‘Αρτος και θεάματα
€10.00 €9.00
Οι πόλεις της ελληνορωμαϊκής οικουμένης πάλλονταν από θεάματα που κατέκλυζαν τον δημόσιο χώρο. Θρησκευτικές πανηγύρεις, θεατρικές παραστάσεις, θρίαμβοι, αρματοδρομίες, κηδείες, μουσικά δρώμενα, εκτελέσεις, αγώνες, μονομαχίες, θηριομαχίες, ακροβατικά, συνδιαμόρφωναν τον αστικό βίο προς τέρψη και απόλαυση του πολύβουου πλήθους. Στον τόμο παρουσιάζονται βίαιες μορφές συλλογικής διασκέδασης όπως εδραιώθηκαν στην ανατολική και δυτική Μεσόγειο. Αναδεικνύεται η πολιτική τους διάσταση ως τρόπος συνδιαλλαγής της εξουσίας και ενός πλήθους που όλο και περισσότερο απείχε από την ενεργό συμμετοχή στην πολιτική ζωή. Μέσα από πληθώρα αποσπασμάτων Ελλήνων και Λατίνων συγγραφέων αναφαίνεται η αυξανόμενη ανάγκη για περισσότερες και πιο εξεζητημένες πολυαίμακτες παραστάσεις, ενώ ταυτόχρονα αντηχούσε οργίλη η κριτική εναντίον τους από εθνικούς και χριστιανούς διανοούμενους της εποχής
Επιμέλεια,εισαγωγή,μετάφραση:Ελένη Φάσσα
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Κοινωνιολογία - Ανθρωπολογία
Μαζί
Minouche ShafikΈνα νέο κοινωνικό συμβόλαιο για τον 21ο αιώνα€17.70€16.00Πώς οραματιζόμαστε την κοινωνία που θέλουμε να ζούμε;
Μια από τις σημαντικότερες οικονομολόγους της εποχής μας θέτει τις βάσεις για το νέο κοινωνικό συμβόλαιο που αρμόζει στον 21o αιώνα.
Είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, όλοι μας στηρίζουμε το κοινωνικό συμβόλαιο μέσα από τις αμοιβαίες δεσμεύσεις μας στην οικογένεια, την κοινότητα, τον χώρο εργασίας. Η μέριμνα για τους άλλους, η πληρωμή φόρων, τα οφέλη από τις δημόσιες παροχές ορίζουν το συμβόλαιο που μας ενώνει ως κοινωνία. Σήμερα, όμως, το συμβόλαιο αυτό καταρρέει…
Οι επιταχυνόμενες αλλαγές στην τεχνολογία, η γήρανση του πληθυσμού και η κλιματική αλλαγή αναδιαμορφώνουν τον κόσμο μας. Σε αυτή τη μελέτη-ορόσημο η Minouche Shafik, αξιοποιώντας παραδείγματα από διαφορετικά σημεία της υφηλίου και εστιάζοντας στους τομείς της εκπαίδευσης, της υγειονομικής περίθαλψης, της εργασίας και της φροντίδας των ηλικιωμένων, αναλύει τις βασικές αρχές ενός κοινωνικού συμβολαίου που αναγνωρίζει την αλληλεξάρτηση των ανθρώπων, τους στηρίζει και επενδύει περισσότερα σε αυτούς, ενώ ταυτόχρονα περιμένει περισσότερα από τα άτομα ως αντάλλαγμα. Βαθυστόχαστο και ελπιδοφόρο, το βιβλίο αυτό προσφέρει ρεαλιστικές λύσεις και δείχνει πώς μπορούμε να χτίσουμε μια καλύτερη κοινωνία – όλοι ΜΑΖΙ.
- Μελέτη
Η λογοτεχνία τον καιρό της Παρισινής Κομμούνας
Τμήμα πολιτισμού της Κ.Ε. του ΚΚΕ€18.00€16.20Το πρωτόγνωρο στη σύντομη άνοιξη της Κομμούνας πολιτικό έργο, τα μέτρα που θέσπισε, κάποια από τα οποία έθιγαν βαθιά τα ταξικά συμφέροντα των αστών, αλλά και η αυταπάρνηση των αγωνιστών της δε θα μπορούσαν να υπάρξουν, αν δεν αντλούσαν την πίστη τους από το πιο προωθημένο ιδανικό της ανθρωπότητας: Την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, για ένα καλύτερο μέλλον όλων των εργαζόμενων.
Μαζί με την απελευθέρωσή της από την υλική εκμετάλλευση, η εργατική τάξη χρειαζόταν, όμως, να απελευθερωθεί και πνευματικά. Να βγει από την πολιτιστική καθυστέρηση που την είχαν καταδικάσει οι εκμεταλλευτές της, να απαλλαγεί από προκαταλήψεις και δόγματα του παρελθόντος, να απαγκιστρωθεί από την ιδεολογική επιρροή της αστικής τάξης, κατανοώντας τη θέση και τα συμφέροντά της στην κοινωνία.
Έτσι, η σημαντικότερη συμβολή της Κομμούνας στον πολιτισμό είναι ότι ανάγγειλε μια νέα τέχνη, γεμάτη δύναμη και επαναστατική αισιοδοξία, που στο επίκεντρό της έχει τον εργαζόμενο άνθρωπο και την πάλη του για μια κοινωνία χωρίς ταξική εκμετάλλευση.
Η έκδοση αυτή είναι αφιερωμένη σε αυτούς τους γενναίους μαχητές της πένας, που –είτε ως επαναστάτες Κομμουνάροι είτε ως ευαίσθητοι στα μηνύματα της εποχής τους δημιουργοί– δεν υπολόγισαν τις επιπτώσεις της στάσης τους στους ίδιους και στο έργο τους και ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του καιρού τους.
- Ελληνική πεζογραφία
Ιμπέριος και Μαργαρόνα
Ανώνυμος€21.20€19.00Η περιπετειώδης και ερωτική μυθιστορία του Πέτρου και της Μαργαριτ(ούλ)ας (σερ Πέρου, (Ε)μπέριου, (Ι)μπέριου και Μαργαρόνας) είναι ένα δημοφιλέστατο υστερομεσαιωνικό και αναγεννησιακό μεσογειακό λογοτέχνημα που, μέσω των δυτικοευρωπαϊκών εκδοχών του, γοήτευσε ευρωπαϊκούς λαούς, λογίους μα και καλλιτέχνες ώς και τον 20ό αιώνα (Cervantes, Lope de Vega, L. Tieck, Brahms). Πρωταγωνιστές του δύο πανέμορφοι, γενναιότατοι, μορφωμένοι, χαρισματικοί και, προπαντός, ατίθασοι, τολμηροί, εφευρετικοί και αντισυμβατικοί, στην αρχή, νεαροί ηγεμονόπαιδες, που ωριμάζουν μέσα από συνεχόμενες δοκιμασίες της ξεροκεφαλιάς όσο και της Τύχης/Μοίρας τους, και στο τέλος θριαμβεύουν χάρη στην αισθηματική σταθερότητα, την ευσέβεια, τα καλά έργα τους μα και τη θεία Χάρη.
Από το δεύτερο μισό του 15ου ώς περίπου τα μέσα του 16ου αι., η ελληνόγλωσση έμμετρη ανομοιοκατάληκτη εκδοχή είχε πλούσια χειρόγραφη τύχη, ενώ η μεταποίησή της σε ομοιοκατάληκτο ποίημα στο δεύτερο τέταρτο του 16ου αι. και η έντυπη εμφάνισή του στη Βενετία (τουλάχιστον από το 1543 ώς το 1806) έκαναν τον Ιμπέριο (Διήγησιν ωραιοτάτην του Ιμπερίου) ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα «λαϊκά αναγνώσματα» του νέου ελληνισμού και των βαλκανικών δορυφόρων του, προσελκύοντας την προσοχή ξένων και ελλήνων λεξικογράφων, βιβλιογράφων, κριτικών, εκδοτών και μελετητών, αλλά και τη δημιουργική ανταπόκριση κορυφαίων λογοτεχνών (του Β. Κορνάρου, του Κ. Δαπόντε, του Δ. Σολωμού, του Κ. Παλαμά).
Στο βιβλίο εκδίδεται, με εισαγωγικό σχολιασμό και με αντικριστή μετάφραση στα σύγχρονά μας ελληνικά, ο έντυπος Ιμπέριος, ενώ σε Επίμετρο, και μεταξύ άλλων, οι πρώτες χωριστές φιλολογικές εκδόσεις τριών από τα κείμενα της ανομοιοκατάληκτης μορφής του ποιήματος.
Το βιβλίο είναι το δέκατο τρίτο της σειράς του ΙΝΣ “Παλιότερα Κείμενα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας”, με επόπτες τους A. van Gemert (έως το 2017) και Γ. Κεχαγιόγλου. Η σειρά έχει σκοπό τη γνωριμία τού μη εξειδικευμένου κοινού με τη λογοτεχνία παλιότερων περιόδων μέσα από εύχρηστες και αξιόπιστες επιστημονικά εκδόσεις, που απαλλάσσουν από την ανάγκη καταφυγής σε πολλά πρόσθετα βοηθήματα. Προπομπό αποτέλεσε το εισαγωγικό βιβλίο Από τον ύστερο Μεσαίωνα ως τον 18ο αιώνα. Εισαγωγή στα παλιότερα κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας (2009, και ανατυπώσεις), ενώ η σειρά περιλαμβάνει ήδη τις εξής εκδόσεις κειμένων (2010-2018): Η κακοπαντρεμένη· Ο κάτης και ο μποντικός· Πτωχολέων· Ανακάλημα της Κωνσταντινόπολης· Ο έπαινος των γυναικών· Μ. Φαλιέρος, Λόγοι διδακτικοί του πατρός προς τον υιόν Μανόλης Σκλάβος, Της Κρήτης ο χαλασμός· Εμμανουήλ/Μανόλης Λιμενίτης, Το Θανατικόν της Ρόδου· Η Βοσκοπούλα· Καταλόγια (Στίχοι περί έρωτος αγάπης)· Πανουργίαι υψηλότατοι του Μπερτόλδου· Γιούστος Γλυκός, Πένθος θανάτου.
- Λογοτεχνία
Περί λόγου, τέχνης και ζωής
Steiner George€19.70€17.70Στο βιβλίο αυτό περιλαµβάνονται είκοσι οκτώ από τα πάνω από εκατόν τριάντα δοκίµια που έγραψε ο Τζορτζ Στάινερ για το περιοδικό The NewYorker. Η λάµψη του πνεύµατος του Στάινερ σε όλο της το φάσµα: ο παγανισµός, η ολλανδική Αναγέννηση, τα παιδικά παιχνίδια, η Βρετανία εν καιρώ πολέµου και ο ιπποτισµός τον ενδιαφέρουν εξίσου όσο ο Λεβί-Στρος, ο Μπέρνχαρντ, ο Κάφκα, ο Μπέκετ, ο Βίτγκενσταϊν, ο Τσόµσκυ και ο ιστορικός τέχνης-κατάσκοπος Άντονυ Μπλαντ. Ο Στάινερ φτιάχνει έναν ιδανικό οδηγό, από το ιταλικό Ριζορτζιµέντο έως τη λογοτεχνία του γκουλάγκ, από την ιστορία του σκακιού έως τη διαρκή σηµασία του Μπόρχες. Ξανά και ξανά στα κείµενα αυτά, όλα όσα εξετάζει κάθε φορά ο Στάινερ αποκτούν ζωή και άπειρες δυνατότητες, καθώς το πνεύµα του συνδιαλέγεται µε το αντικείµενό του µε τη γνήσια προοπτική της αναζήτησης της αληθινής του φύσης και της ολοζώντανης παρουσίας του.
«Ο Τζορτζ Στάινερ δεν ήταν µόνο ένας από τους πιο ευρυµαθείς και οξυδερκείς κριτικούς του New Yorker. Ήταν, ως προς το εύρος των ενδιαφερόντων του και την ενέργεια που αφιέρωνε σε αυτά, ένας από τους πιο γενναιόδωρους». John Updike
«Ένας άνθρωπος της όψιµης, όψιµης, όψιµης Αναγέννησης, ένας Ευρωπαίος µεταφυσικός µε έµφυτη ικανότητα να αντιλαµβάνεται τις κυρίαρχες ιδέες της εποχής µας». Α. S. Byatt
«Η ουσία της µαγείας του Στάινερ –δεν ξέρω πώς αλλιώς να το ονοµάσω– είναι η µοναδική του ικανότητα να διατυπώνει και να διαφωτίζει, µέσω της απόχρωσης, της νύξης και µιας απαράµιλλης γλωσσικής ακρίβειας… Κανείς από όσους εισέρχονται στα βιβλία του Στάινερ δεν εξέρχεται ίδιος». Nick Tosches, Bookforum
«Η πολυµάθεια του πολυµαθούς. Η ειδηµοσύνη είναι σχεδόν εξίσου εκπληκτική όσο και η πρόζα». The New York Times Book Review
«Κανείς από όσους γράφουν σήµερα για τη λογοτεχνία δεν µπορεί να συγκριθεί µε τον Στάινερ ως προς την πολυµάθεια και την πολυγλωσσία και ελάχιστοι φτάνουν το σφρίγος και την ευγλωττία της γραφής του». Robert Alter, The Washington Post