Eίμαι ο ίδιος μια αντίφαση…
€13.30 €12.00
Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με αφορμή τη συμπλήρωση 60 ετών από τη βράβευση του Γιώργου Σεφέρη με το Νόμπελ Λογοτεχνίας,
Το βιβλίο περιλαμβάνει τις δύο εμβληματικές ομιλίες του ποιητή που εκφωνήθηκαν στο Δημαρχείο της Στοκχόλμης και στο γεύμα που παρατέθηκε προς τιμήν του την επόμενη μέρα, σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά).
Τα δύο αυτά κείμενα επιβεβαιώνουν το άσβεστο πνευματικό πάθος του για τον Τόπο, τη Γλώσσα και τη ζωντανή Παράδοση.
Η έκδοση συμπληρώνεται με φωτογραφικό υλικό.
(Τρίγλωσση έκδοση ελληνικά – αγγλικά – γαλλικά)
Σχετικά προϊόντα
- Ελληνική πεζογραφία
Τα νοσταλγικά
Ορφανού Γεωργία€12.00€10.80Είναι άραγε τόσο δύσκολο να γράψεις απλά;
Μοιάζει πράγματι να είναι. Γι’ αυτό ο Γιώργος Σεφέρης, σπαρακτικά σχεδόν, ζητά να του δοθεί ετούτη η χάρη. Γι’ αυτό και κείμενα με απλό, ουσιαστικό λόγο, σήμερα σπανίζουν.
«Δεν θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη.
Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά σιγά βουλιάζει
Και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε
Από τα μαλάματα το πρόσωπό της …»
Αναμφίβολα, τα “Νοσταλγικά” της Γεωργίας Ορφανού την έχουν ετούτη τη χάρη. Η συγγραφέας τους, δασκάλα επί της ουσίας και όχι διδάσκουσα, δίνει μόνη της την εξήγηση στο επίμετρο.
«Τα κείμενα αυτά δεν γράφτηκαν για να παίξω, αλλά επειδή πρόσφατα είχα χάσει τη μητέρα και μετά τον άνδρα μου και πιο πολλά είναι δικές τους αφηγήσεις, είχα την εντύπωση ότι τους είχα κοντά μου όσο τα έγραφα».
Λόγος απλός και καθαρός, μια συνομιλία με απόντες που τους καλείς αναζητώντας την επικοινωνία μαζί τους, με όποιον τρόπο εσύ μπορείς να την εξασφαλίσεις. Και ένας άξιος φιλόλογος ποιόν άλλο τρόπο μπορεί να έχει πέρα από ένα χαρτί και ένα μολύβι;
Λόγος απλός και καθαρός, που περιγράφει ανθρώπινες σκηνές καθημερινού βίου. Μια συνομιλία με οικείους, χωρίς εξάρσεις, χωρίς μαλάματα.
Λόγος απλός και καθαρός γι’ αυτό και λόγος σπουδαίος. - Ελληνική πεζογραφία
Όταν ήμουν δάσκαλος
Ιωάννης Κονδυλάκηςκαι άλλα διηγήματα€11.80€10.70Με χιλιάδες σελίδες καθημερινών χρονογραφημάτων στο ενεργητικό του, ο Γιάννης Κονδυλάκης στάθηκε -ίσως, ή κυρίως γι’ αυτόν το λόγο- από τους πιο “ολιγογράφους” της γενιάς του, αφήνοντας δύο μόνον τόμους διηγημάτων και μία εκτεταμένη νουβέλα, τον πολύκροτο “Πατούχα” – αν δεν θεωρήσουμε τους “Άθλιους των Αθηνών” μέσα στις αυστηρές προδιαγραφές του προσωπικού του ύφους.
Τα διηγήματα των δύο αυτών τόμων, και εντελώς ιδιαίτερα το “Όταν ήμουν δάσκαλος” και η “Πρώτη αγάπη”, αποτυπώνουν από τη μια μεριά ανάγλυφες τις αρετές του Κονδυλάκη (λιτότητα, αίσθηση του περιττού, θεματική ευθυβολία, πολιτισμένο χιούμορ) αλλά από την άλλη αφήνουν μια γεύση πικρίας: τι θα μπορούσε περισσότερο ο Κονδυλάκης αν οι περισπάσεις του βίου και η δημοσιογραφική καθημερινότητα του επέτρεπαν μια πιο άνετη αφοσίωση στο κυρίως συγγραφικό του έργο.
Ακόμα, στην “Πρώτη αγάπη” -το κύκνειό του άσμα-, ιστορία του έρωτα ενός πεντάχρονου αγοριού προς μια πολύ μεγαλύτερή του κοπέλα, έρωτα απελπισμένου και παρατεινόμενου ως το μοιραίο τέλος (μια κλασική φροϋδική περίπτωση πριν τον Φρόυδ), η ψυχογραφική διεισδυτικότητα και η τόλμη του συνήθως νηφάλιου και “συντηρητικού” Κονδυλάκη εκπλήσσουν και γοητεύουν τον σημερινό αναγνώστη. - Ελληνική πεζογραφία
Ανθολογία από το έργο του Γιώργη Μανουσάκη
Γιώργης ΜανουσάκηςΑνθολόγος,επιμελητής: Κώστας Μπουρναζάκης€15.00€13.50Με αυτή την υψηλής τυπογραφικής φροντίδας έκδοση, αποτυπώνεται ολόκληρη η δημιουργική πορεία του πολύ σημαντικού Κρητικού δημιουργού. Έτσι παρουσιάζεται ο Γιώργης Μανουσάκης: α) ως Ποιητής: Με εκτενή ανθολόγηση ποιημάτων από όλες τις ποιητικές συλλογές του (1967-2005), και ποιημάτων που δεν είχαν ενταχθεί ποτέ σε συλλογές β) ως Πεζογράφος: Με μακρά σειρά κειμένων από τα έργα του, “Ένα κρανίο καρφωμένο στο κιγκλίδωμα”, “Όταν το πέλμα μας εταίριαζε με το χώμα”, “Ο εθελοντής”, και άλλα άγνωστα και ανέκδοτα πεζογραφήματά του γ) ως Ταξιδιωτικός συγγραφέας: Με τμήματα από το “Οδοιπορικό των Σφακιών”, και ένα ανέκδοτο κείμενο για το Κάπρι της Ιταλίας δ) ως Συνεργάτης εφημερίδων: Με σειρά άγνωστων επιφυλλίδων του για ζητήματα λογοτεχνίας, ζωγραφικής, κινηματογράφου, κ. ά. ε) ως Ομιλητής: Με τις ομιλίες του, “Η ποίηση ως έκφραση, η προσωπική μου περίπτωση”, “Ευρωπαίοι, με την εθνική μας παράδοση”, επίσης, για το Ριζίτικο τραγούδι και για το έργο του Στυλιανού Αλεξίου στ) ως Μελετητής: Με φιλολογικές μελέτες του για το έργο των Τάκη Παπατσώνη, Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, Ιωάννη Κονδυλάκη, Νίκου Καζαντζάκη, Παντελή Πρεβελάκη.Η έκδοση αυτή συμπληρώνεται με 32 άγνωστες και αδημοσίευτες φωτογραφίες του Γιώργη Μανουσάκη, από την παιδική του ηλικία έως το τέλος της ζωής του.
Στο εισαγωγικό του κείμενο ο Κώστας Μπουρναζάκης παρουσιάζει εκτενώς τη ζωή και το έργο του Γ. Μανουσάκη προσφέροντας στον αναγνώστη τη δυνατότητα να γνωρίσει την πορεία μιας εξαιρετικής μορφής των νεοελληνικών γραμμάτων.
- ΚΡΗΤΙΚΑ
ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΜΟΥ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΑΣΤΡΟΥ
Μπετεινάκη ΕλένηΕΦΤΑ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ€16.80€15.12Εφτά διαδρομές στο σύγχρονο Ηράκλειο “Η γριά Χάιδω, που ζούσε χρόνια σε τούτο το μαγαζί, κρατούσε ένα δίσκο που ’χε πάνω του ένα ποτηράκι κονιάκ, έναν μπακλαβά και μπόλικα ζεστά μπεμπλέκια . «Να ζεσταθείς, κόρη μου. Φάε και πιες να νιώσεις τη ζωή να ξυπνά μέσα σου. Γλυκόπιοτη να ’ναι, τραγανή και με αρώματα γιομάτη…» Άπλωσα το χέρι μου να πιάσω το ποτήρι κι έμειναν όλα μετέωρα… Το φρένο του ποδηλάτου μου πατούσα. Στη μέση του δρόμου είχα βρεθεί και παραλίγο να πατήσω μια γάτα που γρήγορα κι απρόσμενα πετάχτηκε μπροστά μου. Έρημος ήταν και πάλι ο δρόμος… Ψυχή πουθενά. Έψαχνα τα ερείπια της Κιοσκάρας· τίποτα δεν υπήρχε! Σήκωσα πιο ψηλά το φερμουάρ απ’ το μπουφάν μου κι άρχισα γρήγορα πετάλι κατηφορίζοντας στον Λάκκο… Μια ζεστή κανελάδα ήταν ό,τι πρέπει για εκείνη την ώρα. Δεν μπορεί, κάπου θα υπήρχε… Ίσαμε την επόμενη φορά και ιστορία… ” «Εφτά διαδρομές, σαράντα κείμενα, στα σοκάκια της Candia, της Kandiye,του Χάνδακα, του Μεγάλου Κάστρου, του σημερινού Ηρακλείου ανάμεσα στους αιώνες και την Ιστορία με ένα ποδήλατο… Για τους ανθρώπους της πόλης μου –κατοίκους και επισκέπτες– τα έκανα τούτα τα κείμενα βιβλίο. Για να μάθουν, να ψάξουν, να συνειδητοποιήσουν πως η πόλη μας έχει πολλές όμορφες γωνιές και πως η κάθε πέτρα της κρύβει έναν πολύτιμο θησαυρό. Είναι ποτισμένη με πολύ αίμα· είναι περήφανη σαν τους λέοντες που σμίλεψαν κάποτε οι Ενετοί σε όλα τους τα μνημεία· έχει μυρωδιές που δεν φεύγουν όσο κι αν φυσήξουν οι άνεμοι ή περάσουν τα χρόνια – αρκεί να θέλουν τα παιδιά της να τις μυρίσουν. Έχει, και τί δεν έχει! μέσα στις εκκλησιές της, τις κρήνες της, τις Πύλες της, μέσα στα σπλάχνα της, σε κάθε σημείο που το προσπερνούν σχεδόν αδιάφορα…»