Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ισπανική-Ισπανόφωνη

  Να σου πω μια Ιστορία

  Jorge Bucay

  Διηγήσεις που με έμαθαν να ζω

  €15.80 €14.20

  “Δεν μπορώ” του είπα. “Δεν μπορώ!”
  “Σίγουρα;” με ρώτησε αυτός.
  “Ναι. Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να σταθώ μπροστά της και να της πω τι νιώθω… Ξέρω, όμως, ότι δεν μπορώ.”
  Ο Χοντρός κάθισε σαν τον Βούδα πάνω σ’ εκείνες τις φριχτές μπλε πολυθρόνες του γραφείου του. Χαμογέλασε, με κοίταξε στα μάτια και, χαμηλώνοντας τη φωνή όπως έκανε κάθε φορά που ήθελε να τον ακούσουν προσεκτικά, μου είπε:
  “Να σου πω μια ιστορία…”
  Και χωρίς να περιμένει να συμφωνήσω, ο Χόρχε άρχισε να αφηγείται.
  Ο Ντεμιάν είναι ένας ανήσυχος νεαρός φοιτητής που προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του. Οι αναζητήσεις του τον κατευθύνουν στον “Χοντρό”, έναν πολύ ιδιόρρυθμο ψυχαναλυτή που τον βοηθά να αντιμετωπίσει τη ζωή και να βρει απαντήσεις στα ερωτήματά του με έναν τρόπο πολύ πρωτότυπο: σε κάθε συνάντηση, του διηγείται από μία ιστορία, κλασική ή μοντέρνα, “ανατολίτικη” ή “δυτικότροπη”, που πηγάζει από τη λαϊκή προφορική παράδοση ή απευθείας από τη φαντασία του “Χοντρού”. Οι ιστορίες αρχίζουν να λειτουργούν ως παραβολές, και ο Ντεμιάν κατασιγάζει τις αγωνίες και τις ανασφάλειές του, ωριμάζοντας μάλλον, παρά βρίσκοντας “έτοιμες λύσεις” και “συνταγές ευτυχίας”… Οι σχέσεις μεταξύ θεραπευτή και θεραπευομένου δεν είναι -ούτε αυτές- συμβατικές και αναμενόμενες. Καβγάδες, διαφωνίες, συμπάθεια, αντιπάθεια, μίσος και αγάπη αφήνονται ελεύθερα να εκφραστούν, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο δύο μοναδικούς λογοτεχνικούς ήρωες με σάρκα και οστά, προσφιλείς και οικείους στον αναγνώστη. Καμία σχέση εδώ με το στερεότυπο του ψυχαναλυτικού ντιβανιού και του οριζοντιωμένου πάσχοντος. Ο διάλογος και η ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων, διανθισμένος με εξαιρετικές αφηγήσεις ιστοριών, τοποθετούν το Να σου πω μια ιστορία στην κατηγορία των λογοτεχνικών βιβλίων, ασχέτως εάν, παγκοσμίως, τοποθετείται κάτω από την ετικέττα: “Βιβλία αυτογνωσίας και αυτοβοήθειας”.

• 

  Διαβάστε περισσότερα

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ισπανική-Ισπανόφωνη

  Οι μέρες του ουράνιου τόξου

  Antonio Skarmeta

  Βασισμένο στην αληθινή ιστορία πίσω από τη διαφημιστική καμπάνια που συνέβαλε στην πτώση του Πινοτσέτ.

  Ο Νίκο βλέπει τον πατέρα του, τον καθηγητή Φιλοσοφίας Ροδρίγο Σάντος, να συλλαμβάνεται εν ώρα μαθήματος μπροστά σε όλη την τάξη και συνειδητοποιεί ότι κύρια αποστολή του από εδώ και στο εξής είναι να καταφέρει να τον σώσει. Η αγαπημένη του, Πατρίσια Μπετίνι, τον συντροφεύει σε όλο αυτό και μαζί θα αυτοσχεδιάσουν γεμάτοι χιούμορ και φαντασία, ανοίγοντας μια δίοδο ελευθερίας σε μια χώρα βυθισμένη στη δικτατορία και τη σιωπή.

  Ένα μυθιστόρημα για πατέρες και γιους, για δασκάλους και μαθητές, που θα κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε να επιστρέψουν στην γκρίζα πρωτεύουσα τα χρώματα και η μουσική. Με δεξιοτεχνική πρόζα, ο Αντόνιο Σκάρμετα και η φωνή τού έφηβου πρωταγωνιστή του μας αφηγούνται μια πραγματική ιστορία γεμάτη προσδοκία και ελπίδα σε δύσκολους καιρούς. Οι μέρες του ουράνιου τόξου είναι το επίκεντρο της αφήγησης του Αδύνατου· του πώς, την 5η Οκτωβρίου 1988 στη Χιλή, δεκαπέντε λεπτά διαφημιστικού χρόνου στάθηκαν αρκετά για να βάλουν τέλος σε δεκαπέντε χρόνια μιας από τις σκαιότερες δικτατορίες στον κόσμο, αυτής του Αουγκούστο Πινοτσέτ.

  Ο Antonio Skarmeta είναι ο συγγραφέας του βιβλίου El cartero de Neruda στο οποίο βασίστηκε η πολυβραβευμένη ταινία Il postino (Ο ταχυδρόμος).
  Το έργο του έχει τιμηθεί με τα βραβεία Prix Medicis, Grinzane Cavour, Elsa Morante, Boccaccio Internacional, Medalla Goethe και το Εθνικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας της Unesco.
  Το μυθιστόρημα Οι μέρες του ουράνιου τόξου τιμήθηκε το 2011 με το Βραβείο Ιβηροαμερικανικής Πεζογραφίας Premio Planeta – Casa de America.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ισπανική-Ισπανόφωνη

  Τα Άγια Νήπια

  Delibes Miguel

  €15.00 €13.50

  Ισπανική επαρχία, δεκαετία του 1960. Αρχόντοι και κολίγοι, υποστατικά και χαμόσπιτα, πόδια ξυπόλυτα και Mercedes, θηράματα και θηρευτές, αγρίμια κι ενέδρες, κράχτες και καραμπίνες, ξόβεργες και φυλάχτρες, πόθος, πάθη και φιλοδοξίες, αφοσίωση, εκμετάλλευση κι εκδίκηση, βία και (αν)υποταγή.
  Ένα βιβλίο για τις αισθήσεις και το κυνήγι, κάθε είδους.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ισπανική-Ισπανόφωνη

  Άπαντα τα Πεζά,ΙΙ

  Jorge Luis Borges

  €18.80 €16.90

  Όταν διαβάζεις, μεταφράζεις, εκδίδεις τα “Άπαντα” του Χόρχε Λουίς Μπόρχες, αυτού του μείζονος και, ασφαλώς, πιο οικουμενικού συγγραφέα του 20ού αιώνα, δεν επικοινωνείς απλώς με ένα έργο ζωής, αλλά με ένα έργο-ζωή· αισθάνεσαι ότι εισδύεις σ’ έναν κόσμο που σου φαίνεται ανοίκεια οικείος, σ’ έναν θαυμαστό λαβύρινθο που σε κάθε επίσκεψη σου δείχνει σαν να έχει ανανεώσει τις φενάκες του και που τον ενοικούν ιδέες και θέματα-Μινώταυροι: ο ψευδαισθητικός χαρακτήρας της ανθρώπινης ύπαρξης· το απατηλόν του φυσικού κόσμου· η σχεδόν αναπόφευκτη αυθαιρεσία κάθε ορθολογιστικής σκέψης· το άπειρο και οι άπειρες δυνατότητες· η ιδέα πως ακόμα και το απειροελάχιστο πράγμα ή γεγονός περιλαμβάνει όλο το σύμπαν· πως ό,τι μπορούμε να φανταστούμε ή έχει ήδη συμβεί ή επίκειται να συμβεί· πως κάθε άνθρωπος είναι ταυτόχρονα κι ένας άλλος, αν όχι και όλοι οι άλλοι άνθρωποι· η ιδέα του κόσμου ως προσωπικής προβολής της βούλησης, εξού και, συχνά, στο έργο του Μπόρχες, θύμα και θύτης ταυτίζονται· η ιδέα του ανθρώπου ως πλάσματος του ονείρου κάποιου άλλου· η ιδέα μιας θείας χρονικής στιγμής όπου συμπυκνώνεται ή/ και δικαιώνεται μια ολόκληρη ζωή· η ιδέα του κόσμου ως βιβλιοθήκης όπου παραδέρνουμε όλοι αναζητώντας ένα αδιανόητο ευρετήριο των ευρετηρίων στο οποίο μπορεί και να έχει αποδελτιωθεί το νόημα-σχεδία· η ιδέα ότι τα πάντα έχουν γραφεί κι ότι εμείς δεν κάνουμε άλλο απ’ το να μηρυκάζουμε τα γεγραμμένα· η -συγγενής- ιδέα ότι μια λογοτεχνία διαφέρει από την άλλη ως προς τον τρόπο με τον οποίο διαβάζεται, εξού και το σκανδαλώδες “Κάθε συγγραφέας δημιουργεί τους προδρόμους του”· η -επίσης συγγενής- ιδέα ότι ο συγγραφέας δεν εκφράζει την πραγματικότητα στην οποία γράφει, αλλά επινοεί την πραγματικότητα στην οποία εκφράζεται· η ιδέα ότι η λογοτεχνία είναι ένα παιχνίδι με αντιμέτωπους καθρέφτες όπου οι μυθοπλασίες αντικρίζονται σε μια ιλιγγιώδη επανάληψη, κι ότι αυτό το παιχνίδι επιδέχεται (αν δεν απαιτεί ή επιβάλλει) εμπνευσμένες παραλλαγές, όπως, π.χ., την παρείσφρηση της ίδιας της μυθοπλασίας στον εαυτό της, σαν να της μεταγγίζεται το ίδιο της το αίμα· τέλος(;), η σύγχυση των ορίων και το θολό μεταίχμιο ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, σε διηγήματα όπου ο ήρωας είναι νεκρός και δεν το ξέρει, ή ξαναγεννιέται για να πεθάνει “όπως πρέπει”. Α. Κ.