Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος πορευόμενος
€17.70 €16.00
«Κάποιος µε ρώτησε αιφνιδιαστικά τι θα έβαζα ως περιληπτικό τίτλο της πορείας µου. Στη σχετική αµηχανία µου θυµήθηκα τη σύντοµη προσευχή που ψιθύρισα το 1964, στην πρώτη φάση της ελονοσίας: “Θεέ µου, µπορείς να έχεις πολλά παράπονα από εµένα, αλλά γνωρίζεις ότι προσπάθησα να Σε αγαπήσω”. Τότε ήµουν 35 ετών. Και είχα πάρει την απάντηση: “Προσπάθησε να αγαπάς όλες τις εικόνες Μου, όλους τους ανθρώπους, που κινούνται γύρω σου, ιδιαίτερα όσους είναι αδικηµένοι ή αναζητούν το Πρόσωπό Μου. Και τότε θα Με αγαπήσεις πιο πολύ”. Αυτό µε βοήθησε να Τον διακονήσω σε συνθήκες σκληρές σε διάφορες χώρες».
Από το φθινόπωρο του 2018 ως το φθινόπωρο του 2020 η Νατάσα Μπαστέα και ο Μάκης Προβατάς, σε µια σειρά συνοµιλιών στην Αθήνα και στα Τίρανα, κατέγραψαν τις σκέψεις του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιου για την πορεία του, τη ζωή του από τα παιδικά του χρόνια ως σήµερα και τις εξελίξεις στον κόσµο γύρω µας.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
ΜΟΝΟΣ ΠΡΟΣ ΜΟΝΟΝ
Festugière, Andre Jeanδιαλέξεις για την προσωπική θρησκεία των Ελλήνων€19.50€17.10Σ’ αυτό το αγέραστο βιβλίο ―μια σειρά διαλέξεων στο Πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ απευθυνόμενων σε μη ειδικούς―, ο Αντρέ-Ζαν Φεστυζιέρ, ένας απ’ τους διαπρεπέστερους ιστορικούς της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας και θρησκείας, αναδεικνύει μια παραγνωρισμένη, αν και θεμελιώδη, όψη της πνευματικής ζωής των αρχαίων Ελλήνων: την προσωπική, αδιαμεσολάβητη σχέση του πιστού με τον θεό του, έξω από το πλαίσιο της δημόσιας λατρείας: ψυχή προς ψυχή, καρδιά προς καρδιά, «μόνος προς μόνον».
Αντλώντας παραδείγματα απ’ όλο το εύρος της αρχαιοελληνικής γραμματείας ―από τα ομηρικά έπη μέχρι την ύστερη αρχαιότητα―, ο Φεστυζιέρ δείχνει τους αρχαίους Έλληνες να αντιμετωπίζουν τους θεούς τους όχι σαν σύμβολα αισθητικά αλλά σαν ζωντανές υπάρξεις. Τους βλέπουμε να διψούν και να πεινούν για το θείο· να νιώθουν ότι οι θεοί τούς νοιάζονται· και να προσεύχονται στον θεό τους με τον τρόπο που απευθύνεσαι σ’ έναν φίλο.
Ο Ιππόλυτος του Ευριπίδη βρίσκει την ευτυχία στο πλευρό της αγαπημένης του Άρτεμης. Στον Αισχύλο και τον Σοφοκλή, η βαθιά απαισιόδοξη αίσθηση της ζωής εξισορροπείται από μια ακλόνητη πίστη στη δικαιοσύνη του Δία. Με τον Πλάτωνα διατυπώνεται το μεγάλο όραμα της φυγής προς το θείο και της ομοιώσεως μαζί του. Στους Στωικούς, πάλι, αρθρώνεται η ιδέα της ελεύθερης συγκατάθεσης σ’ ένα θεϊκό σχέδιο που υπερβαίνει τα επιμέρους άτομα κι αγκαλιάζει ολόκληρη την οικουμένη. Με το μεγάλο ρεύμα του αρχαίου αναχωρητισμού, ο άνθρωπος αποσύρεται απ’ την κοινότητα για να βρεθεί κοντά στον θεό, ενώ στην ελληνορωμαϊκή εποχή συναντάμε την ολοκληρωτική αφοσίωση σ’ έναν θεό σωτήρα κι ελευθερωτή που απευθύνει προσωπικό κάλεσμα στον λάτρη του. Τέλος, στα μεγάλα φιλοσοφικοθεολογικά συστήματα της ύστερης αρχαιότητας κυριαρχεί το μυστικό ταξίδι της ανάβασης της ψυχής στον θεό και της άρρητης ένωσης μαζί του.
- Ελληνική Ιστορία
Οικουμενικό Πατριαρχείο και ευρωπαϊκή πολιτική, 1620-1638
Gunnar Hering€22.31€20.00Στον 17ο αιώνα, οι προσπάθειες της Ρώμης να κερδίσει ορθόδοξους ιεράρχες για την ένωση με την καθολική εκκλησία σημείωσαν επιτυχίες. Ο οικουμενικός πατριάρχης Κύριλλος Α’ Λούκαρις ήθελε να αποτρέψει τον κίνδυνο που πίστευε ότι απειλούσε τον μη καθολικό κόσμο. Γι’ αυτό συνέβαλε στις βολιδοσκοπήσεις και διαπραγματεύσεις για μια συμμαχία κυρίως μεταξύ της οθωμανικής αυτοκρατορίας και του κράτους της Μόσχας, αργότερα και της Σουηδίας και της Τρανσυλβανίας εναντίον της Πολωνίας, μεγάλης δύναμης στην ανατολική Ευρώπη, όπου οι ορθόδοξοι είχαν υπαχθεί στην καθολική εκκλησία. Αντιμετωπίζοντας την προπαγάνδα της Ρώμης, ενστερνίστηκε βαθμιαία διδαχές διαμαρτυρομένων θεολόγων και τελικά εξέδωσε μια καλβινική Ομολογία πίστεως, που προκάλεσε σάλο σ’ όλη την Ευρώπη. Θέλοντας να θέσει τα θεμέλια του εκσυγχρονισμού και της μεταρρύθμισης της εκκλησίας, μερίμνησε για την εγκατάσταση του πρώτου ελληνικού τυπογραφείου στον τουρκοκρατούμενο χώρο και για τη μετάφραση της Καινής Διαθήκης.
- Θρησκειολογία
Ελληνορωσικά
Ανδριόπουλος, Αντ. Παναγιώτης€18.00€16.20Τα «Ελληνορωσικά» είναι «πολεμικά» κείμενα. Κείμενα που εκφωνήθηκαν σε εκδηλώσεις που διοργανώσαμε με το Καλλιτεχνικό Σύνολο «Πολύτροπον» και το Περιοδικό «Στέπα» (Επιθεώρηση Ρωσικού Πολιτισμού), διερευνώντας την ρωσική ομορφιά. Κείμενα που γράφτηκαν – πολλά εν θερμώ – στα ιστολόγιά μου «Ιδιωτική Οδός» και «Φως Φαναριού», για την Εκκλησία της Ρωσίας και την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας, ήδη από το 2009. Η αγάπη μου για τον Ρωσικό Πολιτισμό είναι διαρκής και αδιάπτωτη. Εκατοντάδες είναι οι σχετικές αναρτήσεις μου στο διαδίκτυο. Εδώ δημοσιεύονται τα πιο σημαντικά για μένα κείμενα, που έχουν και βιωματικό χαρακτήρα. Η κριτική μου στην σύγχρονη Ρωσική Εκκλησία με τις επεκτατικές τάσεις αποτελεί μία στάση μου ανυποχώρητη και κόντρα στο εν Ελλάδι ρεύμα. Η παρούσα έκδοση βλέπει το φως της δημοσιότητας την περίοδο που η Ρωσία έχει εισβάλει στην Ουκρανία και την καταστρέφει συστηματικά. Τα κείμενα, λοιπόν, που δημοσιεύονται εδώ αποτυπώνουν την κάθετη αντίθεσή μου στην εισβολή του ισχυρού σε μια αδύναμη – σε σχέση με την υπερδύναμη – χώρα, η οποία αγωνίζεται για την ελευθερία της. Η αντίθεσή μου καταγράφεται κυρίως σε σχέση με την Ρωσική Εκκλησία, η οποία στηρίζει την εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία, διατυπώνοντας μια πρωτοφανή «θεολογία». Για την Εκκλησία του Πατριάρχη Μόσχας Κυρίλλου υπεύθυνοι για τον πόλεμο είναι η Δύση και οι ομοφυλόφιλοι! Αρκετά από τα κείμενα του παρόντος βιβλίου καταγράφουν και την ρωσική διείσδυση στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, μέσω της Εκκλησίας. Κάποια αναφέρονται και στις αντιδράσεις που προκάλεσε η δική μου ματιά σ’ αυτή την συστηματική πολιτική επιρροής. Ό,τι δημοσιεύεται εδώ, πάντως, είναι απόρροια της δημόσιας τοποθέτησής μου στα ελληνορωσικά των τελευταίων ετών, η οποία – δημόσια έκθεσή μου – συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Ευχαριστώ θερμά τον Δημήτρη Τριανταφυλλίδη για την φροντίδα της παρούσας έκδοσης και την συναντίληψη. Ελπίζω τα επόμενα «Ελληνορωσικά» να βγουν σε συνθήκες ειρήνης.
- Δοκίμιο
Εβραϊσμός & Αναρχισμός
ΣυλλογικόΟ ΑΝΕΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΣΣΙΑΝΙΚΗΣ ΤΡΕΛΑΣ€12.00€10.80Το θρησκευτικό στοιχείο δεν αποτελεί εμπόδιο στην ένταξη των εβραίων στο αναρχικό κίνημα, στην ενεργό συμμετοχή τους στη ζωή του και χωρίς να πρέπει εξαιτίας αυτού να απαρνείται τις θρησκευτικές του ρίζες. Στο ιστορικό επίπεδο, ο αναρχισμός μοιάζει να δείχνει απέναντι στο “θρησκευτικό ζήτημα” και στο “εβραϊκό ζήτημα” πιο συγκεκριμένα, μια αξιοσημείωτη ποικιλία στάσεων και πρακτικών. -Enrico Ferri
Αυτό που προσέδιδε στους εβραίους αναρχικούς μια κάποια φήμη, ήταν η τοξικότητα της αντι-θρησκευτικής τους προπαγάνδας. Όποιος δεν είναι εξοικειωμένος με την εβραϊκή παράδοση, δεν καταφέρνει να συλλάβει το νόημα της παρωδίας τόσο του τελετουργικού όσο και των ιερών κειμένων. Αυτό μας θυμίζει ότι το κοινό των αναρχικών αποτελείτο σε μεγάλο βαθμό από πρώην μαθητές των ταλμουδικών σχολείων, πλήρως ενταγμένων στο ρεύμα των εβραϊκών παραδόσεων. Άλλωστε, ακόμη και με μια αρνητική και συνειδητή μορφή, εκείνη η παράδοση χρωματίζει όλες τις πλευρές του εβραϊκού αναρχικού κινήματος. Στον χασσιδισμό κάθε άνθρωπος γίνεται ο λυτρωτής ενός κόσμου που είναι ο δικός του, κι αυτή είναι μία από τις πλευρές της μεγάλης χασσιδικής επανάστασης. Ο άνθρωπος βγαίνει από τη συλλογική ανωνυμία και γίνεται ένα υποκείμενο με την πλέον ισχυρή έννοια αυτής της λέξης. -Furio Biagini
Σε ένα δοκίμιο του 1974, ο Σόλεμ ανιχνεύει την ακριβή διάκριση ανάμεσα σε δύο μορφές μηδενιστικής εξέγερσης: εκείνης που εγγράφεται στον “ησυχαστικό μηδενισμό” και εκείνης που εγγράφεται, αντιθέτως, στον “μηδενισμό της πράξης”. Ενώ η ιδέα του μηδενισμού χαρακτηριζόταν ουσιαστικά από μια αποστασιοποίηση από τα προβλήματα του κόσμου προκειμένου να αναζητήσει καταφύγιο σε ένα είδος “μεταφυσικού αναρχισμού”, τώρα ο όρος μηδενισμός υιοθετείται προκειμένου να περιγράφει ένα κίνημα ριζοσπαστικά ενεργό, ζωντανό μέσα στην ιστορία και έτοιμο να ανατρέψει την υπάρχουσα κατάσταση των πραγμάτων”. -Eric Jacobson