο να τον θέτει κανείς στο επίκεντρο της χριστιανικής πίστης και της θεολογίας. Και όμως μονάχα τούτη η παράκαιρη ανάμνηση απελευθερώνει τους ανθρώπους από την καταπιεστική ισχύ της σύγχρονης πραγματικότητας και από τους νόμους και τις αναγκαιότητες της ιστορίας, και ανοίγει τον ορίζοντα της ιστορίας για ένα μέλλον που δεν θα ξανασκοτεινιάσει ποτέ. Το φλέγον ζήτημα σήμερα είναι να αναμνησθούν η Εκκλησία και η θεολογία τον εσταυρωμένο Χριστό, για να δείξουν στον κόσμο την ελευθερία του, αν θέλουν να καταστούν αυτό που επικαλούνται ότι είναι: Εκκλησία του Χριστού και χριστιανική θεολογία.
Η ευθεία επικοινωνία είναι για το Θεάνθρωπο κάτι αδύνατο, διότι, στο βαθμό που είναι σημείο αντιλεγόμενο, δεν μπορεί να πει τον εαυτό του ευθέως […]· Μόλις πάψουμε […] να προσλαμβάνουμε την ανακοίνωση αποκλείοντας αυτόν που την κάνει, μόλις τον λάβουμε υπόψη μας, και αυτός είναι ο θεάνθρωπος, ένα σημείο, ένα σημείο αντιλεγόμενο, αμέσως η ευθεία ανακοίνωση γίνεται αδύνατη, όπως ήταν και για τους συγχρόνους του. […]
Το Πνεύμα είναι η άρνηση του απευθείας άμεσου. Αν ο Χριστός είναι αληθινός θεός, πρέπει να είναι αγνώριστος, ντυμένος την αγνωρισία, και αυτό είναι η άρνηση της ευθύτητας. Άμεσα αναγνωρίσιμο είναι το είδωλο. Οι άνθρωποι μετατρέπουν το Χριστό σε είδωλο, και νομίζουν ότι δείχνουν πόσο σοβαροί είναι. Παίρνουν την ευθεία δήλωση και φτιάχνουν με τη φαντασία τους ένα χαρακτήρα που της αντιστοιχεί (κατά προτίμηση συναισθηματικό, με ευγενικό παρουσιαστικό, φιλικό βλέμμα, ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να σκεφτεί ένας ανόητος πάστορας), και μετά είναι απευθείας συνολικά βέβαιο ότι ο Χριστός είναι Θεός.
Τι απαίσια, συναισθηματική επιπολαιότητα! Όχι, δεν γίνεται κανείς Χριστιανός έτσι φτηνά: Είναι το σημείον το αντιλεγόμενον, και οι ευθείες δηλώσεις του είναι μόνο για να σας γίνει αναπόφευκτος και να αντιμετωπίσετε το σκάνδαλο της αντιλογίας, για να φανερωθούν οι σκέψεις της καρδιάς σας καθώς επιλέγετε αν θα πιστέψετε ή όχι.
Σ’ αυτό το αγέραστο βιβλίο ―μια σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ απευθυνόμενων σε μη ειδικούς―, ο Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ, ένας απ’ τους διαπρεπέστερους ιστορικούς της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας και θρησκείας, αναδεικνύει μια παραγνωρισμένη, αν και θεμελιώδη, όψη της πνευματικής ζωής των αρχαίων Ελλήνων: την προσωπική, αδιαμεσολάβητη σχέση του πιστού με τον θεό του, έξω από το πλαίσιο της δημόσιας λατρείας: ψυχή προς ψυχή, καρδιά προς καρδιά, «μόνος προς μόνον».
Αντλώντας παραδείγματα απ’ όλο το εύρος της αρχαιοελληνικής γραμματείας ―από τα ομηρικά έπη μέχρι την ύστερη αρχαιότητα―, ο Φεστυζιέρ δείχνει τους αρχαίους Έλληνες να αντιμετωπίζουν τους θεούς τους όχι σαν σύμβολα αισθητικά αλλά σαν ζωντανές υπάρξεις. Τους βλέπουμε να διψούν και να πεινούν για το θείο· να νιώθουν ότι οι θεοί τούς νοιάζονται· και να προσεύχονται στον θεό τους με τον τρόπο που απευθύνεσαι σ’ έναν φίλο.
Ο Ιππόλυτος του Ευριπίδη βρίσκει την ευτυχία στο πλευρό της αγαπημένης του Άρτεμης. Στον Αισχύλο και τον Σοφοκλή, η βαθιά απαισιόδοξη αίσθηση της ζωής εξισορροπείται από μια ακλόνητη πίστη στη δικαιοσύνη του Δία. Με τον Πλάτωνα διατυπώνεται το μεγάλο όραμα της φυγής προς το θείο και της ομοιώσεως μαζί του. Στους Στωικούς, πάλι, αρθρώνεται η ιδέα της ελεύθερης συγκατάθεσης σ’ ένα θεϊκό σχέδιο που υπερβαίνει τα επιμέρους άτομα κι αγκαλιάζει ολόκληρη την οικουμένη. Με το μεγάλο ρεύμα του αρχαίου αναχωρητισμού, ο άνθρωπος αποσύρεται απ’ την κοινότητα για να βρεθεί κοντά στον θεό, ενώ στην ελληνορωμαϊκή εποχή συναντάμε την ολοκληρωτική αφοσίωση σ’ έναν θεό σωτήρα κι ελευθερωτή που απευθύνει προσωπικό κάλεσμα στον λάτρη του. Τέλος, στα μεγάλα φιλοσοφικοθεολογικά συστήματα της ύστερης αρχαιότητας κυριαρχεί το μυστικό ταξίδι της ανάβασης της ψυχής στον θεό και της άρρητης ένωσης μαζί του.
Γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι είναι θρησκευόμενοι; Γιατί ονειροπολούμε, φανταζόμαστε και ελπίζουμε; Φιλόσο-
φοι, θεολόγοι, κοινωνικοί επιστήμονες και ιστορικοί έχουν επιχειρήσει να εξηγήσουν το φαινόμενο εδώ και
αιώνες, αλλά οι περιγραφές τους συχνά αγνοούν ή και υποτιμούν την εξέταση της ανθρώπινης εξέλιξης.
Οι εξελικτικοί επιστήμονες διατυπώνουν προτάσεις σχετικά με τους λόγους για τους οποίους οι τελετουργίες,
η θρησκεία και η πίστη αποκτούν το νόημά τους ως προσαρμογές σε προκλήσεις του παρελθόντος ή
ως υποπροϊόντα των υπερπολύπλοκων γνωστικών μας ικανοτήτων.
Η αποκλειστική όμως επικέντρωση στη θρησκεία περιορίζει το πεδίο μας. Ο Agustín Fuentes υποστηρίζει ότι
η ικανότητα να είναι κανείς θρησκευόμενος αποτελεί στην πραγματικότητα ένα μικρό μόνο μέρος μιας
ευρύτερης και βαθύτερης ικανότητας του ανθρώπου να πιστεύει.
Γιατί πιστεύουμε στη θρησκεία, στις οικονομίες, στην αγάπη;
Το βιβλίο αυτό συνιστά μια συναρπαστική απάντηση σε μερικές από τις πιο συνηθισμένες παρανοήσεις
για την ανθρώπινη φύση. Χρησιμοποιώντας εξελικτικά, νευροβιολογικά και ανθρωπολογικά στοιχεία,
υποστηρίζει την άποψη ότι η πίστη ‒η ικανότητα να δεσμευόμαστε ολόψυχα και με θέρμη σε μια ιδέα‒
είναι κεντρικό στοιχείο του τρόπου ύπαρξης του ανθρώπου στον κόσμο.
Οι Μπολσεβίκοι 1 × €15.00
Τα ελιξίρια του διαβόλου 1 × €18.00
Quantika Παράδοξα 1 × €20.70
Το θεώρημα του παπαγάλου 1 × €22.05
Να έχεις ή να είσαι; 1 × €15.00
Η κωμωδία των παρεξηγήσεων 1 × €9.00
Έχεις απάντηση; No 2 1 × €16.20Υποσύνολο: €115.95
