Εισαγωγή στην ποίηση του Καρυωτάκη
€28.00 €25.20
Επιστημονική επιμέλεια: Έλλη Φιλοκύπρου
Tο έργο του Κ. Γ. Καρυωτάκη ολοκληρώθηκε το 1928. Τώρα, έναν αιώνα αργότερα, μπορούμε να πούμε πια με ασφάλεια ότι έχει κερδίσει το στοίχημα με τον χρόνο. Συνεχίζει να διαβάζεται, να μελοποιείται, να διδάσκεται, να επιδρά δημιουργικά σε ποιητές και ποιήτριες.
Σε ό,τι αφορά την υποδοχή της ποίησής του, τα ξίφη των κριτικών διασταυρώνονται από πολύ νωρίς. Ο Καρυωτάκης εκφράζει τα αδιέξοδα της γενιάς του ή απλώς την προσωπική του μελαγχολία; Έχει η ποίησή του αισθητική αξία ή συγκινεί μονάχα επειδή αφηγείται το δράμα ενός ανθρώπου; Σταδιακά, η αξία κατακυρώνεται και ο προσανατολισμός της κριτικής αλλάζει. Επικεντρώνεται στην εξέταση των τρόπων με τους οποίους το υπαρξιακό κενό και η συγκρουσιακή σχέση με μια κοινωνία που επιβάλλει την αλλοτρίωση συμπλέκονται με την αγωνία της ποιητικής έκφρασης.
Κριτήριο της επιλογής των κειμένων που ανθολογούνται στον παρόντα τόμο υπήρξε η δυνατότητα της ένταξής τους σε μια ανοιχτή συνομιλία. Από τις παλαιότερες μελέτες, επιλέγονται όσες μπορούν να θεωρηθούν, με το πλεονέκτημα της αναδρομικής ματιάς, σταθμοί στην υποδοχή του καρυωτακικού έργου· όσες δηλαδή έχουν λειτουργήσει ως σημεία αναφοράς ή έθεσαν από νωρίς ζητήματα τα οποία διερευνήθηκαν συστηματικά αργότερα. Η συμπαράθεσή τους με νεότερες μελέτες που φωτίζουν από διαφορετικές πλευρές την ποίηση του Καρυωτάκη αναδεικνύει ένα πεδίο διαλόγου το οποίο ανατροφοδοτείται συνεχώς. Στην Εισαγωγή επιχειρείται η χαρτογράφηση αυτού του διαλόγου γύρω από ένα ποιητικό έργο που έχει αποδειχθεί εξαιρετικά και εξακολουθητικά δραστικό.
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική Ποίηση
Ο τυφλός με τον λύχνο
Τάσος Λειβαδίτης€12.80€11.50Eρχομαι απο μέρες που πρέπει ν’ αποσιωπηθούν, απο νύχτες που θέλω να τις ξεχάσω…
… μπήγω την μύτη της ομπρέλας μου στο χώμα και συνομιλώ με τις εποχές
ή καθισμένος στο πάτωμα περιμένω μιαν απερίγραπτη επίσκεψη
ακριβώς γιατί η πόρτα είναι χρόνια Eρχομαι απο μέρες που πρέπει ν’ αποσιωπηθούν, απο νύχτες που θέλω να τις ξεχάσω…… μπήγω την μύτη της ομπρέλας μου στο χώμα και συνομιλώ με τις εποχές
ή καθισμένος στο πάτωμα περιμένω μιαν απερίγραπτη επίσκεψη
ακριβώς γιατί η πόρτα είναι χρόνια κλειδωμένη.Kαι τώρα που ξεμπερδέψαμε πιά με τα μεγάλα λόγια, τους άθλους, τα όνειρα, καιρός να ξαναγυρίσουμε στη ζωή μας…
… ελευθερώνοντας έτσι όρκους αλλοτινούς και τίς πιό ωραίες χειρονομίες του μέλλοντος.
… εξάλλου άνθρωπος είμαι κι εγώ, χρειάζομαι λίγη μέριμνα: ένα όνειρο ή μια μητέρα ή έστω μια ξαφνική περιφρόνηση…
Kάποτε θα ξανάρθω. Eίμαι ο μόνος κληρονόμος.
Kι η κατοικία μου είναι παντού όπου κοιτώ. - Ελληνική Ποίηση
Μερακλίνα Κουκιμπιμπέρισσα Ομπλαντί
Ευά Παπαδάκης€12.00€10.80Το δέχομαι
Αν το δεχτώ και απλώσω
τα πόδια μου ξαπλώσω
στην αγκαλιά σου αν δώσω
δίκιο θα με παρηγορήσεις
που γεννήθηκα λάθος;
[Από την έκδοση]Ένας διάλογος-παρτιτούρα, μια κουήρ ελεγεία απόσχισης και αποχωρισμού.
- Ελληνική Ποίηση
ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ Β’
Νίκος Ι. Τζώρτζης€9.50€8.60ΙV
ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΣΟΥ
Από τι είσαι;
Πώς με περιβάλλεις
κι αποκρυσταλλώνειςεκμαγεία του φόβου,
του θυμού και της λύπης,
του κάθε γέλιου μου,των τόσων διλημμάτων·
τις εντάφιες προσωπίδες
των μικρών κρυφών
συχνών μου θανάτων;Τι είσαι;
Απαντάς στη φύση
ή μόνο στη λέξη; - Ελληνική Ποίηση
Αντιγόνη, μια κόρη μια χώρα
Ανδριτσάνου Ευαγγελία€11.50€10.50
ήταν εκείνο το στροβίλισμα
η ζωή έμοιαζε εύκολη γελοία ρευστή
αμέτρητα ζευγάρια πόδια χάραζαν
πλέγματα από φιγούρες ξέφρενες
χωρίς αρχή
χωρίς τέλος
χωρίς τελειωμό
και τα θύματα του χορού
οι σπρωγμένοι οι πατημένοι
οι διαμελισμένοι
σκόνη ψιλή που κατακάθιζε στις γωνίες
Η καρδιά μου φτερούγιζε κάθε ώρα
σαν πουλί πιασμένο που ψάχνει να ξεφύγει
έτρεχα να κρυφτώ σε σκοτεινά δωμάτια
σε τραβούσα απ’ το χέρι
πώς να με καταλάβεις
η διέγερση είναι το στοιχείο σου
ήθελες να με σύρεις πάλι πίσω
το ίδιο κι η αδελφή μου
μεταξύ σας ματιές γεμάτες νόημα
– Δεν ξέρεις να χαίρεσαι, ΑντιγόνηΟ Πατέρας στο υπόγειο
στον τόπο της αυτοτιμωρίας του
– Φύγε μακριά!
ούρλιαζε όταν πλησίαζα
πετούσε καταπάνω μου
το πιάτο του μ’ ό,τι είχε μέσα
τον έπιανε βήχας, πνιγόταν
προτιμούσε να μείνει στον τόπο
παρά να πιει απ’ το χέρι μου νερό
Η Μητέρα τον είχε εγκαταλείψει
οριστικά