Ανεπίκαιροι στοχασμοί
€15.80 €14.30
Στον ανά χείρας τόμο συγκεντρώνονται άρθρα και δοκίμια γραμμένα την τελευταία δωδεκαετία. Κείμενα στον αντίποδα της επικρατούσας δημοσιογραφικής προφάνειας και της δίδυμης αδελφής της, της αβυσσαλέας προχειρότητας. Μια απόπειρα διαφορετικής ανάγνωσης της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, με αφορμή γεγονότα της επικαιρότητας, ώστε να ξεφύγουμε από το επίκαιρο και επιφανειακό και να φτάσουμε στο πρότυπο, να ξεπεράσουμε το ευδιάκριτο ώστε να φτάσουμε στο σημαντικό. Ανεπίκαιροι στοχασμοί για την πολιτική, τη δικαιοσύνη, την ταξική εκμετάλλευση, τον ρόλο των ΜΜΕ, κείμενα ενάντια στη γενικευμένη καταθλιπτική επίδραση του κυρίαρχου δημοσιογραφικού λόγου.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Δοκίμιο
Γιατί το Βυζάντιο
Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ€14.40€13.00Απόσταγμα, σχεδόν βιωματικό, από την πολύχρονη διδασκαλία μου στη Σορβόννη, το πόνημα αυτό απευθύνεται σε όσους από τους Νεοέλληνες ταλανίζονται με το πρόβλημα της ελληνικής ιστορικής συνέχειας και στους ξένους (κυρίως τους Δυτικοευρωπαίους και τους Αμερικάνους βλαστούς τους) που αρκούνται στην επιλεκτική γνώση του παρελθόντος τους.
Στόχος μου λοιπόν να βάλω, κατά το δυνατόν, έστω εκ του πλαγίου και λάθρα σχεδόν, το Βυζάντιο στη θέση που τα επιτεύγματά του μας υπαγορεύουν: να πω συνοπτικά, εννοώ, αυτά που το αναδεικνύουν ως την πρώτη ευρωπαϊκή αυτοκρατορία και που εξηγούν, όχι μόνο το πολιτιστικό μεγαλείο του (και αυτό ανεπαρκώς ακόμη γνωστό), αλλά και την ασυνήθη για παγκόσμια δύναμη (όπως ήταν κάποτε το Βυζάντιο) μακροβιότητά του.
Με αυτό το σκεπτικό ως προτεραιότητα, η επιλογή των θεμάτων που ανέπτυξα και ανέλυσα εδώ (πλην του ιστορικού πλαισίου που προτείνω σαν καμβά, θα έλεγα, του κεντήματος) σχετίζεται κυρίως με φαινόμενα μακράς διάρκειας, που μπορούν κάπως να ερμηνεύσουν αντιδράσεις ατομικές ή ομαδικές των Βυζαντινών απέναντι στις προκλήσεις του καιρού τους και ίσως και να εξηγήσουν το “Γιατί” της βυζαντινής πολιτικής εμβέλειας. - Δοκίμιο
Γυναίκες στο κουρδικό κίνημα
Handan CaglayanΜητέρες, Συντρόφισσες, Θεές€16.60€15.00Το βιβλίο, Γυναίκες στο κουρδικό κίνηµα, µητέρες, συντρόφισσες, θεές, της Κούρδισας πανεπιστηµιακού και ακτιβίστριας Χαντάν Τσαγλαγιάν (Handan Çağlayan) αποτελεί την πρώτη ιστορική καταγραφή της πολιτικοποίησης των Κουρδισών στην Τουρκία. Στην ανά χείρας µελέτη παρουσιάζονται ιστορίες εκτοπισµού, µαρτυρίες έµφυλης και ταξικής βίας και αφηγήσεις αντίστασης στην πατριαρχία.
Η Τσαγλαγιάν µε αυτοεθνογραφική διάθεση και υπό το πρίσµα της φεµινιστικής κριτικής προσφέρει πολύτιµες µαρτυρίες για την ιστορία του κουρδικού κινήµατος. Παρακολουθεί τη συγκρότηση εθνικών λόγων στην αλληλοδιάδρασή τους µε τους λόγους για το φύλο, τις πρακτικές γυναικείας χειραφέτησης και τα αντιαποικιακά αισθήµατα.
Παρουσιάζει την οικοδόµηση της κουρδικής ταυτότητας, αναζητά γενεαλογίες αντίστασης, εντοπίζει µυθολογικά µοτίβα που επανανοηµατοδοτούνται στο πλαίσιο του κουρδικού αγώνα για την ελευθερία και τη χειραφέτηση και τοποθετεί την έννοια της Jineoloji στο κέντρο της γυναικείας πράξης. Παράλληλα χαρτογραφεί τις κοινωνικοπολιτικές δυναµικές, τις έµφυλες σχέσεις εξουσίας και τις πατριαρχικές δοµές που περιόρισαν την πολιτικοποίηση των γυναικών καθώς και τους παράγοντες που τις οδήγησαν στην αυτενέργεια και τη δηµιουργία κοινοτήτων αντίστασης και αλληλεγγύης.
Οι µητέρες, οι συντρόφισσες, οι θεές της Χαντάν Τσαγλαγιάν φέρνουν πιο κοντά το όραµα για έναν κόσµο µε ισότητα και ελευθερία.
Πρόλογος: Φωτεινή Τσιμπιρίδου
Μετάφραση: Μουράτι Ισσί, Εύχαρις Μάσχα
- Δοκίμιο
Ο Άνταμ Σμιθ στο Πεκίνο
Giovanni Arrighi€23.20€20.90Το βιβλίο αυτό εστιάζει σε δύο εξελίξεις οι οποίες, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, διαμορφώνουν την παγκόσμια πολιτική, οικονομία και κοινωνία. Η μία είναι η άνοδος και η πτώση του νεοσυντηρητικού Σχεδίου για τον Νέο Αμερικάνικο Αιώνα· η άλλη, η ανάδυση της Κίνας ως ηγέτιδας της οικονομικής αναγέννησης της Ανατολικής Ασίας.
Στόχος του βιβλίου είναι, αφενός, να προσφέρει μια ερμηνεία της συνεχιζόμενης μετατόπισης του επικέντρου της παγκόσμιας πολιτικής οικονομίας από τη Βόρεια Αμερική στην Ανατολική Ασία υπό το φως της θεωρίας του Άνταμ Σμιθ για την οικονομική ανάπτυξη και, αφετέρου, μια ερμηνεία του Πλούτου των εθνών υπό το φως αυτής της μετατόπισης.
Σε μια εποχή όπου οι περισσότεροι στοχαστές που προσέγγιζαν κριτικά την παγκοσμιοποίηση και τοποθετούσαν τον εαυτό τους σε διάφορες παραλλαγές της αριστεράς προέβλεπαν ότι η ένταξη της Κίνας στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα θα σημάνει το γονάτισμα και τη ριζική της αποικιοποίηση, ο Αρίγκι θα πρωτοτυπήσει. Θα διακρίνει έγκαιρα ότι η “στροφή προς την Ανατολή” δηλώνει μια πολύ βαθύτερη μεταβολή στην αρχιτεκτονική του παγκόσμιου συστήματος, σηματοδοτεί τη μετατόπιση του παραγωγικού του κέντρου στη Νοτιοανατολική Ασία και συνακόλουθα σαλπίζει την έλευση μιας εποχής όχι μονοπολισμού αλλά πολυπολικότητας. - Δοκίμιο
Φιλελευθερισμός
Michael FreedenΜια πολύ σύντομη εισαγωγή€12.00€10.80είναι άκρως αμφιλεγόμενα: όσοι φρονούν ότι ο φιλελευθερισμός αφορά ως επί το πλείστον τη δίχως φραγμούς ιδιωτική δραστηριότητα, κι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο φιλελευθερισμός έχει να κάνει με την ικανοποιητική ανάπτυξη του ατόμου μέσα σε μια κοινωνία αμοιβαίας υποστήριξης και συλλογικών στόχων, δεν έχουν και πολλά κοινά μεταξύ τους.
Ο Michael Freeden, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους θεωρητικούς των ιδεολογιών, αναλύει την τόσο σύνθετη αλλά και συχνά κακοποιημένη έννοια του φιλελευθερισμού συνδυάζοντας στην πυκνή αυτή εισαγωγή την ιστορική και τη συγχρονική οπτική. Προτείνει ένα ιδιαίτερα χρήσιμο σχήμα «στρωμάτων» αντί διαδοχικών σταδίων στην ιστορία του φιλελευθερισμού, τονίζοντας ότι οι φιλελεύθερες ιδέες εμφανίστηκαν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, εκπορεύονταν από ετερόκλητες πηγές και εξυπηρετούσαν ποικίλες στοχεύσεις. Αυτό το σχήμα το συνδυάζει ωστόσο με την ιδέα της «μορφολογίας», δηλαδή ένα βασικό σύνολο ιδεών τις οποίες μοιράζονται όλα τα μέλη μιας ιδεολογικής οικογένειας και χωρίς τις οποίες, ή χωρίς κάποιον συνδυασμό τους, η έννοια του φιλελευθερισμού είναι αδιανόητη: έλεγχος και λογοδοσία της εξουσίας, ελευθερία, ορθολογικότητα, πίστη στην πρόοδο, ατομικότητα, αμοιβαία αλληλεξάρτηση και κοινωνικότητα, δημόσιο συμφέρον. Θέτει, τέλος, ένα σημαντικό ερώτημα: μήπως θα έπρεπε να μιλάμε για «φιλελευθερισμούς» και όχι για «φιλελευθερισμό»;