Σχετικά προϊόντα

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Ελληνική πεζογραφία

  “ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ”: SOS Βυθιζόμεθα

  Παναγιώτης Μπελώνης - Πηγή Μπελώνη

  Η μαρτυρία του τελευταίου διασωθέντος από το ναυάγιο της Φαλκονέρας

  €16.60 €15.00

  Όπως το πλοίο γέρνει όλο και περισσότερο, σπάνε και οι τελευταίες πόρτες και τα παράθυρα του σαλονιού, και η θάλασσα μπαίνει με τεράστια ορμή στο εσωτερικό. Παρασύρει με μεγάλη σφοδρότητα στο πέρασμά της ό,τι συναντάει. Όχι μόνο καθίσματα και έπιπλα, αλλά και ανθρώπους! Ανθρώπους που παλεύουν με όσο κουράγιο έχουν. Μερικοί απ’ αυτούς έχουν δύναμη αρκετή, μα δεν μπορούν να τα βάλουν με την ίδια την Κόλαση.
  Βλέπω κάποιους να προσπαθούν να γαντζωθούν από το πάτωμα, άλλους να πιάνουν κάτι σταθερό και να προσπαθούν να σκαρφαλώσουν μέχρι την έξοδο αυτού του πηγαδιού, μα πάλι γλιστράνε και πέφτουν ξανά στα νερά. Καταχτυπιούνται με τα διάφορα έπιπλα που έχει παρασύρει η δύναμη του νερού, τραυματίζονται και τελικά είναι αδύνατον να σκαρφαλώσουν τόσο ψηλά και να διαφύγουν. Η κλίση του καραβιού και η δύναμη των χειμάρρων που έχουν δημιουργηθεί τους γυρίζει πίσω και χάνονται ένας ένας, αφήνοντας μόνο κραυγές απελπισίας και τρόμου.
  Μια άνιση μάχη με τα θεριά της Κόλασης. Και στο τέλος, όταν τα κορμιά βυθίζονται, εκείνα τα χέρια τους, Χριστέ μου, εκείνα τα υψωμένα χέρια που ζητάνε βοήθεια, με ανοιχτές παλάμες, δάχτυλα τεντωμένα, κοκαλωμένα, που ψάχνουν από κάπου να πιαστούν, έστω αυτή τη στερνή ώρα, και εντέλει χάνονται για πάντα στα φονικά νερά.

  H συγκλονιστική μαρτυρία του τελευταίου διασωθέντος του πλοίου «Ηράκλειον» στη Φαλκονέρα, πλαισιωμένη από τη μετέπειτα έρευνα της κόρης του.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Bιογραφία

  Ο Γλέζος, ο Πικάσο και μια πέτρα

  Μαρία Ηλιού

  και άλλες αφηγήσεις

  €15.00 €13.50

  «Μαύρη μέρα στο Παρίσι. Εκεί συναντήθηκα και με τον Jacques C., δημοσιογράφο της “Humanite” και φίλο μας. (…) Φεύγοντας (ο Jacques θα με πήγαινε μέχρι την Ουνέσκο, απ’ όπου είχα φύγει σκαστή για τη διαδήλωση), συνεχίσαμε την έντονη συζήτηση που είχε αρχίσει πρωτύτερα: ήμουν έξω φρενών που το γαλλικό Κ. Κ. και τα συνδικάτα δεν είχαν δραστηριοποιηθεί αποτελεσματικά, εφόσον ήξερα και από προσωπική πείρα τ μέσα και τι δύναμη κινητοποίησης διέθεταν. Και μια στιγμή: «Μη φωνάζεις!» μου λέει ο Jacques. – «Μα κι εσύ φωνάζεις», του λέω στον ίδιο τόνο και εγώ. – «Ναι, αλλά εγώ είμαι στο αυτοκίνητό μου», μου αντιτείνει. Απόμεινα! Μονομιάς κατάλαβα, τη λούστηκα, την κατάσταση της προσφυγιάς. Ήμουν σε ξένο αυτοκίνητο, σε ξένο τόπο, με δικαιώματα περιορισμένα, κατά παραχώρηση.. Και μ’ έπιασε ένα κλάμα… Φτάσαμε στην Ουνέσκο, κατέβηκα από το αυτοκίνητο, αλλά τα δάκρυα, ποταμός, κυλούσαν ασταμάτητα. Και καθώς δεν γινόταν να μην πάω στο γραφείο μου, μπήκα σ’ ένα φαρμακείο και ζήτησα κάτι ασυνήθιστο από τον ξαφνιασμένο φαρμακοποιό: «Κάντε με, σας παρακαλώ, να σταματήσω να κλαίω»…
  Ο Jacques δεν είχε, βέβαια, καταλάβει τι «είχε ξεφύγει από το φράχτη των δοντιών του». Λίγους μήνες μετά μου κουβάλησε από την Αθήνα δύο βαλίτσες με ρούχα που του είχαν φορτώσει οι δικοί μας.
  Επιλογές και συγκυρίες σε καιρούς δύσκολους οδηγούν σε αφηγήσεις όπου διαπλέκονται τεκμήρια και βιώματα – μια εφηβεία στον Εμφύλιο που τη διαδέχτηκε, δύο φορές, μακρόχρονος ξενιτεμός. Οι απρόσμενες καταστάσεις αναζητούν απαντήσεις, ενώ η διήθηση του χρόνου μεταφέρει στο σήμερα χτεσινές βεβαιότητες και αμφιβολίες. Τα αποτυπώματα στη μνήμη μπορούν να είναι ακόμα εύγλωττα;

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Δοκίμιο

  Μεγάλες προσδοκίες

  Geert Mak

  Το όνειρο της Ευρώπης 1999-2021

  €22.00 €19.80

  Πιάνοντας το νήμα από το τέλος του Στην Ευρώπη, στο ξεκίνημα της νέας χιλιετίας, ο βραβευμένος δημοσιογράφος και συγγραφέας Geert Mak εξετάζει τις πρωτοφανείς προκλήσεις με τις οποίες ήρθαν αντιμέτωπες οι αξίες της Ευρώπης.

  Μαθαίνουμε για την προσεκτικά ενορχηστρωμένη καριέρα του Πούτιν, τον αυξανόμενο φόβο μετά τα τρομοκρατικά χτυπήματα, τη διαδικασία διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τον «μεγάλης κλίμακας πνιγμό των φτωχών της Αφρικής» στη Μεσόγειο, τις αιτίες και το τεράστιο τίμημα της τραπεζικής κρίσης, την ανάκαμψη του αντισημιτισμού στην Πολωνία, την επιτυχία των λαϊκίστικων κομμάτων σε Ανατολική και Δυτική Ευρώπη, τη μεγάλη κρίση του ευρώ ιδωμένη από μια γωνιά της Αθήνας, την πορεία της Ουκρανίας μετά το 1999 και τα γεγονότα που οδήγησαν στην οριακή στιγμή της σύγχρονής μας ρωσικής εισβολής, τον ρατσισμό που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες στην πλούσια Δύση, το εθνικό όνειρο της Καταλονίας, το Brexit, την πολιτική του Τραμπ και την εκλογή Μπάιντεν, αλλά την πανδημία του κορονοϊού ως τα τέλη του 2021.

  Ο συγγραφέας γράφει για τη χρηματοπιστωτική κρίση και την κρίση του ευρώ με αναλυτικά στοιχεία και περιγραφές σχετικά με τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στους εκπροσώπους των ελληνικών κυβερνήσεων και στα Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να αποφευχθεί το Grexit και να βρεθεί λύση στην κρίση χρέους της ελληνικής οικονομίας. Ταυτόχρονα, μεταφέρει και το πώς βίωσαν και βιώνουν οι Έλληνες αυτή την κρίση καθώς και τα αποτελέσματα της πολιτικής που επιλέχθηκε.

  Επίσης, ο Μακ αναφέρεται διεξοδικά στο προσφυγικό – μεταναστευτικό όπως το έζησαν και το ζουν κυρίως οι κάτοικοι των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου: μέσα από τις μαρτυρίες ντόπιων αλλά και προσφύγων εκθέτει τα σοβαρά προβλήματα αυτής της ανθρωπιστικής κρίσης στις χώρες υποδοχής αλλά και την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να τα αντιμετωπίσει με συντονισμένη προσπάθεια.

  Συνδυάζοντας ιστορία και πολιτική και αντλώντας στοιχεία από τις επαφές του με πολλούς Ευρωπαίους, ο καταξιωμένος συγγραφέας επαναφέρει τον προβληματισμό για την ταυτότητα της Ευρώπης και αναζητά τα απομεινάρια του κοινού οράματος για ειρήνη, δημοκρατία, ευημερία.

• 

  Προσθήκη στο καλάθι

  Προσθήκη στη λίστα επιθυμιών

  Μαρτυριες

  Ένας άντρας

  Oriana Fallaci

  €29.90 €26.90

  “Ένα μουγκρητό οδύνης και οργής υψωνόταν στην πόλη, και αντηχούσε ακατεύναστα, ανυποχώρητα, αφανίζοντας κάθε άλλο θόρυβο, τονίζοντας ρυθμικά το μεγάλο ψέμα. Ζει, ζει, ζει! Μουγκρητό που δεν είχε τίποτε το ανθρώπινο. Δεν υψωνόταν από ανθρώπινα όντα, πλάσματα με δυο χέρια και δυο πόδια και μια δική τους συνείδηση, υψωνόταν από ένα τερατώδες και ασύνετο θεριό, το πλήθος, το χταπόδι που το καταμεσήμερο, καλυμμένο από σφιγμένες γροθιές, στρεβλωμένα πρόσωπα, συσπασμένα στόματα, είχε κατακλύσει την πλατεία Μητροπόλεως, έπειτα είχε απλώσει τα πλοκάμια στους παρακείμενους δρόμους φράζοντάς τους, καταβυθίζοντάς τους με την ανηλεή λάβα που στο ορμητικό της πλημμύρισμα καταπίνει κάθε εμπόδιο, ξεκουφαίνοντάς τους με το ζει, ζει, ζει”.
  Η Οριάνα Φαλλάτσι, σύντροφος του Αλέκου Παναγούλη τα τελευταία χρόνια της ζωής του, εκδίδει το Ένας άντρας τον Ιούλιο του 1979 στην Ιταλία, τρία χρόνια μετά τον αδόκητο θάνατό του σε ηλικία 36 ετών.
  Το βιβλίο γίνεται παγκόσμια επιτυχία, μεταφράζεται σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. “Είχε πεθάνει αυτός που αγαπούσα και είχα ξεκινήσει να γράφω ένα μυθιστόρημα που θα έδινε νόημα στην τραγωδία” γράφει η Φαλλάτσι. Και σε μια συνέντευξή της δηλώνει: “Διαβάζοντας Προπ, είδα πως η ιστορία του Παναγούλη αντιστοιχούσε στη δομή ενός παραμυθιού: Η μύηση, η περίοδος της μεγάλης δοκιμασίας, η επιστροφή στο χωριό, η τελευταία πρόκληση, η αποθέωση ή ο θάνατος”. Και συμπληρώνει: “Δε λέω ποτέ πως ήταν ήρωας -βεβαίως και ήταν ήρωας, αλλά μου φαίνεται περιοριστικό να το λέω-, ήταν πρώτα απ’ όλα και πάνω απ’ όλα ένας ποιητής, ένας καλλιτέχνης, και ο ηρωισμός του ήταν απόρροια της ποίησής του”.
  “Η συνάντηση του Παναγούλη με τη Φαλλάτσι ήταν όπως έπρεπε να είναι, για όλους εμάς που παρακολουθούσαμε. Εκδίκηση της ομορφιάς και της γενναιότητας απέναντι στη Χούντα, η οποία κράτησε έναν χρόνο ακόμα μετά την απελευθέρωση του Παναγούλη και τη γνωριμία τους. Οι φωτογραφίες τους με τις λεζάντες που πληροφορούσαν για τη σχέση τους ήταν θρίαμβος για εμάς που βομβαρδιζόμασταν από τις εικόνες της Χούντας. Πόσο όμορφοι ήταν εκείνοι οι δυο, πόσο άσχημοι όσοι τους κατηγορούσαν”. (Από τον πρόλογο της Άννας Δαμιανίδη στην ελληνική έκδοση)