€8.10
Τα “Ερωτικά αντιφάρμακα” είναι ένα εκτενές ποίημα 814 ελεγειακών στίχων που συμπληρώνει (μαζί με τους “Έρωτες” και την “Τέχνη του έρωτα”) τη λεγόμενη ερωτική τριλογία του Οβίδιου. Στο ποίημα αυτό ο ποιητής αντιμετωπίζει τον έρωτα ως ανίατη η δυσθεράπευτη ασθένεια και προσφέρει τις θεραπευτικές του συνταγές.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Η μετάφραση της Iλιάδας από τον Γ. Ψυχουντάκη ολοκληρώνει, έπειτα από τη μετάφραση της Οδύσσειας που εξέδωσε το 1979, την απόδοση του ελληνικού έπους το οποίο αποτελεί το αριστούργημα της παγκόσμιας ποίησης όλων των εποχών. Η μετάφραση αυτή είναι η μόνη που διατηρεί την άνεση και τη μαγεία του ομηρικού λόγου εδώ δεν μιλεί ένας λόγιος μεταφραστής, αλλά ο απλός άνθρωπος που διατηρεί ακέραιο το γλωσσικό ένστικτό του και αναδημιουργεί το ομηρικό έπος όπως το ένιωσε και το αφομοίωσε. Μια μετάφραση με ακρίβεια και ευγένεια, όπου ο κρητικός λόγος του Κορνάρου, η μαντινάδα και το ριζίτικο δένουν με το ομηρικό λόγο, και η ρίμα όχι μόνο δεν νοθεύει το κείμενο, αλλά το πλουτίζει, διατηρώντας το ποιητικό στοιχείο, την ψυχή του ομηρικού πρωτοτύπου.
Η Απολογία του Σωκράτη στη σημαντικότερη πνευματική Δίκη των αιώνων απ’ την πέννα του κορυφαίου μαθητή του, του Πλάτωνα. Η ουσιαστική δικαίωση του φιλοσόφου που όρισε την πορεία της Σκέψης εσαεί, και το ανέκκλητο γεγονός της θανατικής του καταδίκης: Τραγικές αντινομίες που βασανίζουν κ’ ύστερα από δυόμιση χιλιετίες τις συνειδήσεις, μ’ επακόλουθο να συγκροτούνται ακόμα «υποδειγματικά» δικαστήρια ανά τον κόσμο, με την ελπίδα μιας δικαιότερης επιτέλους ετυμηγορίας…
Μπρος στο κριτήριο, ο Σωκράτης υπερασπίστηκε ανυποχώρητος τις Αλήθειες του, επιμένοντας ότι «την ώρα της πράξης ένα μόνο να κοιτάη κανείς, αν δίκαια ή άδικα ενεργή κι όχι να λογαριάζη τα ρίσκα της ζωής ή το θάνατο», με μόνο οδηγό τον Ορθό Λόγο – άλλο που κατά βάθος τό ᾽ξερε και το φώναζε ανοιχτά, πως: «Η κακογλωσσιά κι ο φθόνος θα με φάνε, που κ’ ένα σωρό ενάρετους ανθρώπους φάγαν και θενά φάνε – σιγά σ᾽ εμένανε μη σταματήσουν»!
Μια μοναδική ευκαιρία προσπέλασης της αρχαίας πηγής, με παράλληλη νεοελληνική απόδοση, αναλυτικά σχόλια για την κατανόηση των ύψιστων φιλοσοφικών νοημάτων που αποκαλύπτονται, κ’ εμπεριστατωμένη εισαγωγή για τη μορφή του Σωκράτη, τις ιδέες του, καθώς και τα νομικά, δικονομικά και φιλολογικά ζητήματα που θέτει η Απολογία.
Ποια παράπονα είχε η Πηνελόπη από τον Οδυσσέα που απουσίαζε επί είκοσι συναπτά έτη; Τι περιείχε η επιστολή της Διδώς προς τον Αινεία που την εγκατέλειψε και αναχώρησε για την Ιταλία; Σε ποια γλώσσα ήταν γραμμένο το γράμμα της Βρισηίδας στον Αχιλλέα; Πόση αγάπη ή μίσος περιείχε η επιστολή της Μήδειας προς τον Ιάσονα; Τι έγραψε στο δικό της γράμμα προς τον Ιάσονα η Υψιπύλη, αντίζηλος της Μήδειας; Μήπως το γράμμα της Φαίδρας προς τον Ιππόλυτο του στοίχισε τη ζωή; Γνώριζε άραγε η Λαοδάμεια πως ο νιόπαντρoς Πρωτεσίλαος , στον οποίο έγραφε επιστολή, ήταν ήδη νεκρός ; Πού βρήκε η Αριάδνη γραφική ύλη στην έρημη Νάξο για να γράψει γράμμα στον Θησέα που την εγκατέλειψε;
Απαντήσεις σε αυτά και άλλα πολλά παράξενα και αναπάντεχα ερωτήματα βρίσκει κανείς διαβάζοντας τις Ηρωίδες του Οβίδιου (43 π.Χ. – 17 μ.Χ.) , μια συλλογή δέκα πέντε ευφάνταστων ποιητικών επιστολών που στέλνουν γνωστές γυναίκες του μύθου στους αγαπημένους τους .
Το βιβλίο αυτό αποτελεί την πρώτη έμμετρη νεοελληνική μετάφραση των Ηρωίδων (1- 1 5) στο σύνολό τους , η οποία συνοδεύεται από κατατοπιστική εισαγωγή και αναλυτικά ερμηνευτικά σχόλια.
Ο Πλάτων ανήκει σ’ εκείνες τις κοσμοϊστορικές προσωπικότητες, που με τις ιδέες τους έχουν ακαταπόνητα ασχοληθεί οι σοφοί όλων των χρόνων και όλων των ειδών, και που εξακολουθούν εν τούτοις να ερεθίζουν πάντα το ενδιαφέρον των ειδικών και του μορφωμένου κοινού. Γύρω απ’ αυτόν έχει δημιουργηθεί μια εξαιρετικά πλούσια σε έκταση φιλολογία πρέπει λοιπόν μια νέα συγγραφή για τον Πλάτωνα να θεμελιώσει πρώτα το δικαίωμα της ύπαρξής της. Ας επιτραπεί σ’ αυτήν εδώ την εργασία, για τη δικαίωσή της, να επικαλεστεί του λόγους του Windelband: «Οι μεγάλες μορφές της ανθρώπινης ιστορίας μοιράζονται με τα μεγάλα δημιουργήματα της ανθρώπινης Τέχνης το ύψιστο προνόμιο: είναι ανεξάντλητες», με τούτο ακριβώς το νόημα «ότι συχνά αρκεί η παραμικρότερη μετατόπιση από τη θέση που τις βλέπομε, μια μικρή αλλαγή του φωτισμού, για να γίνουν ορατά μερικά σημαντικά περιγράμματά τους, που με αυτό τον τρόπο δεν είχαν ακόμη έως τώρα αναφανεί». Ακριβώς μια τέτοια μετατόπιση του εποπτικού σημείου θα επιχειρήσει αυτή η πραγματεία.
ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ: Καλή
Το Μεγάλο Ταξίδι των Μύθων 1 × €22.50
Η Τροία Και Ο Όμηρος 1 × €12.00
Θουκυδίδης 1 × €20.70
Τα συμπεράσματα της ιστορίας 1 × €20.00
Παροιμίες και παροιμιακές φράσεις της ελληνικής αρχαιότητας 1 × €28.50Υποσύνολο: €103.70
