Γιάννης Μπεχράκης
€7.90 €7.11
Το όνοµα του Γιάννη Μπεχράκη (1960-2019) είναι άρρηκτα συνδεδεµένο µε τις σηµαντικότερες στιγµές της παγκόσµιας φωτοειδησεογραφίας των τελευταίων δεκαετιών. Μάρτυρας των γεγονότων που συνθέτουν τη σύγχρονη ιστορία και υπερασπιστής εκείνων που την υφίστανται, ο Γιάννης Μπεχράκης ήταν ένας βαθιά στρατευµένος ανθρωπιστής. Κύριο χαρακτηριστικό του ο ρεαλιστικός και ταυτόχρονα ιδεαλιστικός τρόπος καταγραφής της ανθρώπινης τραγωδίας και η συνεχής υπενθύµιση ότι η ελπίδα επιζεί µέσα στη δυστυχία και στην καταστροφή.
Βασισµένο σε σειρά συζητήσεών του µε τον Γιώργο Αρχιµανδρίτη, το βιβλίο “Γιάννης Μπεχράκης – Με τα µάτια της ψυχής” αποτυπώνει µε τρόπο ανάγλυφο τη φιλοσοφία και τον τρόπο σκέψης του πολυβραβευµένου Έλληνα φωτογράφου και µας παραδίδει ατόφια την ποιητική της τέχνης και της ζωής του.
Σχετικά προϊόντα
- Bιογραφία
Ιωάννης Α. Καποδίστριας – Ρωξάνδρα Σ. Στούρτζα
Κούκκου Ελένη Ε.μιά ανεκπλήρωτη αγάπη€24.00€21.60Δεσποσύνη! Η χαριτόβρυτος επιστολή σας της 10ης τρέχοντος με ευρίσκει κατά την στιγμήν της αναχωρήσεώς μου για το Γενικόν Αρχηγείον του Αυτοκράτορος. Επειδή δεν ευκαιρώ, δεν ημπορώ να σας απαντήσω διά μακρών, όπως το επιθυμεί η καρδιά μου. ‘Η ελπίδα, όμως, να σας ξαναϊδώ αποτελεί την μοναδική ευτυχία του ταξιδίου μου… Υπάγω να υποβάλω στους πόδας της Αυτού Μεγαλειότητος τις ευχές της χώρας ταύτης, της Ελβετίας, και (ειρήσθω μόνον μεταξύ μας) τις ευχές της Πατρίδος μου. Θα επωφεληθώ αυτής της περιστάσεως όπως συνηγορήσω υπέρ του Domo meo. Ω, Ρωξάνδρα! Δεν ημπορώ να λησμονήσω την χώρα που με γέννησε, τους γονείς μου, τους τάφους των προγόνων μου. Αυτά αποτελούν τους τίτλους της ευνοίας σας προς εμένα. Ο Αυτοκράτωρ, προς τον οποίον εμίλησα για την Πατρίδα μου, συγκινήθηκε και μου εδωσε την άδεια να φροντίσω για τα συμφέροντα της Πατρίδος μας στην κατάλληλη στιγμή. Η στιγμή αυτή φαίνεται ότι ήλθε. Επέδωκα σχετικά υπομνήματα. Πρέπει όμως να υπάγω ο ίδιος για να διαπιστώσω τι ημπορούμε να ελπίζουμε… Η καλύτερη ημέρα της ζωής μου θα είναι εκείνη, κατά την όποία θα ήμπορέσω να σας εκφράσω όλα εκείνα που αισθάνομαι και σκέπτομαι για σας. Τότε θα με δικαιώσετε πληρέστατα και θα με αξιώσετε, για πολλούς λόγους, της πλήρους συμπαθείας σας. ‘Εχω, Δεσποσύνη, πολλά, παράδοξα και σοβαρά να σας είπω. Αλλά καιρός παντί πράγματι… Και ο καιρός αυτός δεν έφθασε ακόμη… Δικός σας. ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΤΟΥΡΤΖΑ (ΖΥΡΙΧΗ, 4/16 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1814.
- Bιογραφία
Οι τελευταίες μέρες του Τζον Λένον
James Patterson€18.00€16.20Ο James Patterson ξεδιπλώνει την ιστορία της δολοφονίας της μεγαλύτερης προσωπικότητας στην ιστορία της μουσικής με τη δύναμη της πλοκής ενός αληθινού εγκλήματος.
Το καλοκαίρι ίου 1980, μια δεκαετία μετά τη διάλυση των Beatles, ο Τζον Λένον είχε υπογράψει με νέα δισκογραφική εταιρεία. Ήταν έτοιμος να πειραματιστεί με τη μουσική και για πρώτη φορά μετά από χρόνια να κυκλοφορήσει νέο άλμπουμ. Με ένα από τα καλύτερα τραγούδια του, το “Imagine”, είχε αποδείξει ήδη πως μπορεί να σταθεί μόνος στην κορυφή και ετοιμαζόταν να επιστρέψει πάλι εκεί.
Ένας επικίνδυνος και εμμονικός θαυμαστής
Από την ημέρα που ο Τζον Λένον έφυγε από τους Beatles και ακολούθησε σόλο καριέρα και μια ζωή με την Γιόκο Όνο στη Νέα Υόρκη ο Μαρκ Ντέιβιντ Τσάπμαν προετοίμαζε τη δολοφονία του ήρωά του. Ήταν πεπεισμένος ότι ο Λένον είχε σπαταλήσει το ταλέντο του και είχε παραπλανήσει τους οπαδούς του με τα μηνύματα του για την ελπίδα και την ειρήνη. Τον Δεκέμβριο του 1980, ο Τσάπμαν επιβιβάστηκε σε μια πτήση από τη Χαβάη και πήγε στη Νέα Υόρκη με ένα όπλο στις αποσκευές του. Δεν επέστρεψε ποτέ ξανά σπίτι του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)“Η πλοκή είναι πιστή, αληθινή, σχεδόν κινηματογραφική […]
Ο Patterson μας βάζει στο μυαλό του δολοφόνου, τού παραληρηματικού Τσάπμαν, μέσω των κεφαλαίων που τρέχουν παράλληλα με την ιστορία της ζωής του Τζον Λένον με τους Beatles και μετά από αυτούς. Βήμα-βήμα μας φανερώνει κάθε σκέψη του, κάθε γεγονός, μέχρι να βρει το θάρρος να τραβήξει τη σκανδάλη και να σκοτώσει τον Τζον Λένο - Bιογραφία
Γεώργιος Καρτάλης
Hristos Hristidis€18.00€16.20Γόνος μιας από τις σημαντικότερες οικογένειες του Βόλου, με πολιτικές καταβολές στον 19ο αιώνα, ο Γεώργιος Καρτάλης κλήθηκε από νεαρή ηλικία να ακολουθήσει μια μάλλον προκαθορισμένη σταδιοδρομία. Έτσι, αν και επέλεξε να σπουδάσει σε ορισμένα από τα καλύτερα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια σχεδιάζοντας να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα, σε ηλικία είκοσι πέντε ετών κλήθηκε να αναλάβει την ηγεσία του Καρταλικού Κόμματος. Άλλωστε η απώλεια του πατέρα του όταν ο ίδιος ήταν μόλις δεκαπέντε ετών και ο θάνατος του θείου του το 1933, δεν άφηναν στον ίδιο καμία εναλλακτική. Έτσι, στα μέσα της δεκαετίας του 1930 ο Γεώργιος Καρτάλης εξελέγη βουλευτής με το Λαϊκό Κόμμα ακολουθώντας τα βήματα των προκατόχων του, που είχαν διακριθεί ως εκπρόσωποι της αντιβενιζελικής παράταξης. Υποστήριξε με θέρμη την παλινόρθωση του Γεωργίου Β’ το 1935 συμμετέχοντας στην κυβέρνηση Κονδύλη και επανεξελέγη στις εκλογές του 1936, τις τελευταίες πριν από την κατάλυση του πολιτεύματος. Τα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας, συνιστούν περίοδο πολιτικής ωρίμανσης για τον Καρτάλη, που έδειξε να αναμετράται με θέσεις που είχε έως τότε υποστηρίξει, αναθεωρώντας κληροδοτημένες πολιτικές παρακαταθήκες.
- Bιογραφία
Ο Γλέζος, ο Πικάσο και μια πέτρα
Μαρία Ηλιούκαι άλλες αφηγήσεις€15.00€13.50«Μαύρη μέρα στο Παρίσι. Εκεί συναντήθηκα και με τον Jacques C., δημοσιογράφο της “Humanite” και φίλο μας. (…) Φεύγοντας (ο Jacques θα με πήγαινε μέχρι την Ουνέσκο, απ’ όπου είχα φύγει σκαστή για τη διαδήλωση), συνεχίσαμε την έντονη συζήτηση που είχε αρχίσει πρωτύτερα: ήμουν έξω φρενών που το γαλλικό Κ. Κ. και τα συνδικάτα δεν είχαν δραστηριοποιηθεί αποτελεσματικά, εφόσον ήξερα και από προσωπική πείρα τ μέσα και τι δύναμη κινητοποίησης διέθεταν. Και μια στιγμή: «Μη φωνάζεις!» μου λέει ο Jacques. – «Μα κι εσύ φωνάζεις», του λέω στον ίδιο τόνο και εγώ. – «Ναι, αλλά εγώ είμαι στο αυτοκίνητό μου», μου αντιτείνει. Απόμεινα! Μονομιάς κατάλαβα, τη λούστηκα, την κατάσταση της προσφυγιάς. Ήμουν σε ξένο αυτοκίνητο, σε ξένο τόπο, με δικαιώματα περιορισμένα, κατά παραχώρηση.. Και μ’ έπιασε ένα κλάμα… Φτάσαμε στην Ουνέσκο, κατέβηκα από το αυτοκίνητο, αλλά τα δάκρυα, ποταμός, κυλούσαν ασταμάτητα. Και καθώς δεν γινόταν να μην πάω στο γραφείο μου, μπήκα σ’ ένα φαρμακείο και ζήτησα κάτι ασυνήθιστο από τον ξαφνιασμένο φαρμακοποιό: «Κάντε με, σας παρακαλώ, να σταματήσω να κλαίω»…
Ο Jacques δεν είχε, βέβαια, καταλάβει τι «είχε ξεφύγει από το φράχτη των δοντιών του». Λίγους μήνες μετά μου κουβάλησε από την Αθήνα δύο βαλίτσες με ρούχα που του είχαν φορτώσει οι δικοί μας.
Επιλογές και συγκυρίες σε καιρούς δύσκολους οδηγούν σε αφηγήσεις όπου διαπλέκονται τεκμήρια και βιώματα – μια εφηβεία στον Εμφύλιο που τη διαδέχτηκε, δύο φορές, μακρόχρονος ξενιτεμός. Οι απρόσμενες καταστάσεις αναζητούν απαντήσεις, ενώ η διήθηση του χρόνου μεταφέρει στο σήμερα χτεσινές βεβαιότητες και αμφιβολίες. Τα αποτυπώματα στη μνήμη μπορούν να είναι ακόμα εύγλωττα;