Κανένα προϊόν στο καλάθι σας.
Πίσω στην Αρχική
V13
€15.30
H δίκη των τρομοκρατικών επιθέσεων της 13ης Νοεμβρίου 2015 στο Παρίσι (με απολογισμό 130 νεκρούς
και 350 τραυματίες) διεξάχθηκε από τον Σεπτέμβριο του 2021 μέχρι τον Ιούνιο του 2022. Κατέθεσαν
πάνω από 300 μάρτυρες, ανάμεσά τους και διασωθέντες από εκείνη τη νύχτα τρόμου.
Στο εδώλιο κάθισαν 20 κατηγορούμενοι, ανάμεσά τους και ο Σαλάχ Αμπντεσλάμ, ο μόνος επιζών
από το κομάντο των εκτελεστών του Ισλαμικού Κράτους.
Ο Εμμανυέλ Καρρέρ παρακολούθησε όλη τη δίκη, συντάσσοντας εβδομαδιαία χρονογραφήματα
που δημοσιεύτηκαν σε τέσσερα μεγάλα ευρωπαϊκά έντυπα· τα χρονογραφήματα αυτά συγκεντρώνονται,
αναθεωρημένα και επαυξημένα, στην παρούσα έκδοση.
Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας
Σχετικά προϊόντα
- Γαλλική-Γαλλόφωνη
Η πιο πολύτιμη πραμάτεια
€12.60Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα μεγάλο δάσος ζούσε ένας φτωχός ξυλοκόπος με τη φτωχιά γυναίκα του. Όχι όχι όχι όχι όχι, μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται καθόλου για τον Κοντορεβυθούλη! Όπως εσείς, έτσι κι εγώ απεχθάνομαι αυτή τη γελοία ιστορία. Πού ακούστηκε οι γονείς να παρατάνε τα παιδιά τους επειδή δεν έχουν να τα θρέψουν; Έλεος… Μέσα σ’ αυτό το μεγάλο δάσος λοιπόν επικρατούσε μεγάλη πείνα και πολύ κρύο. Ιδίως τον χειμώνα. Το καλοκαίρι μια τρομερή ζέστη έπεφτε σ’ αυτό το δάσος κι έδιωχνε το πολύ κρύο. Η πείνα απεναντίας ήταν σταθερή, προπάντων τα χρόνια που γύρω από αυτό το δάσος μαινόταν ο παγκόσμιος πόλεμος.
- Γαλλική-Γαλλόφωνη
Το απόκρυφο ημερολόγιο της Σάλλυ Μάρα
€12.50«Ο αγαπημένος μου καθηγητής μ’ έβαζε να μαθαίνω απέξω ένα σωρό παροιμίες, όπως κάτι εκφράσεις του τύπου: «Τι είναι η μύγα, τι είναι η σπλήνα», «Μ’ όποιο δάσκαλο καθίσεις, φύλαγε τα ρούχα σου», «Όποιος κοιμάται με στραβό, δεν ξέρει από πού του ‘ρθε», «Μην κατουράς στη θάλασσα, θα το ‘βρεις στη σαλάτα» κ.λπ. Τι ωραία γλώσσα που είναι, όπως και να το κάνουμε, η γαλλική, τι χαρά για μένα να κάθομαι με τη ρομπ-ντε-σαμπρ μου κοντά σ’ ένα τζάκι, αναμμένο με ιρλανδική τύρφη, και να χειρίζομαι με τόση άνεση το τρυφερό κι εξωτικό λεξιλόγιο που χρησιμοποιούν εκείθεν της Μάγχης οι λιμενεργάτες της Χάβρης, οι αμαξηλάτες, οι μουσταρδοποιοί της Ντιζόν κι οι μόρτες της Μασσαλίας! Αχ, λιώνω, λιώνω!»
Το ημερολόγιο μιας αφελούς, άπειρης, νεαρής, Ιρλανδής (ή Ιρλανδίδος, ή Ιρλανδέζας) σπουδάστριας της γαλλικής μετά (πεπειραμένου) διδασκάλου. Το βιβλίο θέτει απερίφραστα το θέμα του Σαλλυμαρισμού επί τάπητος και τον καθένα προ των ευθυνών του… - Γαλλική-Γαλλόφωνη
Το ημερολόγιο ενός κλέφτη
€16.00Το ημερολόγιο ενός κλέφτη είναι ένα κείμενο αυτοβιογραφικό. Ωμό, άγριο, διαστροφικό, άκρως ερωτικό, βαθιά ποιητικό, σκιαγραφεί έναν κόσμο που μας τρομάζει και μας σαγηνεύει συνάμα. Ο Ζενέ γνωρίζει πολύ καλά το κάτεργο, τους φονιάδες, τους κλέφτες, την απαγορευμένη λαγνεία, το πάθος που φουντώνει (και κατατρώει και τον ίδιον)… Υπάρχει και το παρελθόν που τον στοιχειώνει: η εκπόρνευση σε δημόσια ουρητήρια για πενταροδεκάρες, ο φόνος που διαπράττει, η ζωή του ως άστεγος και ρακένδυτος, οι φυλακές… Παρουσιάζει το Κακό σκληρό και ωμό, όπως είναι, και, την ίδια στιγμή, το εξιδανικεύει ως ύψιστο μέσο άντλησης της ηδονής.
«Το γράψιμο του ημερολογίου δεν είναι μια μορφή λογοτεχνικής χαλάρωσης. Όσο προχωρώ, βάζοντας σε τάξη ό,τι μου προσφέρει η περασμένη μου ζωή, όσο εμμένω στην ακρίβεια της συγγραφής –των κεφαλαίων, των φράσεων, του ίδιου του βιβλίου–, τόσο περισσότερο αισθάνομαι πως εδραιώνεται η θέλησή μου να χρησιμοποιήσω, για τους σκοπούς της αρετής, την αλλοτινή μου εξαθλίωση. Νιώθω τη δύναμή της».
ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Ο Ζενέ αναδεικνύει ένα αεικίνητο και πολύβουο πλήθος που μας εξάπτει την περιέργεια, μας συνεπαίρνει, και κάτω απ’ το βλέμμα του συγγραφέα, αυτό το πλήθος μεταμορφώνεται σε Ζενέ.
Ζαν-Πολ Σαρτρ
Μόνο μια χούφτα συγγραφείς του εικοστού αιώνα, όπως ο Κάφκα και ο Προυστ, έχουν μια εξίσου σημαντική, εξίσου αμετάκλητη φωνή.
Susan Sontag, συγγραφέας - Γαλλική-Γαλλόφωνη
Τα χρόνια
ΝΟΜΠΕΛ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ 2022€13.00Μέσα από φωτογραφίες και σκόρπιες αναμνήσεις από γεγονότα, λέξεις και πράγματα, η Annie Ernaux μας συμπαρασύρει σε μια περιδιάβαση στη ζωή της, από τα πρώτα χρόνια μετά τον Πόλεμο, μέχρι και σήμερα. Βιβλία, τραγούδια, ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαφημίσεις και πρωτοσέλιδα δεκαετιών, σε αντίστιξη με προσωπικές συγκρούσεις και σημειώσεις. Τοπική διάλεκτος, λέξεις των καιρών, σλόγκαν, μάρκες και ονόματα για τα αντικείμενα που διαρκώς πληθαίνουν, εδώ αποκτούν φωνή. Η Ernaux κάνει το πέρασμα του χρόνου χειροπιαστό. Ο χρόνος ο ίδιος, ανένδοτος, αφηγείται το πέρασμά του, εξορίζοντας τους άλλους αφηγητές στην ανωνυμία. Ένα νέο είδος αυτοβιογραφίας ξεπροβάλλει, υποκειμενικό κι απρόσωπο, ιδιωτικό και συλλογικό ταυτόχρονα.
Η συγγραφέας εικονοποιεί τον χρόνο, παρουσιάζοντάς τον σαν συνδαιτυμόνα σ’ ένα μακρόσυρτο οικογενειακό τραπέζι, όπου ο στενός και συνεσταλμένος χρόνος της οικογένειας γίνεται τελικά συλλογικός.
Από το επίμετρο του Νίκου Μπακουνάκ