Αναμνήσεις από την Παλιά Θεσσαλονίκη
€30.00
Μαλλιάρης-Παιδεία: 1985
εξαιρετική κατάσταση
πανόδετο
Σχετικά προϊόντα
- ΚΡΗΤΙΚΑ
Η γλυπτική στη Βενετική Κρήτη (1211-1669)
Συλλογικό[Σετ 2 τόμων σε κασετίνα] Τόμος Α: Μελέτες, Τόμος Β: Lapidarium€60.00€54.00Η έκδοση αυτή, καρπός συνεργασίας του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας με τις Εφορείες Αρχαιοτήτων της Κρήτης και την Εταιρία Κρητικών Ιστορικών Μελετών, αποτελεί την πρώτη συστηματική μελέτη των έργων γλυπτικής της βενετικής περιόδου που σώζονται στην Κρήτη. Σε συνολικά 584 σελίδες, με 800 και πλέον φωτογραφίες, σχέδια και χάρτες, τεκμηριώνονται γλυπτά που φυλάσσονται σε μουσεία και αρχαιολογικές συλλογές του νησιού ή βρίσκονται ακόμη στην αρχική τους θέση ως αρχιτεκτονικός διάκοσμος ή ως κατάλοιπα συμβόλων μιας αλλοτινής εξουσίας.
Οι δύο τόμοι του βιβλίου, διαφορετικοί στη δομή τους, αντικατοπτρίζουν τις διαδρομές που απαίτησε η έρευνα ενός παραγνωρισμένου υλικού το οποίο έφτασε ώς τις μέρες μας με μεγάλες απώλειες και φθορές. Στον πρώτο τόμο, μετά την εισαγωγή για το ιστορικό της έρευνας, ακολουθούν μελέτες που, ταξινομημένες σε τρεις ενότητες, επιχειρούν να ανιχνεύσουν τις περιπέτειες των βενετικών μνημείων στην Κρήτη και να διαφωτίσουν την αποσπασματικότητα των σωζόμενων έργων γλυπτικής, να παρουσιάσουν μεγάλες κατηγορίες γλυπτών που διατηρούνται κατά χώραν και τις ιδιαιτερότητές τους και τελικά να αναδείξουν την καλλιτεχνική και ιστορική σημασία της τέχνης αυτής. Κάθε ενότητα συμπληρώνεται με αντίστοιχο υλικό τεκμηρίωσης. Ο δεύτερος τόμος τιτλοφορείται Lapidarium, από τον λατινικό όρο που δηλώνει τη συλλογή λίθινων τεχνέργων τα οποία, αποσπασμένα από την αρχική τους θέση, έχουν χάσει τη χρήση και τη σημασία που είχαν άλλοτε. Αυτή η έννοια του όρου εκφράζει με ακρίβεια τον χαρακτήρα των 376 μουσειακών γλυπτών που καταλογογραφούνται στον τόμο και συγχρόνως αποτυπώνει τη συστέγαση έργων που είναι διασκορπισμένα σε διάφορα μουσεία της Κρήτης σε ένα έντυπο «φανταστικό μουσείο».
- Προσφορές
Κρήτη της καρδιάς μας….
κείμενα : Καμπουράκης Δημήτρηςφωτογραφίες: Γιαννέλος Γιάννης€40.00€20.00Αλλά ποια Κρήτη; Η Κρήτη των ανθρώπων ή της φύσης; Των ονείρων ή της χειροπιαστής πραγματικότητας; Η Κρήτη των πολέμων ή της ειρήνης; Της καρδιάς ή του μυαλού; Η Κρήτη των μύθων ή της ιστορίας; Η πανάρχαια, η παλιά, η καινούρια; Η Μινωική Κρήτη, η Δωρική, η Βυζαντινή, η Ενετική; Η Τουρκοκρατούμενη, η πρωτο-ελεύθερη, η σύγχρονη; Η Κρήτη της ακρογιαλιάς ή των χιονισμένων κορυφών; Των σπαρμένων χωραφιών ή των εύμορφων καϊκιών; Η Κρήτη της ελιάς ή του αντρίγιαδου; Του αστικού αρχοντικού ή του βουνίσιου μητάτου; Η Κρήτη του μικρού χωριού ή της καστροπολιτείας; Του απάτητου φαραγγιού ή της κρεβατίνας που σκεπάζει την αυλή; Η Κρήτη του άγριου δίκταμου ή του γλαστροβασιλικού; Του Μαδαρίτικου αέρα που σηκώνει τις πέτρες ή της γλυκιάς ευωδιάς της μαντζουράνας που κουρνιάζει απαλά πάνω στο χώμα;
Η Κρήτη των κατάφυτων λόφων ή των κατσοπρινιών; Των Ενετικών λιμανιών ή των κακοτράχαλων ορεινών μονοπατιών; Η Κρήτη του βοσκού ή του καλλιεργητή; Του αρματοφορεμένου ή του γραμματιζούμενου; Η Κρήτη του πειρατή ή του αντάρτη; Του ντελικανή ή της τσεμπεροφορούσας γιαγιάς; Η Κρήτη του λαδιού ή της γραβιέρας; Της απέραντης κατάξανθης παραλίας ή του γκρεμού που βουτά ίσια μέσα στη θάλασσα; Η Κρήτη της σπηλιάς που γεννήθηκε ο Δίας ή του πεντάστερου ξενοδοχείου; Της πανάρχαιας ντοπιολαλιάς ή της εσπεράντο των μπαρ; Η Κρήτη του “γαρ” ή του “how are you”; Του βρακοφόρου γέροντα ή της γυμνόστηθης κολυμβήτριας; Η Κρήτη του μελισσοκόμου ή του ψαρά; Του επιχειρηματία ή του χαΐνη; - Δοκίμιο
Το παράδοξο με τον ηθοποιό
Denis Diderot€11.20€10.00Το «Παράδοξο…» θεωρείται (και είναι) ένα από τα κυριότερα κείμενα της θεατρικής αισθητικής. Της αισθητικής εν γένει. Αποτελεί, επιπλέον, μια από τις συστηματικότερες απόπειρες προσέγγισης του μυστηρίου της ηθοποιίας. Γι ‘ αυτό και τίθεται κατά καιρούς υπό την κριτική βάσανο των πρακτικών της σκηνής – καλή ώρα -, οι οποίοι καλούνται να απαντήσουν στο ευθέως ή εμμέσως διατυπούμενο ερώτημα: «Είναι έτσι όπως τα λέει ο Diderot; Τι λέτε εσείς που ζείτε τα πράγματα από πρώτο χέρι;». Νομίζω ότι μια τέτοια πρακτική χωλαίνει σε δύο τουλάχιστον σημεία. Πρώτον: αντιμετωπίζει το κείμενο του Diderot ως οιονεί επιστημονική πραγματεία, φιλοδοξώντας να την ελέγξει από τη σκοπιά της βιωματικής εμπειρίας. Δεύτερον: εκλαμβάνει τους ανθρώπους της σκηνής ως ειδήμονες, ή έστω γνώστες, και δη απαραιτήτως, αυτού που κάνουν. […] Πως; Το Παράδοξο… δεν είναι, για σας, επιστημονικό αντικείμενο; – θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος. Σπεύδω να απαντήσω: το Παράδοξο… είναι, κατά τη γνώμη μου, θεωρητικό κείμενο ιδεολογικού χαρακτήρα με φιλοδοξίες επιστημοσύνης.