Γιάννης Μόραλης
€12.00 €10.80
Η έκδοση αποτελεί τον συνοδευτικό κατάλογο της ομότιτλης έκθεσης, η οποία φιλοξενείται στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού, από τις 26 Οκτωβρίου 2022 μέχρι τις 8 Ιανουαρίου 2023. Η έκθεση και η έκδοση, μέσα από έργα, σχέδια, δοκιμές και φωτογραφικό υλικό, εκκινώντας από τον άνθρωπο Γιάννη Μόραλη και τον κατεξοχήν ιδιωτικό χώρο του «εργαστηρίου» του, επιχειρούν να παρουσιάσουν τις αφετηρίες των εικαστικών του αναζητήσεων, τις πρώτες δοκιμές, αλλά και σημαντικές καμπές της μακράς δημιουργικής του πορείας.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Άλμπουμ
Η φωτογράφος Βούλα Παπαϊωάννου
AlbumΑπό το Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη€113.00€102.00Η εκτενής μονογραφία για τη μεγάλη Ελληνίδα φωτογράφο του 20ου αιώνα Βούλα Παπαiωάννου έρχεται να παρουσιάσει το πολυσχιδές έργο της που “επιδέχεται πολλές αναγνώσεις”. Από τη μία η μοναδική καλλιτεχνική της διάσταση κι από την άλλη η σύνδεσή της με τα ντοκουμέντα μιας περιόδου, όπου η Ιστορία επεμβαίνει με τρόπο σπαρακτικό στις ζωές των ανθρώπων.
Η Βούλα Παπαiωάννου έχει συνδεθεί στην ιστορία της φωτογραφίας με τους φωτογράφους του “ανθρωπιστικού ντοκουμέντου”. Η ματιά της ξεπερνάει κατά πολύ τις εντολές και τις προδιαγραφές των ανθρωπιστικών και των διαφόρων κρατικών οργανώσεων για τις οποίες δούλευε. Φωτογραφίζει την απόλυτη φρίκη και τη φτώχεια με τελείως αντιδημοσιογραφικό τρόπο, δίνοντας με σεβασμό μια βαθύτατη ανθρώπινη διάσταση στα πρόσωπα και εκφράζοντας την αξιοπρέπεια των ενηλίκων και των παιδιών που φωτογραφίζει μέσα στη μεγάλη εξαθλίωση.
Στον τόμο αυτό γίνεται η προσπάθεια να συζητηθεί το έργο της σε σχέση με τα αντίστοιχα κινήματα στη φωτογραφία στην Ευρώπη και την Αμερική, και όχι σε στενά ελληνικά πλαίσια.
Οι φωτογραφίες της χωρίζονται σε τέσσερις ενότητες: Προπολεμικές φωτογραφίες (1935-1940) / Πόλεμος – Κατοχή – Απελευθέρωση – Δεκεμβριανά (1940-1945) / Μεταπολεμικά χρόνια [Συνέπειες πολέμου – Ανασυγκρότηση – Απόηχος Εμφυλίου] (1945-1950) / Τοπιογραφία (1945-1950).
Τα εισαγωγικά κείμενα της Φανής Κωνσταντίνου (υπεύθυνης του Φωτογραφικού Αρχείου του Μουσείου Μπενάκη), του Πλάτωνα Ριβέλλη (φωτογράφου και θεωρητικού της φωτογραφίας) και της Γιοχάννας Βέμπερ (φωτογράφου) συμπληρώνονται από απομαγνητοφωνημένες συνεντεύξεις της ίδιας της φωτογράφου λίγο πριν το θάνατό της, ένα εκτενές ημερολόγιο της φωτογραφικής περιοδείας της Β.Π. στη Δ. Ελλάδα και την Ήπειρο το 1946 για λογαριασμό της UNRRA, εκτενής Βιβλιογραφία και Υπομνηματισμός των φωτογραφιών.
Επίσης στο Επίμετρο τυπώνονται σε σμίκρυνση όλες οι σελίδες του περίφημου “Μαύρου Λευκώματος” της Κατοχής καθώς και σελίδες από τα βιβλία της φωτογράφου και τις ανεξάρτητες εκδόσεις της.
Η μεγάλη αυτή μονογραφία, που αλλάζει τις προδιαγραφές αντίστοιχων λευκωμάτων στην Ελλάδα (και όχι μόνο), κυκλοφορεί με την ευκαιρία της μεγάλης αναδρομικής έκθεσης στο νέο κτίριο του Μουσείου Μπενάκη (οδός Πειραιώς) που αρχίζει στις 4 Οκτωβρίου 2006. - Άλμπουμ
Η Ελλάδα μετά τον πόλεμο
Μακκέιμπ Ρόμπερ-Ροϊλός Παναγιώτης, Κατερίνα ΛυμπεροπούλουΤα χρόνια της ελπίδας€44.00€40.00Η πρώτη μου επίσκεψη στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι του 1954΄. Δέκα χρόνια είχαν περάσει από την αποχώρηση των Γερμανών και πέντε χρόνια από το τέλος του Εμφυλίου. Η ναζιστική κατοχή έφερε τη χώρα αντιμέτωπη με ανείπωτη φρίκη και συμφορές και η προσπάθεια ανοικοδόμησής της καθυστέρησε εξαιτίας του ξεσπάσματος του Εμφυλίου.
Είχα κάποια γνώση σχετικά με τα τραγικά γεγονότα του πολέμου χάρη στο εξαιρετικό πόνημα του αρχιτέκτονα Κωνσταντίνου Α. Δοξιάδη, “Οι θυσίες της Ελλάδος στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο”, όπου κατέγραψε λεπτομερώς, με μεθοδικό και παραστατικό τρόπο, τις οικονομικές και τις ανθρώπινες απώλειες.
Η Ελλάδα που πρωτοείδα ήταν βουτηγμένη στη φτώχεια. Αυτό ήταν εμφανές παντού. Συχνά όταν συζητούσες με έναν Έλληνα για την ομορφιά της χώρας του, ακολουθούσε ένα «ναι, αλλά είναι πολύ φτωχή» -και προς επίρρωση των λεγομένων του έτριβε τον αντίχειρα με τον δείκτη του.
Οι ναζί, φεύγοντας από την Ελλάδα, άφησαν πίσω μια χώρα ρημαγμένη, με κατεστραμμένη την κτιριακή υποδομή, διαλυμένες τις μεταφορές, βαθύτατα πληγωμένο τον γεωργικό τομέα και χιλιάδες νεκρούς. Η πείνα αποδείχθηκε χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των κατακτητών. Ο λιμός ήταν ακραίος, ιδίως στα αστικά κέντρα, και άνθρωποι πέθαιναν στους δρόμους της Αθήνας. Οι τραπεζικές καταθέσεις των ελληνικών επιχειρήσεων και οικογενειών εξανεμίστηκαν από τον τρομακτικό πληθωρισμό, εξαιτίας των χρημάτων που τύπωσαν οι ναζί και της εκτίναξης της τιμής του χρυσού από τις 5000 δραχμές την ουγκιά πριν από τον πόλεμο στα 870.000.000.000.000 (ναι, τρισεκατομμύρια) δραχμές στη λήξη του. […]
Στα ταξίδια μου εκείνα τα χρόνια, από την Ήπειρο μέχρι την Κρήτη και από την Πύλο μέχρι τη Ρόδο, με εξέπλητταν ευχάριστα το κέφι, η ζεστασιά και το φιλόξενο πνεύμα αυτών των ανθρώπων που είχαν επιβιώσει από τον εφιάλτη του πολέμου και τα επακόλουθα δεινά του. […] (Robert A. McCabe, “Από την καταστροφή στην ανάκαμψη”). - Ζωγραφική
Τ’ΑΓΡΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ ΤΟΥ ΒΑΡΛΑΜΟΥ
Βαρλάμος ΓιώργηςΖΩΓΡΑΦΙΚΗ€30.00€20.00Το λεύκωμα, «τ’ αγριολούλουδα του Βαρλάμου», αποτελεί ένα εξαιρετικό εκδοτικό δείγμα, αποκαλύπτοντας τη ζωγραφική ποιότητα και τις βαθιές γνώσεις του Γ. Βαρλάμου στην τέχνη του βιβλίου. Μια έκδοση, που απευθύνεται στο πλατύ κοινό, την οποία χαρακτηρίζει η ποιότητα και η μαστοριά. Στις σελίδες του περιλαμβάνονται 71 ζωγραφικά έργα, φιλοτεχνημένα από τη δεκαετία του ’60 έως σήμερα. Τα αγριολούλουδα για τον Γ. Βαρλάμο, είναι ένα από τα πολλά αγαπημένα θέματα, που ήρθαν στο φως από το χρωστήρα του, ενώ παράλληλα βρήκαν έκφραση -με διάφορες τεχνικές- στη μεγάλη του αγάπη, τη χαρακτική.«Αρκετά χρόνια πριν “βασάνιζα” τ’ αγριολούλουδα, επειδή είχα ανάγκη από ένα θέμα για να ασκούμαι στη ζωγραφική», σημειώνει ο Γ. Βαρλάμος. «Θα ’λεγα πως τα λουλούδια στάθηκαν τα πρώτα μου μοντέλα και τα ευγνωμονώ για την αρμονική τους συνεργασία. Σ’ αυτά χρωστάω ένα σημαντικό μέρος των γνώσεών μου στην τεχνική της ζωγραφικής και όχι μόνο της ζωγραφικής.» Η δουλειά αυτή εξακολούθησε να συντροφεύει το δημιουργό, και βρήκε μεγάλη ανταπόκριση στον κόσμο.
- Ζωγραφική
Farindola
Βαρελας ΤάκηςΤο γράμμα που δεν έφτασε ποτέ€15.00€12.50Αναζητώντας τη Farindola, σε καμιά περίπτωση, δε θα μπορούσες να την συναντήσεις αν δεν έμπαινες μέσα στον κοινωνικό ιστό της κοινότητας, δηλαδή αν δεν έμπαινες ανάμεσα στους ανθρώπου της, στην καθημερινότητά τους. Εκεί χτυπά η πραγματική καρδιά της Farindola· στους ανθρώπους της εργασίας. Και αυτόν τον κόσμο έπρεπε να τον ανακαλύψω, να κοινωνήσω τη ζωή και τα πάθη του.
Άλλωστε, αυτή θα ήταν και η ουσιαστική πηγή έμπνευσης για τις εικαστικές αναζητήσεις μου.
Το περιβάλλον, η αρχιτεκτονική δομή της κοινότητας, τα σπίτια, το νέο και παλιό χωριό, με τα αμέτρητα καντούνια και τα σκαλιά υποδήλωναν την ομορφιά της κοινότητας, αλλά έκρυβαν επιμελώς τα βάσανα και τους πόνους του τόπου, τις χαρές και τις λύπες του